❥ Spijt, wie kent deze emotie niet? Je hebt iets gedaan, waarvan je achteraf beseft, dat het niet goed is wat je gedaan hebt. Of je hebt iets nagelaten, wat je – achteraf gezien – juist wel had moeten doen. Je voelt je als het ware een slachtoffer van je eigen keuze.
Neem jezelf in bescherming
Spijt kan een echte kwelgeest zijn. Vaak manifesteert het zich in de vorm van talloos veel gedachten in de vorm van ‘had ik maar’ of ‘wat als ik..’
❥ Deze gedachten kunnen honderden keren in verschillende variaties terugkomen, waardoor spijt nog krachtiger aangewakkerd wordt.
Kern van de gedachten zijn, dat ze afkeuren dat wat jij eerder (niet) besloot. Je kijkt dan met de kennis van nu en dat maakt het zo oneerlijk. Immers, op dat moment had je die kennis nog niet. Had je het geweten, dan had je ongetwijfeld anders besloten.
❥ Neem jezelf dus in bescherming tegen deze kritische aanvallen van jezelf.
Je wist het toen niet, het is niet fair om jezelf dat nu wel te verwijten.
Laat denken in je hart zakken
Al die kritische verwijtende gedachten nodigen uit om een verdieping te zakken: laat je denken in je hart zakken en voel vanuit daar de pijn die je beslissing teweeg heeft gebracht. Als je alleen maar rondjes blijft rennen in ‘wat-als-gedachten’, ben je immers als een hamster in zijn tredmolen; je kunt tot in de oneindigheid doorgaan, zonder dat je er een stap verder mee komt.
❥ Pas in het voelen en het erkennen van gevoelens kan iets transformeren.
Wanneer je je aandacht verlegt van het denken en naar je hart gaat, kun je de pijn of verdriet fysiek voelen. Geef dit alle aandacht die het nodig heeft. Zorg voor jezelf zoals je ook voor een kwetsbaar klein kind zou zorgen: liefdevol, met warme aandacht en met veel erkenning: ik zie je pijn, ik snap je verdriet en het is inderdaad een ontzettend verdrietig en pijnlijk.
Vanuit ruimte opnieuw kiezen
❥ Als je pijn alle ruimte heeft gekregen en veel liefdevolle erkenning, zul je merken dat niet alleen je denken steeds meer tot rust komt, maar ook dat de pijn in intensiteit afneemt.
Je kunt niets aan het verleden veranderen, maar de scherpe randjes gaan ervan af. Er ontstaat steeds meer ruimte in jou. Vanuit die ruimte kun je weer opnieuw kiezen. Koos je eerder bij gebrek aan inzicht of kennis iets wat je niet diende, nu kun je dit wel doen. Sterker nog, waarschijnlijk kun je door de rijping van het (intense..) proces waar je ingezeten hebt, een veel betere keuze maken dan je ooit daarvoor hebt kunnen doen.
❥ Deze levenswijsheid ontstaat, juist dankzij spijt.
Irene Verweij
