Nieuwsbrief Februari 2022
Lieve Mensen
In de nieuwsbrief van april 2020 stond het thema centraal:
Stel dat ‘alles’ een reset krijgt, kiezen we er daarna voor om hetzelfde opnieuw te gaan doen en soort van dezelfde wereld weder op te bouwen?
Ofwel …. zouden we weer terug gaan naar hoe het was?
Vermoedelijk is het antwoord, voor vele mensen, met alle ervaringen en verkregen wijsheden, nu anders dan twee jaar geleden.
Dit is groei! Dit is transformatie!
Wij worden heel blij van mensen die een compleet nieuwe visie en ideeen voor een nieuwe samenleving!
Voordat we echter werkelijk een nieuwe wereld kunnen gaan bouwen zullen we los moeten komen van de wereld zoals deze nu is én bewust loskomen van de patronen die we ons in deze wereld hebben eigen gemaakt.
Zonder verandering van onze onbewuste patronen, zullen we ongemerkt en onbedoeld de nieuwe wereld op dezelfde wijze gaan vormgeven.
Dat is een intens en een intern proces … we hebben allemaal enorme hoeveelheden ankers in ‘de oude wereld’ en zolang we daar niet bewust van zijn, zijn we niet vrij een nieuwe richting in te gaan zonder dat we de bestaande realiteit re-creëren.
Stel je eens voor dat we elk moment voor 100% in het ‘nu’ zouden leven, dan zouden we niet alleen geen herinneringen meer nodig hebben, onze herinneringen zouden ons ook niet meer hinderen om werkelijk te zijn wie we in essentie zijn.
Als we helemaal voor 100% kunnen zijn in het nu, dan is het verleden, noch de toekomst van belang … we leven dan volledig op basis van synchroniciteit.
Op dit moment wordt onze vrijheid en vreugde om compleet nieuwe richtingen in te gaan nog beperkt door een sterke mate van verbondenheid met ons verleden en daarmee bepaald (en herhaald) het verleden de toekomst.
In deze nieuwsbrief willen we een beetje licht schijnen op een specifiek aspect dat zeer relevant kan gaan worden in het komende jaar als het gaat over het los laten van het verleden, namelijk … vergeven.
Een thema dat groots kan worden in zowel omvang als in diepgang.
Vergeven
Een omschrijving die ik heb gelezen voor vergeving is “Het loslaten van de volharding dat het verleden anders had moeten zijn.”
Het is stoppen met een innerlijke strijd over de realiteit zoals die is ervaren.
Soms horen we of zeggen we:
“Ik begrijp gewoon niet hoe ze zo kunnen zijn!” of
“Hoe konden ze me/ons dit aandoen?” of
“Ze moeten eerst hun excuses aanbieden voordat ik/we verder kan gaan.”
“Ik wil eerst genoegdoening hebben of vergelding zien voordat ik …”
Na een event of reeks van events waarin onze integriteit is geschonden zal de primaire reactie komen in de vorm van woede en verdriet.
Dit is een natuurlijk mechanisme om ons systeem te reinigen van negatieve energieën. Deze negatieve energieën zoeken een uitweg naar buiten. Dit is nodig.
We kunnen soms ook vast komen te zitten in deze woede wanneer ons iets ergs is overkomen of wanneer we het gevoel hebben dat ons onrecht is aangedaan.
Vergeven is het loslaten waar we boos of verdrietig over zijn, het niet langer vasthouden aan de wrok die we koesteren jegens anderen die we daarvoor verantwoordelijk stellen.
Het kan zelfs wrok zijn die we tegen onszelf richten als wijzelf ‘de verantwoordelijke’ zijn.
Blijven hangen in woede doet ons op termijn enorme schade en onze gevoelens van pijn en teleurstelling nemen toe naarmate de tijd verstrijkt.
Het lost uiteindelijk niets op. Aan het gebeurde in het verleden verandert niets, in het leven van vandaag verandert alles.
En ondanks dat we dit weten voelt het soms toch terecht om boos of woedend te blijven, zelfs als het ons weg houdt van onze eigen gezondheid.
Vaak houden we vast aan woede, gekwetstheid en frustratie totdat de andere persoon ‘sorry’ zegt – als dat al ooit (oprecht) gebeurd.
Daarom kan je het geluk van je verdere leven niet laten afhangen van de excuses van de ander.
Vergeving is niet iets wat we anderen aanbieden; het is een geschenk dat we onszelf geven!
Het gaat over het loslaten van onze pijn en de voorwaarde om eerst onze genoegdoening te krijgen.
Zodra we ons dit gunnen kunnen we verder met ons leven gaan – ongeacht of we ooit een verontschuldiging of compensatie krijgen.
Al wordt vergeving soms ervaren als het goedpraten van iets wat niet goed te praten is, het tegendeel is waar.
Vergeven betekent niet dat er geen gevolgen zijn voor degene (ook al zijn we dat zelf) die vergeven wordt.
Vergeving is geen goedkeuring van het gebeurde.
Vergeving is geen vervanging voor gerechtigheid.
Vergeving is geen kwijtschelding van verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid.
Vergeven gaat over het helen van onze eigen emotionele wonden en het loslaten van emotionele ankers naar het verleden. Het staat los van de ander, of beter gezegd, we maken ons los van de ander.
In essentie maken we ons los van een tijdlijn.
Dit proces gaat over verantwoordelijkheid nemen voor onszelf én tegelijkertijd de verantwoordelijkheid die niet van ons is, neer te leggen waar die hoort.
Wij zijn verantwoordelijk voor ons hart, ons welzijn, onze gezondheid en onze daden; anderen zijn nog steeds en altijd verantwoordelijk voor hun eigen handelen.
Vergeving gaat in de kern dus over het terug nemen van de macht die we via onze wonden hebben weggegeven aan degenen die deze wonden hebben toegebracht.
Vergeven doen we derhalve niet voor een ander, we doen dit voor onszelf.
En soms is de woede en boosheid zo groot en lijkt dit onmogelijk.
In die fase kan het dan misschien ook nog niet en moet deze energie eerst nog uit het systeem gelaten worden. Veroordeel dit niet.
Alleen al de intentie uitspreken om ooit de mogelijkheid te onderzoeken om tot vergeving te komen is voldoende om het helingsproces op gang te brengen en het proces in een productieve richting te brengen.
Vergeving is een bewuste keuze om een gebeurtenis of persoon te herkaderen, in een ander perspectief te brengen voor jezelf opdat we niet langer hoeven te leven met de pijn in onze herinnering en de betekenis die het voor ons heeft.
Let op … het doel van vergeving is niet om te vergeten (en zeker niet te ontkennen) wat er gebeurd is!
Het is een keuze voor het creëren van een nieuwe, positievere perceptie en een nieuwe manier om te herinneren van iets dat je door pijn of fouten hebt geleerd. In eerste instantie kan het gevoel over de situatie neutraler worden en kan uiteindelijk zelfs tot positieve inzichten leiden.
Het moment waarop beseffen dat onze ware kracht niet ligt in het koesteren van rancune naar een punt terug in de oude tijd(lijn), maar in het losmaken van de ankers door het aanbieden van vergeving aan onszelf en anderen, is het moment waarop we onszelf terug brengen in het nu en onszelf vrij maken een nieuwe realiteit in te gaan!
Vergeven is onszelf vrij geven …
Without forgiveness, we remain tethered to the person who harmed us.
We are bound with chains of bitterness, tied together, trapped.
Until we can forgive the person who harmed us, they will hold the keys to our hapiness.
They will be our jailor.
– Desmond Tutu –
Korte video’s
– Aartsbisschop Desmond Tutu on Forgiveness
– Aartsbisschop Desmond Tutu on how to forgive someone
English Translation can be found on Human-ET One
Lieve mensen,
Het onderwerp vergeving is complex en kent veel lagen en perspectieven. We hebben allen onze eigen manier en timing om met dit soort thema’s om te gaan.
Deze nieuwsbrief geeft een perspectief en tegelijkertijd zijn er vele andere waardevolle perspectieven!
Misschien zal deze nieuwsbrief je inspireren om jezelf of iemand anders te vergeven voor de dingen die in het verleden zijn gebeurd.
Maar misschien gaat deze nieuwsbrief niet eens zozeer over jou, maar werpt hij een licht op een proces waarbij iemand anders zichzelf probeert te vergeven en kun jij een neutraal luisterend oor bieden.
Vergeving is zeker geen gemakkelijk proces en we hopen dat zoveel mogelijk lichtwerkers voorbereid zijn op de taak die voor ons ligt in het helingsproces van veel mensen.
Hoe dan ook, we hopen dat deze nieuwsbrief je mag inspireren in de ontwikkeling van je eigen unieke perspectief.
Opdat je vanuit de kern jouw unieke Licht draagt en de wereld in schijnt.
We wensen iedereen veel liefde en wijsheid
en laten we bruggen bouwen
van de ene kant naar de andere kant
laten we de oevers met elkaar verbinden
en samen kijken, op het midden van de brug
naar het water en de stroming van het leven
Hou van elkaar en hou elkaar goed vast de komende maanden!
Knuffel elkaar en wees er voor elkaar.
Voor nu, heel veel liefs !!
En tot gauw, in levende lijve, op één van de online events en op de online community Human-ET One!
Jacqueline en Philip
