Ben je al een beetje zeeziek? Het heen en weer van deze grote energieverschuivingen creëert golven van energiebewegingen van licht naar donker naar meer licht en minder donker en we zitten er middenin.
Maar met elke cyclus is er meer licht en meer ontwaken, minder duisternis en dichtheid, en minder weerstand. Maar het gaat niet snel. Zoals het oceaangetij dat binnenkomt, gebeurt het in golven, niet allemaal tegelijk.
Deze afbeelding is van Mont St. Michel wanneer het tij uit is. Als het getij komt, wordt het omringd door water dat meer dan 15 meter diep is.
Het is de reden dat mijn moeder bang is voor water omdat ze hier bijna verdronk. Haar vader berekende de snelheid van het getij verkeerd en dat het in een cirkel binnenkomt zodat het strand voor het kasteel bedekt is.
Dus je loopt hoog water in, niet weg ervan, terwijl het tij opkomt. Je hebt veel minder tijd om veilig op het strand te komen dan je denkt. Ook vandaag worden bezoekers gewaarschuwd niet zonder gids rond te lopen in de abdij.
De waterangst van mijn moeder blijft haar hele leven volhouden. En zo ook onze angst voor het falen van ascensie. We zijn bang dat het deze keer niet gaat lukken en we het opnieuw moeten doen. Ik denk niet dat dat gaat gebeuren.
Nu we een van de meest heilige tijden voor veel religies betreden, is het een tijd om het proces van hergeboorte te vieren dat ons in staat stelt om te veranderen in een nieuw paradigma. Die energie is heel sterk dit weekend.
Denk nu over je hergeboorte terwijl het tij van transformatie aankomt. Wat zou jij anders doen als morgen je hergeboortedag was?
Schijn en Verlicht de weg.
