Gisteravond laat klopte ik nog aan bij de schilder hier op het park
voor een mededeling. Zijn hond vliegt naar de deur en de man buigt zich
over naar de hond en begint ongenadig tegen hem te
schreeuwen, alsof hij hem met zijn stem en zijn gestalte wil
vermorzelen. Hij haalt me vervolgens zacht en vriendelijk pratend naar
binnen, zegt iets doms om de hond te verontschuldigen en begint
een ogenschijnlijk geïnteresseerd gesprek, terwijl ik naar de hond
duik en deze kalmeer. Onderwijl gaat het gesprek al snel over in geklaag
over het parkbeheer.
Ik merk dat ik niet verder dan de mat wil komen en sta daar een beetje ingedoken alsof ik mijn laatste oortje versnoept heb. Uiteindelijk weet ik uit te brengen dat ik geen behoefte heb aan dit soort geklaag, want we halen elkaar alleen maar omlaag in de energie. Dat is hij met me eens. Ik ga weg.
Ik merk dat ik niet verder dan de mat wil komen en sta daar een beetje ingedoken alsof ik mijn laatste oortje versnoept heb. Uiteindelijk weet ik uit te brengen dat ik geen behoefte heb aan dit soort geklaag, want we halen elkaar alleen maar omlaag in de energie. Dat is hij met me eens. Ik ga weg.
Slachtoffer worden
Onderweg realiseer ik me dat ik bang was voor zijn agressie en me
daarom afsloot en aanpaste. Ik heb deze man niet gezegd hoe ik schrok
van zijn agressie en ben ook niet onmiddellijk weggelopen,
wat eigenlijk het eerste opkwam. Ik stond me gedeisd te houden,
steeds voorzichtig mijn woorden kiezend. Ik stond niet in mijn kracht.
Ik wilde graag mijn vriendschap geven aan deze kwetsbare
getergde en ook zeer spirituele man. Maar hij was ook al eens tegen
mij uitgevallen. Ik bleef toen wel staan, liet het niet binnen, keek hem
aan en besefte hoe overstuur hij is door recente
gebeurtenissen in zijn leven. Hij stelde zich onmiddellijk bij en
ging over op vriendelijke vleierij. Ik zie nu in dat hij niets kan met
vriendschap op dit moment.
Uit de energie stappen
Bij destructiviteit van mannen kun je beter gewoon meteen weg zijn,
zij moeten dit zelf oplossen en je kunt ze alleen maar helpen door ze
een (potentieel) slachtoffer te ontnemen. Ze worden dan
geconfronteerd met wat hun agressie teweeg brengt en gedwongen naar
de uitlokkende gevoelens en gedachten te kijken en de gevolgen ervan.
Ze kunnen dan de bewuste keuze maken om dit niet
meer toe te staan van zichzelf in plaats van het steeds weg te
kletsen alsof er niets gebeurd is. Juist bij sommige spiritueel
ingestelde mannen is agressie en destructie een waar obstakel op het
pad van de liefde en de hereniging met het vrouwelijke.
‘De schilder’ is een zeer gevoelige man, die vanuit een hoger
perspectief naar onze wereld kan kijken. Hij is makkelijk en natuurlijk
met zijn vriendschap naar iedereen en verplaatst zich ook
daadwerkelijk in de ander. Hij heeft helderziende vermogens en
onderhoudt het contact met zijn recent door geweld omgekomen dochter en
houdt zijn hoofd bij elkaar door verder te kijken dan 3D.
Hij weet van een hogere bestemming nu, maar denkt dat dat nog niet
aan hem besteed is.
De rol van de vrouw
Zo heb ik de laatste paar jaren meerdere mannen gezien, met name in
mijn praktijk, gestuurd door hun vrouw. Het destructieve zit er diep in.
Als alle karma is opgelost en de jeugdpijnen ontrafeld
en deels doorleefd, dan nog steekt het weer de kop op in de relatie
met hun vrouw als een duveltje uit een doosje, een hardnekkig
gewoontepatroon. Het is precies dit destructieve gedrag van het
mannelijke wat de wereld in tweeën doet splijten in deze tijd. Het
is wat alle oorlogen uitlokt, honger veroorzaakt, de relatie met vrouwen
ernstig verstoort en de aardkorst aan het verwoesten
is.
Wie durft het erover te hebben met ze? En het aan te kaarten met al
die vrouwen die dit blijven ondersteunen in hun relaties met agressieve
mannen. Door slachtoffer te spelen of door mededader te
zijn door het gewelddadige gedrag van hun partners jegens anderen of
jegens de aarde te blijven ondersteunen. Door niets te zeggen en door
niets te doen. Of door evenzo agressief te worden. Juist
in deze tijd lopen de emoties hoog op en dienen de spirituele mannen
een stapje dieper te gaan in dit knelpunt op de weg naar balans tussen
het mannelijke en het vrouwelijke, naar vrede op aarde
op een bloeiende planeet.
Destructief gedrag van dieren
En terwijl ik mijn laatste zin schrijf komt een van mijn katten
binnen gelopen met een levende muis, weer een uitdaginkje op mijn pad.
Ik raak niet van streek en loods de kat met zachte hand met
muis en al naar buiten, alwaar hij, weet ik, het dier snel zal doden
i.p.v. hem binnen los te laten en ermee te gaan spelen. Weet je dat
dieren het doden van andere soorten van ons, de mens,
hebben geleerd? De mens is ook de enige in het hele melkwegstelsel
die zijn eigen soort bewust en stelselmatig doodt.
De oorsprong van de strijd tussen het mannelijke en het vrouwelijke. Atlantis.
Wie helpt de (spirituele) man naar de wond in zichzelf te kijken? De
wond die mede door de vrouw is ontstaan? Hoe, waar? Op Atlantis heerste
het vrouwelijke principe. De vrouw, de priesteres,
werd geëerd vanwege haar spirituele vermogens en haar grote
liefdeskracht. Het mannelijke aspect sneeuwde een beetje onder in de
hoogtijdagen van Atlantis, dat wat we als ‘het paradijs’
beschouwden. Ze verveelden zich, de mannen, voelden zich de mindere
en gingen als het ware ‘spelen’ met hun creatiekracht. Dat leidde
uiteindelijk tot de ondergang van Atlantis. Mannen lopen
daardoor met een groot schuldgevoel rond, durven hun goddelijke
krachten niet te gebruiken, wat aanleiding kan geven tot frustratie en
agressie. Dit werd aangewakkerd in de periode na Atlantis
doordat het mannelijke principe de overhand werd gegeven en ons
contact met de geesteswereld voor ons werd afgesneden. De macht van de
man verwerd tot machtsmisbruik en gewelddadigheid. Vrouwen
namen bij hun gebrek aan macht de slachtofferrol in en werden
kwaadaardige konkelaars die niet te vertrouwen zijn. De verwijdering
tussen man en vrouw was compleet.
De gevolgen van de ondergang van Atlantis zijn nog steeds zichtbaar
in de grote tegenstellingen van deze tijd. Tegelijkertijd worden de
nieuwe kinderen van deze tijd met androgyne eigenschappen
geboren. En is met alle lichtwerkers van de aarde, met hulp van die
van daarbuiten, gewerkt aan het oplossen van het karma van Atlantis. We
zijn op retour en dit keer naar een complete, aardse
samensmelting van het mannelijke en het vrouwelijke! Echter op de
kanteling van de tijdgeest botsen de extremen nog tegen elkaar en
spatten uiteen. Wie o wie helpt de man om in zijn ware
goddelijke natuur te gaan staan? Een natuur van onvoorwaardelijke
liefde en hoederschap voor al wat leeft. Welke vrouw trekt zichzelf uit
het slachtofferschap en mededaderschap omhoog en raakt de
man aan met de liefde van haar geopende hart?
Heling: mijn vriendin en haar man
Een vriendin van mij is het gelukt om haar relatie met een prachtige
fijngevoelige doch gewelddadige man en vader van haar kinderen een stap
in de goede richting te tillen. Ze heeft daartoe
zichzelf goed onder de loep durven nemen. In een sessie met mij
vorig jaar liet ze alle karma los wat te maken had met haar vele
pogingen in vorige levens om via manipulatie en bedrog aan haar
gewin te komen. Vervolgens constateerde ze dat ze in deze tijd nog
steeds aan het manipuleren was. Ze besloot om het op deze wijze haar wil
aan anderen opleggen te staken.
Meer en meer liet ze zich drijven op de flow van het moment en kon
toen merken dat ze zich aanpaste aan het humeur van haar man uit angst
dat ze niets voorstelde. Ze zocht meer aarding voor wie
ze werkelijk is. Door te starten met haar eigen praktijk, door het
maken van nieuwe vruchtbare vriendschappen en door zichzelf meer te gaan
uitspreken in het openbaar en tegen haar man. Ze leerde
om niet meer te reageren op hem en kon steeds beter in zichzelf
blijven staan. Wat ze al die tijd tevens heeft gedaan is van haar man
houden, in hem geloven en zijn kwaliteiten zien.
Ik was onlangs bij ze en merkte dat de voelbare strijd en spanning
gedaald is, dat hun kinderen onafhankelijker beginnen te worden en dat
haar man durft aan te geven dat hij boos is en waarom,
i.p.v. dreigend te worden en uit zijn dak te gaan.
Samensmelting van het vrouwelijke en het mannelijke
De oorlog tussen de seksen mag voorbij zijn. In liefde kunnen we alle wonden met elkaar helen door de strijdpunten vanuit een hoger perspectief te bekijken. We zien en voelen dan ook door de materie heen wie de ander werkelijk is. Dat is zoveel meer dan de persoonlijkheid die voor ons staat en die werkelijk alleen maar precies ons onze lessen geeft die we nodig hebben. In ons woedt de strijd ook nog tussen het mannelijke en het vrouwelijke. Het goddelijk vrouwelijke zit nog onderdrukt uit angst voor kwetsbaarheid en het goddelijk mannelijke vanwege schuld en schaamte. Het mag voorbij zijn de strijd, er mag van binnen een diep begrip ontstaan voor beider functie en ontwikkeling in de tijd. Beide polen mogen tot volledige ontwikkeling van potentieel komen in deze tijd en er mag balans ontstaan in deze krachten, van waaruit ze kunnen samenvloeien in liefde en onze ongekend grootse krachten en talenten tot ontsteking brengen.
Babette Gijsen
www.praktijkdenieuwemens.nl
