donderdag 6 oktober 2022

Uit de boeken 'Bij een Nieuwsgierig toeval' ~ Stephan Schillinger



— Ik ben het beu om te verbergen wie ik echt ben, voor mijn vrienden, voor mijn ouders, voor de wereld... Ik wil graag "ik" zijn zonder compromissen, stoppen met corrumperen om te plezieren, doen alsof om geen pijn te doen, of veroordeeld te worden...

— Je verstopt je voor jezelf... Als je jezelf niet kunt zijn voor de wereld, is dat omdat je jezelf niet aankijkt. Er is een deel van jezelf waar je voor weg wilt lopen. Een deel van jezelf dat je niet wilt dat anderen zien en je terugsturen.

— Kun je me er meer over vertellen?

— Je hele leven is een opeenvolging van mislukkingen. Een enorme mislukking. Je hebt niets bereikt, noch wat er altijd van je werd verwacht, noch wat je het meest gehoopt hebt. Tegelijkertijd is je hele leven een opeenvolging van overwinningen, je hebt alles doorstaan, alle beproevingen en alle gevechten gewonnen die je hebt gestreden. Je bent belachelijk en grandioos, zielig en majestueus, niet in staat om deze twee waarheden onder ogen te zien en te omarmen wie je werkelijk bent, dus vecht je om het tegenovergestelde te zijn van wat JIJ niet wilt zien.
Deze twee extremen zijn ondraaglijk voor je, dus je gaat door het leven en probeert in het midden te staan. En je leven is een poging om de schijn te beschermen, die je nu beschouwt als een ondraaglijk compromis, een eeuwige leugen ter wereld, die toch de grootste waarheid over jou verbergt.

Welke is het?
— Dat je nooit zult voldoen aan wat van je verwacht wordt, en dat je tegelijkertijd alles al hebt bereikt en dat je alles hebt overwonnen en dat je alles hebt overwonnen en dat dat altijd zo zal zijn.
Door deze twee ondraaglijke waarheden over jou volledig te omarmen, overstijg je de behoefte om niet te zwak te lijken, uit angst om afgewezen te worden, noch te sterk, uit angst om veroordeeld te worden. Dat is jezelf ontmoeten, dat is jezelf accepteren in de gehele omvang van wie we zijn, buiten het eeuwige oordeel dat jij over jezelf geeft.

Dat is zeggen “ja ik weet het” en glimlach in je gezicht als ze zeggen dat je mooi, groot en buitengewoon bent. En zeggen "ja ik weet het", als je het tegenovergestelde voelt.
Maar wees voorzichtig, jezelf zijn, door je licht en schaduw te accepteren, zal degenen die zich ontvluchten irriteren en bang maken...
Het is beseffen dat degenen die ons beletten om onszelf te zijn, elkaar nooit hebben ontmoet, nooit in de ogen hebben gekeken dat ze niet kunnen zijn wie ze willen zijn.
Het bereiken van deze plek met zelfbewustzijn en accepteren wat je werkelijk bent, is in staat zijn om te instorten, over te geven en zich over te geven.

Opent dan die ruimte waar je stopt met corrumperen, je verstoppen, proberen te behagen, en waar je eindelijk jezelf ontmoet en de ander toestaat je echt te ontmoeten.
Het is een einde maken aan deze enorme emotionele handel waarin we allemaal proberen te voldoen aan de verwachtingen van de ander en eindelijk ontvangen wat we niet in onszelf willen zien.

- Stephan Schillinger
Uit de boeken 'Bij een Nieuwsgierig toeval'