Dokter die COVID-vaccinaties op tv promootte, roept op tot wereldwijde stopzetting van COVID-19-vaccins: onderzoek
Door: MARINA ZHANG AND DR. YUHONG DONG
De laatste tijd was Dr. Aseem Malhotra, een Britse cardioloog die voorheen voorstander was van COVID-19-vaccins, het onderwerp van het breken van nieuwsverhalen omdat hij een wereldwijde stop eiste van de distributie van dezelfde vaccins die hij ooit promootte.
Het was zeker een primeur voor een arts die de vaccins sterk had gepromoot om publiekelijk een wereldwijde stopzetting van de mRNA-injecties te eisen.
In februari 2021 werd Malhotra gevraagd om te verschijnen op Good Morning Britain , nadat een voorheen aarzelende filmregisseur Gurinder Chadha, Order of the British Empire (OBE) – die ook werd geïnterviewd – had uitgelegd dat ze door Malhotra was overtuigd om de prik te nemen .
Meer dan een jaar later, in augustus 2022, verscheen Malhotra echter op GB News en onthulde dat hij een open brief had gestuurd aan de toenmalige premier Boris Johnson en president Joe Biden waarin werd opgeroepen tot de onmiddellijke vrijgave van de onbewerkte gegevens van Pfizer ‘ s originele COVID-19-vaccinproef.
Een maand later, in een artikel dat hij op 26 september 2022 publiceerde in het Journal of Insulin Resistance, besprak Malhotra de huidige problemen met de COVID-19-vaccinaties en eiste hij een onmiddellijke stopzetting van deze vaccins. Hij besprak ook hoe de decennialange opeenstapeling van problemen binnen de medische en farmaceutische gemeenschap heeft geleid tot de wereldwijde ramp van COVID-19-vaccinaties.
Wat bracht hem ertoe van gedachten te veranderen?
Welnu, het was zijn eigen persoonlijke tragedie die hem veranderde in een arts die opriep tot een wereldwijde stop voor de vaccins die hij ooit promootte.
Een persoonlijke tragedie
Als vooraanstaand cardiologieconsulent gedurende vele jaren, leerde Malhotra de voordelen van vaccins, geloofde erin en pleitte ervoor.
In zijn eerste artikel schreef Malhotra dat vaccinaties enkele van de veiligste interventies ter wereld zijn in vergelijking met de meeste medicijnen, aangezien ze worden toegediend om ziekten bij gezonde mensen te voorkomen en niet om ziekten te behandelen.
Met deze overtuiging verwelkomde Malhotra het nieuws in de zomer van 2020, toen verschillende farmaceutische bedrijven, waaronder zowel Pfizer als Moderna , aankondigden dat ze een vaccin hadden ontwikkeld met meer dan “95 procent effectiviteit” bij het voorkomen van infectie door de dominante circulerende stam van SARS -CoV-2 2019.
Malhotra, als voorstander van vaccins, bood zich vrijwillig aan bij een vaccincentrum en was een van de eersten die twee doses Pfizer’s boodschapper-ribonucleïnezuur (mRNA)-vaccin ontving.
Hij raadde zijn patiënten en de mensen om hem heen ook aan het te nemen.
Zijn overleden vader, Dr. Kailand Chand, een huisarts, voormalig plaatsvervangend voorzitter van de British Medical Association (BMA) en zijn ere-vice-president, nam ook twee doses van de Pfizer-mRNA-injectie. Dr. Chand ontving in 2009 de ere-Orde van het Britse Rijk (OBE) van wijlen koningin Elizabeth II van het Verenigd Koninkrijk.
Zes maanden later, op 26 juli 2021, kreeg Chand echter thuis een hartstilstand na pijn op de borst.
Een volgend onderzoek wees uit dat een aanzienlijke vertraging van de ambulance waarschijnlijk heeft bijgedragen aan zijn dood. Hoewel zijn overlijden een schok was, verbaasde Malhotra de autopsieresultaten van Chand.
De autopsie toonde aan dat twee van de drie belangrijkste kransslagaders van zijn vader ernstige blokkades hadden, met 90 procent blokkering in zijn linker voorste dalende slagader en een blokkade van 75 procent in zijn rechter kransslagader.
Deze bevinding schokte iedereen, volgens Malhotra, omdat Chand “een extreem fitte en actieve 73-jarige man was.”
Het was bijzonder moeilijk voor Malhotra om deze resultaten te accepteren omdat hij de medische geschiedenis en levensstijl van Chand kende.
“Mijn vader, die zijn hele leven een fervent sporter was geweest, was fitter dan de overgrote meerderheid van de mannen van zijn leeftijd”, schreef Malhotra.
“Sinds de vorige hartscans (een paar jaar eerder, die geen noemenswaardige problemen met een perfecte bloedstroom door zijn slagaders en slechts een lichte vervelling aan het licht hadden gebracht), was hij gestopt met suiker, verloor hij buikvet, verlaagde hij de dosis van zijn bloeddrukpillen, begon hij regelmatige meditatie, keerde zijn pre-diabetes terug en liet zelfs zijn bloedtriglyceriden massaal vallen, waardoor zijn cholesterolprofiel aanzienlijk verbeterde, “schreef Malhotra.
Zelfs tijdens de lockdowns liep Chand elke dag gemiddeld 10.000 tot 15.000 stappen.
Malhotra kon de bevindingen van de autopsie niet verklaren, het leek hem alsof er geen hartaanval was maar alleen een ernstige blokkade, wat onverwacht was gezien de levensstijl van Chand.
Als vooraanstaand cardioloog had Malhotra met succes levensstijlregimes voorgeschreven aan zijn patiënten om hun metabole symptomen te verminderen. Hij was zelfs co-auteur van een zeer impactvolle studie waarin hij adviseerde over veranderingen in levensstijl om coronaire hartziekten te voorkomen.
Zijn jarenlange studie, de gezondheid van zijn vader en eerdere gezondheidsrapporten kwamen niet overeen met de bevindingen van de autopsie.
Ten slotte werd Malhotra in november op de hoogte gebracht van een collegiaal getoetste samenvatting gepubliceerd in Circulation , een gerenommeerd tijdschrift over cardiovasculaire en coronaire ziekten.
De samenvatting evalueerde meer dan 500 patiënten van middelbare leeftijd door middel van regelmatige follow-up en voorspelde hun risico op een hartaanval door de aanwezige ontstekingsmarkers te meten en te modelleren.
Vóór vaccinatie hadden deze mensen een risico van 11 procent (pre-mRNA-vaccin) om in de komende 5 jaar een coronaire gebeurtenis te krijgen, dit aantal steeg tot 25 procent twee tot tien weken na vaccinatie – een significante toename.
De studie kreeg enige kritiek omdat er geen controlegroep was; namelijk patiënten die de vaccinatie niet hadden gekregen om mee te vergelijken. Maar zelfs als de bevindingen slechts gedeeltelijk correct zijn, kan het vaccin de progressie van coronaire aandoeningen versnellen, concludeerde Malhotra.
De vondst zaaide argwaan in Malhotra’s geest. Hij vroeg zich af of de dood van zijn vader verband kon houden met zijn COVID-19-vaccinaties en begon de gegevens kritisch te evalueren.
Alarmerende hartgegevens
Malhotra herinnerde zich dat een van zijn collega’s onthulde dat hij het vaccin niet zou nemen omdat hij werd beschouwd als een laag risico op sterfte door COVID-19 en ook vanwege wat hij zag in de cruciale mRNA-studie van Pfizer, gepubliceerd in The New England Journal of Geneeskunde .
Dat rapport, met zes maanden aan Pfizer-vaccingegevens gepubliceerd in september 2021, luidde een van de eerste alarmen in de geest van Malhotra. In de aanvullende bijlage van het rapport toonde het vier hartstilstanden bij de ontvangers van het Pfizer-vaccin tegenover slechts één in de placebogroep.
“Hoewel de aantallen klein zijn en geen statistisch verschil hebben gemeld, is het al een potentieel veiligheidssignaal en vrij ongebruikelijk vanuit het oogpunt van geneesmiddelenbewaking. Er had een gedetailleerd due diligence-onderzoek naar de causale relatie van deze gevallen moeten worden uitgevoerd, alsof er een biologische causale factor aan dit fenomeen ten grondslag ligt, het kleine aantal in klinische fase 3-onderzoeken zal worden uitgebreid tot veel grotere plooien in postmarketinggegevens, wat wat we nu hebben waargenomen”, zegt Dr. Yuhong Dong, een expert op het gebied van infectieziekten met een achtergrond op het gebied van geneesmiddelenbewaking en columnist bij The Epoch Times.
Helaas werd dit signaal over het hoofd gezien; jab-programma’s gingen door en er gingen steeds meer alarmen af.
Hoewel gezondheidsautoriteiten herhaaldelijk beweerden dat myocarditis vaker voorkomt na een COVID-19-infectie dan na vaccinatie, bieden gegevens uit de echte wereld geen ondersteuning voor hun beweringen.
Een in augustus 2021 gepubliceerde JAMA-studie met gegevens van 40 Amerikaanse ziekenhuizen registreerde dat de incidentie van myocarditis omhoogschoot vanaf het voorjaar van 2021 toen vaccins werden uitgerold naar de jongere cohorten, terwijl de incidentie van myocarditis van 2019 tot 2020 op het basisniveau bleef, wat een mogelijke verband tussen COVID-19-vaccinaties en de ontwikkeling van myocarditis.
Verder toonde een Noordse studie, gepubliceerd in april 2022 , aan dat mRNA-vaccinaties geassocieerd waren met een verhoogd risico op myocarditis ten opzichte van de achtergrondcijfers.
De studie evalueerde 23,1 miljoen inwoners in vier Scandinavische landen en ontdekte dat het risico op myocarditis het hoogst was bij jonge mannen van 16 tot 24 jaar na ontvangst van de tweede vaccindosis.
Vergeleken met niet-gevaccineerde proefpersonen hadden jonge gevaccineerde mannen een overmaat van vier tot zeven gevallen van myocarditis in 28 dagen per 100.000 gevaccineerden na de tweede dosis Pfizer, en tussen 9 tot 28 overschotten per 100.000 gevaccineerden na de tweede dosis Moderna bij jonge mannen van 16-24 jaar jaar.
Hoewel de onderzoeken leken te wijzen op de mRNA-vaccinaties, bleven gezondheidsautoriteiten de agenda herhalen dat myocarditis-gebeurtenissen hoger zijn bij mensen met COVID-19-infecties dan bij degenen die waren gevaccineerd.
Sterk bewijs voor weerlegging kwam in maart 2022 uit een onderzoek in Israël . Deze bevindingen hielpen Malhotra en de meeste artsen de oorzaak van de myocarditis toe te schrijven aan het COVID-19-vaccin, niet aan de COVID-19-infectie.
De auteurs evalueerden meer dan 196.000 niet-gevaccineerde patiënten die een COVID-19-infectie doormaakten en vergeleken ze met meer dan 590.000 mensen die niet gevaccineerd of geïnfecteerd waren, in totaal meer dan 787.000 mensen in dit grootschalige onderzoek.
Zowel de geïnfecteerde als niet-geïnfecteerde groepen hadden een myocarditis en pericarditis van minder dan 0,01 procent, hoewel het aantal in werkelijkheid lager was voor de groep die besmet was met COVID-19.
Als we deze bevinding vergelijken met de andere rapporten ( pdf ) van myocarditis die opduikt bij gevaccineerde kinderen, suggereren de resultaten “sterk dat de stijgingen die in eerdere onderzoeken werden waargenomen het gevolg waren van de mRNA-vaccins, met of zonder COVID-19-infecties als een bijkomend risico in de gevaccineerd”, schreef Malhotra.
Hoewel door vaccins veroorzaakte myocarditis niet vaak dodelijk is bij jonge volwassenen, toonden MRI-scans aan dat van degenen die in het ziekenhuis werden opgenomen, ongeveer 80 procent een zekere mate van aanhoudende hartschade heeft, wat ongunstige resultaten voor de toekomst voorspelt.
“Het is alsof je een kleine hartaanval krijgt en een of ander – waarschijnlijk permanent – hartspierletsel oploopt”, schreef Malhotra.
“Het is onzeker hoe dit op de langere termijn zal uitpakken, inclusief of, en in welke mate, het het risico op een slechte kwaliteit van leven of mogelijk ernstigere hartritmestoornissen in de toekomst zal vergroten.”
In juli 2022 wordt nu in de JAMA Internal Medicine gemeld dat de belangrijkste doodsoorzaak in de Verenigde Staten tijdens de pandemie – van maart 2020 tot oktober 2021 – hartziekte was.
Gegevens verkregen in Engeland suggereren dat er geen toename was van november 2020 tot maart 2021, en daarna is de stijging onevenredig waargenomen bij jongeren. Dit is een enorm signaal dat zeker met enige urgentie moet worden onderzocht.”
“Evenzo onthulde een recent artikel in Nature een toename van 25 procent in zowel acuut coronair syndroom als hartstilstand in de leeftijdsgroep van 16 tot 39 jaar, wat significant geassocieerd was met de toediening van de eerste en tweede dosis van de mRNA-vaccins. maar had geen verband met COVID-19-infectie.”
Misleidende klinische gegevens
Malhotra ontdekte dat de werkzaamheidsgegevens afkomstig van de mRNA-vaccinfabrikanten zelf versluierd waren, waardoor het publiek en de meeste artsen werden misleid.
“In termen van werkzaamheid maakten krantenkoppen over de hele wereld zeer gewaagde beweringen van 95 procent effectiviteit, waarbij het uitwisselbare gebruik van ‘werkzaamheid’ en ‘effectiviteit’ het grote verschil tussen gecontroleerde onderzoeken en praktijkomstandigheden verdoezelde,” schreef Malhotra.
Zonder de gegevens te evalueren, interpreteerden de meeste artsen en het grote publiek de verklaring als “als 100 mensen worden gevaccineerd, zou 95 procent van de mensen worden beschermd tegen het krijgen van de infectie.”
Deze veronderstelling werd zelfs bevestigd door Rochelle Walensky, directeur van de Amerikaanse Centers of Disease Control and Prevention (CDC), die in maart 2022 in een interview toegaf dat het een nieuwsbericht van CNN was dat 95 procent effectiviteit rapporteerde, wat haar optimistisch maakte dat het vaccin zou de overdracht van de infectie stoppen.
In werkelijkheid bleek uit de oorspronkelijke proef dat een persoon 95 procent “minder waarschijnlijk” was om de herfstvariant van 2020 te krijgen. Dit is een relatieve risicovermindering, die heel anders is dan de absolute risicovermindering die iedereen had afgeleid.
“In absolute termen boden ze [de vaccinaties] 0,84 procent bescherming, wat betekent dat slechts één op de 119 mensen beschermd zou zijn tegen infectie”, zei Malhotra op GB News.
In de context van de Pfizer-studie laat relatieve risicoreductie zien hoeveel het vaccin uw risico vermindert van wat ook wordt gemeten in vergelijking met mensen die niet zijn gevaccineerd. Een gevaccineerde persoon zou echter het absolute risico voor niet-gevaccineerden moeten kennen om hun totale risico te berekenen.
Wat heeft het Pfizer-onderzoek gemeten?
Malhotra schreef dat de resultaten van de Pfizer-onderzoeken alleen konden aantonen hoe het vaccin het risico op het testen van COVID-19-positief terwijl het symptomatisch was, verminderde. Een positief testresultaat werd verondersteld een aanwijzing te zijn voor een infectie, wat volgens Malhotra ook misleidend was.
Het symptomatische COVID-19-infectiepercentage in de placebogroep was 0,88 procent (162 infectie op 18.325), terwijl het infectiepercentage in de Pfizer-prikgroep 0,04 procent was (8 infectie op 18.198).
Hij verduidelijkte dat de onderzoeksresultaten van Pfizer – ondanks wat vaak wordt gedacht – niet het risico op ernstige infectie of sterfte door COVID-19 laten zien.
Wat is de kans van een niet-gevaccineerde persoon om positief te testen op COVID-19 met symptomen?
Het is 0,88 procent. Dit betekent dat van de 10.000 niet-gevaccineerde mensen 88 positief zouden testen met symptomen op COVID-19.
Dat betekent ook dat ongeveer 9.912 niet-gevaccineerde mensen van dezelfde 10.000 niet positief zouden testen – meer dan 99 procent.
Voor een gevaccineerde persoon geeft het verminderen van de 0,88 procent met 95 procent een kans van 0,04 procent om positief te testen terwijl ze symptomatisch zijn, wat betekent dat 10.000 mensen moeten worden gevaccineerd om het aantal positieve symptomatische symptomen te verminderen tot vier.
Het werkelijke verschil in absolute risico’s van een positieve testuitslag tussen de gevaccineerde en de niet-gevaccineerde groep is 0,84 procent in plaats van 95 procent, wat het publiek aannam.
“Dit absolute risicoreductiecijfer (0,84%) is uiterst belangrijk voor artsen en patiënten om te weten, maar hoeveel van hen werd dit verteld toen ze de injectie kregen? Transparante communicatie van risico’s en voordelen van elke interventie is een kernprincipe van ethische, evidence-based medische praktijk en geïnformeerde toestemming”, schreef Malhotra.
Malhotra impliceert dat de vermenging van relatieve en absolute risicoresultaten opzettelijk was om het publiek te manipuleren.
Zoals Gerd Gigerenze, directeur van het Max Planck Instituut, ooit zei: “Het is een ethische noodzaak dat elke arts en patiënt het verschil tussen relatieve en absolute risico’s begrijpt om patiënten te beschermen tegen onnodige angst en manipulatie.” ( pdf )
Met zulke kleine verbeteringen zijn de voordelen van COVID-19-vaccinatie voor mensen gering, om nog maar te zwijgen van de gegevens over mogelijke risico’s.
De proefperiode van zes maanden van Pfizer resulteerde in een hoger aantal sterfgevallen toegeschreven aan COVID-19 in de placebogroep met twee sterfgevallen in tegenstelling tot één in de vaccingroep. De mortaliteit door alle oorzaken over een langere periode toonde echter aan dat de vaccingroep 19 sterfgevallen had, met 17 sterfgevallen in de placebogroep.
Men zou kunnen beweren dat het mRNA-vaccin mensen beschermt tegen de dood. Nogmaals, het getal in de Pfizer-paper toonde alleen de relatieve reductie, maar niet het absolute aantal. Malhotra heeft ons wat simpele wiskunde laten zien om de absolute beschermingsgraad van het Pfizer-vaccin tegen de dood te verklaren.
“Als er een kans van 1 op 119 is dat het vaccin je beschermt tegen symptomatische infectie van voorouderlijke varianten, dan moet dit cijfer (n = 119) worden vermenigvuldigd met het aantal infecties dat tot een enkele dood leidt om de bescherming tegen de dood te vinden. voor elke leeftijdsgroep. Dit zou (tot twee maanden na de inenting) de absolute risicovermindering (voor overlijden) van het vaccin geven”, legt Malhotra uit.
“Bijvoorbeeld, als mijn risico op 44-jarige leeftijd om te overlijden aan Delta (mocht ik ermee besmet raken) 1 op 3000 is, dan is de absolute risicovermindering van het vaccin dat mij beschermt tegen de dood 1 op 3000 vermenigvuldigd met 119, dat wil zeggen, 1 per 357 000.”
Deze absolute “beschermingspercentages” van de Pfizer-prikken zijn veel te laag om als effectief genoeg te worden beoordeeld, zodat mensen ze überhaupt nodig zouden hebben.
Verder lieten de onderzoeken voor kinderen ook geen vermindering van symptomatische infecties zien.
De studie gebruikte een surrogaatmeting van antilichaamniveaus in het bloed om de werkzaamheid te bepalen.
Hier is het addertje onder het gras: Surrogaatmarkers kunnen correleren met klinische verbetering, in dit geval verhoogde immuniteit, maar correlatie betekent geen oorzakelijk verband, dus het voldoen aan de surrogaatmarker is geen teken dat het vaccin zal werken.
Zelfs op de eigen website van de Amerikaanse Food and Drug Administration staat dat “resultaten van momenteel geautoriseerde SARS-COV-2-antilichaamtests op geen enkel moment mogen worden gebruikt om het niveau van immuniteit of bescherming van een persoon tegen COVID-19 te evalueren, en vooral niet nadat de persoon een COVID-19-vaccinatie.”
Met deze voorbeelden presenteerde Malhotra zijn argument dat de vaccinaties weinig of niets deden voor de bescherming van het immuunsysteem.
Omdat de klinische werkzaamheid zo onduidelijk was, voerde Malhotra aan dat de meeste gevaccineerden geen geïnformeerde toestemming gaven, omdat noch zij, noch hun arts wisten van de exacte immuniteit die ze zouden krijgen na vaccinatie.
Ondanks al deze zorgen werden vaccinatiemandaten in de Verenigde Staten en wereldwijd opgedrongen, terwijl er nog steeds meldingen waren van vaccingerelateerde gezondheidsproblemen.
Vaccins die meer kwaad dan goed doen?
Andere bijwerkingen die optreden na COVID-19-vaccins zijn op grote schaal gemeld.
Dr. Jessica Rose, een Canadese moleculair bioloog en data-analist, heeft een ongekende stijging van cardiale, neurologische en immunologische gebeurtenissen vastgesteld in het US Vaccine Adverse Event Reporting System (VAERS).
Uit gele kaartgegevens van de gezondheidsautoriteit (MHRA) in het Verenigd Koninkrijk bleek dat ongeveer 1 op de 120 mRNA COVID-19-ontvangers een waarschijnlijke bijwerking had die meer dan mild is. Ter vergelijking: voor het mazelen-, bof- en rubellavaccin (MMR) was het aantal meldingen per gevaccineerde ongeveer 1 op 4.000, meer dan 30 keer minder frequent dan voor ontvangers van het COVID-vaccin.
Malhotra legde uit dat conventionele vaccins zijn gebaseerd op een “inert” – wat betekent niet-reactief – deel van de bacterie of het virus om het immuunsysteem te “opvoeden”. De injecties zijn ook gelokaliseerd en van korte duur.
Het spike-eiwit werd gekozen als vaccinkandidaat voor COVID-19. Het is een eiwitsegment dat celinvoer mogelijk maakt en daarom gekozen als een immunogeen om het immuunsysteem te leren een immuniteit te vormen.
“Dit eiwit is echter niet inert, maar het is eerder de bron van veel van de pathologie die gepaard gaat met ernstige COVID-19”, schreef Malhotra.
Studies naar de COVID-19-vaccins hebben ook aangetoond dat de spike-eiwitten continu in onvoorspelbare hoeveelheden worden geproduceerd gedurende ten minste vier maanden na vaccinaties en overal in het lichaam kunnen worden gevonden na een prik in de armspier.
Dit omvatte endotheliale schade, stollingsafwijkingen, longschade en nog veel meer.
Misschien wel de meest overtuigende studie werd gepubliceerd op 31 augustus 2022 , geleid door onderzoekers in de Verenigde Staten, Australië en Europa die de bevindingen van Pfizer en Moderna’s eigen klinische proeven, die aan de FDA waren voorgelegd, evalueerden.
In tegenstelling tot de conclusies van de FDA, vonden de auteurs dat het risico op ernstige bijwerkingen van de mRNA-vaccins groter is dan het risico op ziekenhuisopname door COVID-19-infectie.
“Het lijkt moeilijk te beweren dat de uitrol van het vaccin in alle leeftijdsgroepen netto gunstig is geweest”, schreef Malhotra, daarbij verwijzend naar de toenemende meldingen van bijwerkingen en de klinische gegevens die weinig verbetering laten zien.
Malhotra riep op tot een wereldwijde stop op de COVID-19 mRNA-vaccinaties.
“Bijwerkingen van vaccins blijven constant, terwijl de voordelen in de loop van de tijd afnemen, omdat nieuwe varianten minder virulent zijn en niet het doelwit zijn van een verouderd product … een pauze en een herwaardering van het vaccinatiebeleid voor COVID-19 is al veel eerder nodig”, concludeerde Malhotra.
Over de auteurs van dit artikel:
Marina Zhang is gevestigd in New York en brengt nieuws over gezondheid en de VS.
Dr. Yuhong Dong is een arts die ook is gepromoveerd in infectieziekten, is de chief Scientific Officer en mede-oprichter van een Zwitsers biotechbedrijf en voormalig senior medisch-wetenschappelijk expert voor de ontwikkeling van antivirale geneesmiddelen bij Novartis Pharma in Zwitserland.
