Overleven in lijden totdat je overlijdt.
Als je aan lijdende mensen zou vragen of ze willen zijn wie ze nu zijn zouden ze zeggen dat ze zichzelf niet meer kennen maar wel graag geliefd, gewaardeerd en van het leven in liefde zouden willen genieten.
Het feit dat je niet bent wie je echt bent heeft te maken dat je spiegelt en gespiegeld bent.
Het hele leven gaat over jou.
Door los te laten wie je niet bent, gaan je wortels groeien, leer je meer in je kracht te staan.
Wat je niet geaccepteerd of aanvaard hebt, simpelweg omdat je dacht dat iedereen aan jou had te voldoen, heeft jou een lijdensweg bezorgd.
Gelukkig zijn is je eigen verantwoordelijkheid in deze tijd.
Lijden is zo 1900.
2000 begon het jaar van totaal andere ervaringen, een ander tijdperk en veel sneller contact maken met je eigen ziel.
Trauma's uit familielijnen mogen geheeld worden.
Trauma's door overal
- controle op te houden,
- niet voor jezelf op te komen,
- verantwoordelijk voelen voor het gelukkig voelen van een ander,
- op de vlucht slaan,
- voldoen om de vrede te bewaren
- toegeven omdat je bang bent je veiligheid kwijt te raken,
- angst om te falen, niet goed genoeg te zijn,
- angst om een ander teleur te stellen, pijn te doen,
- angst om buitengesloten, eenzaam te worden.
En de trauma's zijn niet eens van jezelf maar ergens in de familie geworteld en door gegeven.
De jaren 2000 gaan over het opschonen van familielijnen en voor het eerst gemoedsrust, verlichting, opgeruimd, op je eigen plek staan ervaren.
En zo staan we met mensen die nog in de geschiedenis vast zitten tegenover elkaar en begint er zich een diepe kloof tussen mensen te vormen.
Mensen die willen blijven lijden in angst, verdriet, pijn, erkenning willen voor wat hun overkomen is, blijven herhalen.
Dat is een leegte waar niets veranderd dus dat maakt de leegte groter.
Leegte in de mens hoort opgevuld te worden met vreugde, mooie momenten, fijne gesprekken, een lief woord.
Maar mensen die lijden hebben een slot op die deur van die lege kamer en kunnen niet gemakkelijk ontvangen.
En wanneer je niet kunt ontvangen in het vullen van die lege kamer, wil je meer en meer ontvangen van de mensen om je heen.
Wanneer mensen jouw lege kamer niet vullen raak je teleurgesteld, boos, verhard, ga je nog harder proberen te bewijzen, manipuleren, veroordelen en roddelen.
Maar die lege kamer is alleen op te vullen door jou!
Alles wat je doet om deze kamer te vullen brengen je fantastische ervaringen, maar daarvoor moet je eerst erdoorheen om weer naar het mooiste te gaan.
Alles geeft je een verhaal, een wonder, en meer zelfvertrouwen, zelfwaardering, zelfliefde en zelfkennis.
Zolang die kamer leeg blijft wordt je ziek, leef je in lijden.
Je "lijd" totdat je "overlijd".
En dan heb je in het volgende leven hetzelfde eerst weer door te leven om het dan te stoppen. Tenzij iemand de familielijn voor je opschoont.
Dan is het niet meer 'overlijden' maar houd het aardse leven op te bestaan en ga je "over".
