Eens in de zoveel tijd komt er weer een kindje in mijn bewustzijn. Het meisje dat ik ooit was, het meisje dat ik altijd in me draag. Het kindje dat hier met grote ogen zoveel moois kwam brengen. Dit is voor alle kindjes die er waren, die er zijn, die zullen komen. Jullie hoeven niet meer te werken. Jullie mogen rusten en spelen en rusten en spelen. Daar zijn jullie voor.
Rust maar uit lief kindje
Kom maar hier lief meisje
Rust maar uit bij mij
Je hoeft niet meer te werken
Of nog je best te doen
Je hoeft niet meer te laten zien
Hoe groot jouw liefde is
Je hoeft niet te bewijzen
Dat jij puur liefde bent
Je hebt zo hard gewerkt lief kindje
En nu is het werk gedaan
Kruip maar dicht tegen me aan
En laat je hoofd maar rusten
Mijn vingers strelen langs je wang
Mijn armen zijn dicht om je heen
Mijn lippen fluisteren in je haar
Dat ik je zo prachtig vind
Dat ik de mooie lichtjes zie
Die in je ogen schijnen
Dat ik de zuivere liefde zie
Die jij hier komt brengen
Maar je hoeft niet steeds maar eerst te geven
Voordat je mag ontvangen
Open je handen naar het licht
Je bent het meer dan waard
Kom maar hier lief meisje
Rust maar uit bij mij
Je hoeft niet meer te werken
Het werken is gedaan
Wanneer je morgen wakker wordt
Mag je opgaan in je spel
Mag je weer met grote ogen
Liefde zijn en zien en leven
Lieve groet,
Manon
