woensdag 5 oktober 2022

MET SAINT GERMAIN THUIS OP REIS ~ MIEKE VULINK


MET SAINT GERMAIN THUIS OP REIS

Ik blijf me verwonderen over hoe secuur de hogere leiding te werk gaat! Na het boodschappen doen kom ik thuis en zie dat er net een doos met mijn nieuwe boeken is aangekomen. Even twijfel ik; ga ik eerst de boodschappen uitpakken, oh ja de was moet ook nog worden opgehangen, of ga ik soep opzetten of toch eerst maar even kijken hoe de boeken eruit zien? Jaaa, het wordt het laatste, zó leuk om nu het eindresultaat te kunnen zien van waar ik wekenlang mee bezig ben geweest!

Voorzichtig open ik de doos. Het bovenste exemplaar is voor mezelf, besluit ik. Innerlijk vragend 'Waar mag mijn aandacht nu naar toe?' vouw ik het boek open. En wat verschijnt er? Het hoofdstuk van 'Met St. Germain op reis'! Alsof hij me maar blijft porren: "Geloof nou maar dat ik in de buurt ben"
Ik begin te lezen en kan het boek pas wegleggen als het hoofdstuk uit is. Wat er staat sluit wonderwel aan bij het artikel van gisterenochtend. Dus: delen maar, dit bijzondere hoofdstuk!

'De avond voor ons vertrek lagen we vroeg in bed. Het was alsof we in een bel van licht werden gezet. Nadat ik een tijd geprobeerd had om in slaap te vallen (een oud stemmetje in mij zegt nog altijd ‘Je moet morgen wel uitgerust zijn hoor’) was ik klaarwakker. Vanuit het licht voelde ik een uitnodiging om me ermee te verbinden.

Ineens zag ik een prachtig aangeklede man met een fluwelen mantel naast mijn bed staan. Hij had hoge laarzen aan, met in zijn rechterhand een staf die hij gekruist voor zijn lichaam hield. Hij kondigde zich aan als Saint Germain en herinnerde me eraan dat hij ook ‘Jozef, de vader van Yeshua uit het geslacht van Koning David’ was.

Ja, dat is waar! En dat was slechts één van zijn vele incarnaties op
Aarde. In al zijn levens was er een overdracht van goddelijke krachten en licht aanwezig. Pure alchemie dus. Die overdracht kon ik goed voelen, maar wat hij me precies wilde tonen niet. Zo rustig
mogelijk opende ik me voor meer beelden en informatie.
St. Germain verscheen als Merlijn, de legendarische tovenaar en
geestelijke raadgever van Koning Arthur. Hij was een Druïde priester, helderziende, magiër en een vriend die Koning Arthur door
twaalf veldslagen heen zou hebben geleid. Hun doel was om een
blijvende vrede tot stand te brengen in het verdeelde Brittannië van
de vijfde en zesde eeuw.

Steeds weer keerde St. Germain terug naar de Aarde met een soortgelijke vredesmissie. Zo wilde hij ook de Franse Revolutie voorkomen. Ofschoon de adel het interessant vond wat hij deed, en het hen fascineerde hoe hij het voor elkaar kreeg om ‘eeuwig jong’ te blijven, waren ze er niet voor te vinden om hun macht in te leveren.
In een poging om een verenigd Europa te stichten steunde hij Napoleon tijdens de Franse Revolutie. Maar Napoleon luisterde niet, misbruikte zijn macht en creëerde daarmee zijn eigen ondergang.
St. Germain had zich (noodgedwongen) terug getrokken en besloot
zich voor te bereiden op een eventuele volgende Missie op Aarde.

Op 1 mei 1684 maakte hij zijn ‘officiële’ hemelvaart. Hij kreeg echter toestemming om weer opnieuw te incarneren, en nu als de ‘le Comte de Saint Germain’. Omdat hij de onsterfelijkheid meester is, en een fysiek lichaam kan manifesteren c.q. verjongen, kon hij over een periode van honderden jaren zo maar weer ergens opduiken.
Om geen argwaan te wekken nam hij steeds een andere naam aan.
En zo kregen de hoven van het 18e-eeuwse Europa te maken met
een fascinerende edelman! Hij scheen een eindeloze hoeveelheid
diamanten te bezitten, kon van zilver goud maken en deed iedereen versteld staan met zijn (voor de meeste mensen onbegrijpelijke) geniale gaven.

Hij zette ook voet op Nederlandse bodem (o.a. in de buurt van Zutphen en in Ubbergen) en kocht een paar landhuizen
aan voor ‘geheiminnig’, alchemistisch werk.
Zie hier wederom een bewijs van hoe geniaal het goddelijke plan
voor een mensenleven in elkaar zit! Tijdens onze eerste stappen bij
de voormalige Kloosterhoeve, waarover ik eerder in dit boek verteld heb, hebben Vincent en ik zijn aanwezigheid gevoeld en gezien. Dat hij nu de nacht voor de reis verscheen zette mij aan het denken.

Was hij verbonden met St. Guilhem, onze eerste bestemming? Werden we op een eigen ‘vredesmissie’ begeleid? Als antwoord op mijn innerlijke vragen nam St. Germain me eerst mee naar een eerder, emotioneel moment waarop Vincent en ik ons diep verbonden voelden met de Lichtwereld. Geraakt door het
grootse gevoel van éénheid fluisterde ik toen: ‘Eén en één is veel meer dan drie.’ We voelden ons opgenomen in een groot liefdesveld van waaruit we al het spirituele werk samen zouden gaan doen.

Dit liefdesveld voelde ik nu opnieuw, vlak voor onze reis. St. Germain begon te vertellen:

‘Wanneer twee mensen zich eerst afstemmen op hun Goddelijke
Zelf, en zich daarna met elkaar verbinden, dan wordt er een geboorte van een nieuw Liefdesveld voorbereid. Vanuit een goddelijke harmonie wordt alles opnieuw afgestemd en zal, wat waarachtig en heilig is, zich vermeerderen. Dit nieuwgeboren Liefdesveld werkt
als een krachtige magneet en trekt synchroniciteit naar zich toe.
Jij hebt deze nieuwe geboorte voorvoeld. Het is een geboorte van
hogere Zelfdelen, waarbij er twaalf traptreden belopen zullen worden. Deze zullen zich één voor één aandienen. Indien alle treden begaan zijn en het onderscheidingsvermogen zich heeft verheven, zul je innerlijk op een nieuw octaaf aankomen. Daarmee zullen er nieuwe potenties van je DNA aangesproken worden.’
Vervolgens zag ik mezelf te midden van twaalf vrouwelijke Lichtgestaltes zitten. Het was alsof ik in twaalf spiegels keek; wat ik
daarin zag voelde als ook een deel van mij. Even verderop zag ik
Vincent met een soortgelijk mannelijke kring zitten.

Het geheel gaf me een heel harmonieus en compleet gevoel. Deze
‘setting’ was verbonden met Yeshua met zijn twaalf ‘Broeders’, en
Maria Magdalena met haar twaalf ‘Zusters’. Er volgde nog een beeld:
van Koning Arthur met zijn twaalf Ridders van de Ronde Tafel.
Ineens begreep ik de boodschap. Iedere broeder of zuster vertegen woordigt een aspect van ons goddelijke Zelf. Door deze aspecten
zelf te belichamen, klim je op naar hogere lagen van bewustzijn.
Ieder bewustzijnsniveau bestaat uit twaalf Zelfdelen, twaalf elementen, twaalf sterrenbeelden, twaalf kleurfrequenties en twaalf
tonen van een octaaf. De dertiende toon sluit het vorige octaaf af en opent tegelijkertijd het nieuwe.

Als deze twaalf Zelfdelen (goddelijke aspecten) doorwerken in één
persoon, en deze verbindt zich vervolgens met de twaalf Zelfdelen
van zijn/haar Geliefde ... Wat er dan ontstaat kun je met recht een
nieuwe geboorte noemen. Ik zag het voor mijn neus gebeuren: het
was één glorieus Lichtspektakel, een fontein met alle kleuren van
de regenboog.

Gegrepen door wat ik zag was ik St. Germain al weer bijna vergeten. Met een diepe zucht bedankte ik hem voor wat hij me getoond had.
Tot slot liet hij me nog een beeld zien van een meerstrengig DNA,
dat zich als een spiraal vol tonen en kleuren naar onze energetische
velden toe leek te draaien. Vervolgens vervlochten zich twee spira len; ze vermeerderden zich tot een 144-strengig DNA, als lichtlad ders die elkaar omarmden. Dit voelde als een goddelijke voltooiing.
Het was stil en adembenemend mooi.

Na een tijdje zwakte de energie af. Ik draaide me om, om te zien of
Vincent nog wakker was. Maar die was al in dromenland. Wat ik net
ervaren had zou eigenlijk opgeschreven moeten worden, het was te
waardevol om te vergeten! Maar ik had alles zo intens gevoeld en
‘begrepen’ dat het wel zou beklijven. Toen we een aantal uren later
in het vliegtuig zaten kwam alles weer bovendrijven en ver telde ik
Vincent in geuren en kleuren over dit nachtelijke bezoek.

De volgende ochtend liep alles gesmeerd. Het was alsof ik vleugels
had, zo blij was ik. We reden amper op de snelweg of er toonde zich een grote ‘A’ in de lucht. Wat had dat te betekenen? Was het de Alpha van de ‘Alpha en Omega’? Of was het een verwijzing naar Alet les-Bains, waar we wellicht ook naar toe zouden gaan? Het werd op dat moment niet duidelijk. Pas later, tijdens deze reis, begonnen er kwartjes te vallen. Deze ‘A’ bleek een verwijzing naar Aniane te zijn. We hadden daar nog nooit van gehoord. Het is een dorp dat vlakbij St. Guilhem-le-Désert ligt en het bleek verbonden te zijn met onze vredesmissie. Je kunt hier verderop in dit boek over lezen.

Met het vraagteken over de ‘A’ in de lucht kwamen we aan bij Rotterdam Airport. Daar liepen als eerste naar een grenswisselkantoor toe. Ik had al jaren een zakje met oud geld in de kast liggen, dat ik als wisselgeld van vorige reizen had overgehouden. Er zaten muntjes in van meer dan veertig jaar oud, van toen ik nog met mijn ouders op vakantie ging. Volgens sommigen kon de zak rechtstreeks de prullenbak in. Maar na een check bij de plaatselijke bank werd ik verwezen naar een grenswisselkantoor, waar ze misschien nog wat briefjes konden omwisselen. Terwijl een hartelijke Rotterdamse zich over de briefjes ontfermde en geduldig uitzocht of er nog iets van waarde tussen zat, bedacht ik me hoe symbolisch dit begin van de reis was.

Een mens zou eigenlijk iedere dag heel even moeten checken of al les wat we innerlijk en uiterlijk meezeulen nog wel de moeite waard
is om mee te nemen naar de toekomst toe. Wat ons niet langer dient mag inderdaad de prullenbak in.

Even later liep ik met een kleine €40 in mijn hand terug naar Vincent. In gedachten trok ik een lange neus naar iedereen die ‘Gooi toch weg’ gezegd had. Van dit geld zouden we één dezer dagen heerlijk gaan genieten op een Frans terrasje.

Rotterdam Airport werd verbouwd. Daardoor moest je tijdelijk
naar beneden voor een toiletbezoek. Het was een beetje on zin om
met onze zware koffers en trolleys de trappen af te sjouwen. Terwijl
Vincent boven aan de lange trap de wacht hield bij onze bagage
dook ik de kelder in. Wie schetst mijn verbazing toen ik, eenmaal
beneden op een wc, regelrecht een houten kribbe inkeek, met daar naast een houten Jozef; St. Germain!

Wat een grap! Als ik iets niet verwacht had, op dit vliegveld dat
uitgebouwd werd, was dit het wel: St. Germain aantreffen op de
wc. De muren van de wc-ruimte waren volledig beplakt met me tersgrote afbeeldingen van de Sagrada Familia (vertaald: de Heilige
Familie). Het was alsof ik midden in de Basiliek op de wc zat, haha ha, hoe hilarisch!
Whow, die prachtige tempel in Barcelona die Gaudi ontworpen
heeft, voor een plek waar er al eeuwenlang een klein heiligdom was
voor hen die de Heilige Familie toegewijd waren.

Vanuit eenzelfde toewijding besloot Gaudi om hier een majestueus
bouwwerk neer te zetten. En nu, terwijl ik dit boek schrijf, is het nog
niet af! Dit grootse heiligdom op Aarde is een waar eerbetoon aan
La Sagrada Familia (de Heilige Familie) en zal, na verwachting 100
jaar na de sterfdag van Gaudi klaar zijn (in 2026).
Nou, als dit geen knipoog was van het Universum! Het ‘Ontwaken in Heilige Voetsporen’ stond hier, op het toilet voor mijn neus.
Onze reis was duidelijk begonnen...'

Uit 'ONSTERFELIJKE LIEFDE, ONTWAKEN IN HEILIGE VOETSPOREN'
Nu samen met mijn eerste boek verkrijgbaar voor €37,50 i.p.v. €50,- bij Uitgeverij Oorsprong:
Mieke Vulink