De Ster Ouderen, Opgestegen Meesters: De Wereld Wakker Dromen
Gechanneld door: Aluna Joy – 24 februari 2022
De energie komt nu heel hoog binnen. Het is erg chaotisch voor onze oude zelven nu onze nieuwe zelven in onze fysieke lichamen beginnen te landen. Het wordt pijnlijk duidelijk wanneer een ervaring om ons heen niet helder, zuiver, bewust of gezond is.
We kunnen dit in onszelf zien, in anderen en in onze wereld. We komen in een ongelooflijk diepe duik in alle aspecten van onszelf waar we van moeten leren, die we los moeten laten, die we dienen los te laten en/of die we mogen terugsturen naar de afzender. En dan komt de vergeving en hopelijk het grote vergeten. (Een onderwerp voor een andere keer). Zoals de apostel Paulus zei: Ik sterf dagelijks. Ik denk dat hij daarmee bedoelde dat hij stierf aan zijn oude ik en elke dag opnieuw geboren werd. Ik kan me niet eens voorstellen dat ik dit hele proces elke dag moet doormaken. Maar we zijn ons meer bewust geworden van dit proces de laatste paar jaar. Dit is een proces dat begon op een nauwelijks overweldigende manier, en voor velen teleurstellende, manier, aan het eind van het jaar 2012. Ik heb het gevoel dat de zwaartekracht van de nieuwe aardecyclus ons nu begint te belichamen. We beginnen onze voeten neer te zetten in deze nieuwe tijd. We kunnen nog steeds onze voeten niet op de grond onder ons zien omdat we zo ontzettend zwanger zijn van alle mogelijkheden, maar ik kan voelen dat we beginnen te landen.
Aboriginals zeggen dat onze droomwereld de echte wereld is en de wakkere wereld de illusie. Ik voel dat we dit beginnen te ervaren. De laatste dagen hebben velen het gevoel dat we door het leven lopen als een geest, als slaapwandelen, droomwandelen, en we voelen ons niet meer onszelf. We voelen ons als de geleegde kelk in afwachting van iets dat waardig genoeg is om terug te stoppen in onze gezuiverde heilige vaten. En dit is een proces dat niet overhaast kan worden. Dus ik verwacht dat we het allemaal van tijd tot tijd zullen proberen te forceren, alleen om teruggezet te worden in de leegte wachtend op precies de juiste unieke frequentie.
Om de een of andere vreemde reden, ook al voelen we ons alsof we door een dromerige leegte lopen waar we ons nauwelijks aan tijd en ruimte kunnen vasthouden, voelen velen zich niet bezorgd over wat hierna komt, of zelfs over onze morgen. We voelen ons vreemd genoeg neutraal en in vrede, ook al lijkt alles om ons heen in elkaar te storten en af te brokkelen. Er kan nog steeds veel leed zijn, samen met veel spijt, maar het raakt ons niet op dezelfde manier als voorheen. Iets in onze kern is veranderd. Het heeft onze basisperceptie veranderd van hoe we het leven zien. Maar terwijl de dingen blijven afbrokkelen, kunnen we sommige dingen in ons leven nog in stand houden. Andere dingen brokkelen onherstelbaar af en het loslaten ervan doet verdriet. Tegelijkertijd kunnen we een vreemde, overheersende vrede voelen voor waar we nu zijn. Ergens diep van binnen weten we dat het goed komt. We weten alleen nog niet hoe. Nog niet in ieder geval.
We worden veel gevoeliger dan we ooit geweest zijn. Sommigen grenzen aan het verkrijgen van telepathie. Misschien heeft al het isolement ons echt geholpen in deze zaak. Ook al is het proces erg ongemakkelijk en kost het ons tijd om ons aan te passen. Zelfs kleine dingen die niet in overeenstemming zijn met de waarheid van de nieuwe frequenties zijn zo pijnlijk dat we het nauwelijks kunnen verdragen. Het klinkt als een uitdagende situatie maar eigenlijk is het heel mooi. De aarde verhoogt haar frequentie sneller dan ooit tevoren. Het tempo ligt zo hoog dat we geen tijd hebben om van moment tot moment na te denken, want we springen en springen weer in een leegte, hopend en biddend dat de landing overleefbaar zal zijn. Omdat we in een fysiek lichaam op deze aarde zijn, is er geen enkele manier om te voorkomen dat we met moeder aarde ascenderen. En nu is het gewoon te pijnlijk geworden om niet los te laten en God toe te laten. De enige uitweg is er doorheen.
Deze tijd heeft mijn hele leven zeer diep geraakt. Ik moest in een aantal zeer krachtige diepe overgave modi gaan voor een heleboel redenen. Het is de meest uitdagende tijd die ik heb gevoeld sinds het midden van de jaren tachtig, net voor de harmonische convergentie van 1987. Maar de meesten van ons hebben nu een veel grotere gereedschapskist en een diepere wijsheid over hoe we met dit soort situaties moeten omgaan. Toch is het geen gemakkelijke reis. Na de harmonische convergentie was er een grote golf van ontwaken voor ontelbare mensen, en niets wat we ons ooit hadden kunnen voorstellen is na die tijd gebeurd. Mijn leven was compleet en totaal anders, een totale reboot die ik zo hard probeerde te vermijden. We proberen allemaal verandering te vermijden. Het is de menselijke natuur om vast te willen houden aan de status quo. Maar soms houdt het universum zoveel van ons, dat het ons oppakt en ons weer op het juiste spoor zet. Ik kan zien dat deze tijd zeker bolvormig is. We zijn zo ver van de waarheid afgedwaald, of misschien beseffen we dat nu pas. Maar we komen terug bij een nieuw begin op een hogere frequentie. Ik denk niet dat we nog veel verder van onze kern mogen afdwalen.
Deze dagen sta ik alleen maar toe en ben ik aanwezig bij wat er vervolgens gaat gebeuren. Voor mensen die hebben kunnen zien, zoals orakels, helderzienden, sensitieven, enz., is deze tijd ongelooflijk moeilijk geweest omdat we gewend waren om als een felle koplamp voor ons uit in de toekomst te kijken. Op dit moment kunnen we alleen maar glimpen zien. De glimpen die ik zie voelen echt ongelooflijk, maar ze zijn er maar voor een fractie van een seconde en niet lang genoeg om vast te houden, of te kunnen grijpen zodat we dieper kunnen kijken. Het is alsof we de film van ons leven vooruit kijken. We kunnen ons diep vermoeid voelen op een manier die we al heel lang niet meer gevoeld hebben. Onze lichamen zijn diepgaand aan het veranderen om de nieuwe energieën te assimileren. Er is geen weg terug. De veranderingen zijn niet omkeerbaar. En waar je op dit moment bent, is zeker niet de bestemming. Diepe rust is hard nodig, maar het komt misschien niet gemakkelijk voor ons.
Diep van binnen, weet ik dat het allemaal goed is. En ik ga dit niet mooier maken dan het is. Mensen die me kennen weten dat ik dat niet doe. Ik heb er echt moeite mee als mensen de werkelijkheid mooier maken dan ze is, om positief en spiritueel correct te zijn. Als we onze uitdagingen, onze wonden, onze pijn vermijden, worden die problemen als een klein kind dat zich nog meer genegeerd en onbemind voelt, en ze dringen er alleen maar meer op aan dat je er aandacht aan besteedt. Een suikerlaagje is een vorm van vermijding. En op dit moment is vermijding bijna als vergif voor ons.
Liefde lijkt de voorhoede te zijn van wat ons te wachten staat. Maar we kunnen alleen maar kleine glimpen krijgen. Alles wat ik weet is dat LIEFDE het antwoord zal zijn. We zeggen dit altijd. We weten dit allemaal. Maar nu wordt het steeds duidelijker dat het een krachtige kracht is om rekening mee te houden. Het is niet de zoete, suikerzoete liefde waar we over romantiseren. Liefde zal alles vernietigen wat alles behalve dat is. Angst, oordeel, controle, woede, ego, leugens, hebzucht, manipulatie, enz., zelfs weglopen van het onder ogen zien van onze schaduw en onze diepste wonden in ons verleden, gaat niet meer werken. Mensen zitten letterlijk te trillen in hun vel nu alle misscreaties uit ons verleden uit ons worden geschud.
We zijn naar buiten getreden met zoveel programma’s, ideeën, gedachten en perspectieven. Het cirkelt allemaal weer rond, terug naar een groot kosmisch centrum. We hebben ons allemaal zo afgescheiden gevoeld in deze tijd, en nu kan ik zien dat het slechts een reusachtige sferische tijdlijn was waar we allemaal weer samen zullen komen als één, en beseffen hoe belachelijk we allemaal zijn geweest. We hebben elkaar veroordeeld om de meest belachelijke, kleinzielige redenen. Banden verbroken met mensen die onze gelijkgezinde familie zijn om één of twee simpele verschillen. En toch is het nog steeds belangrijk om grenzen te bewaren voor ervaringen die te giftig zijn geworden om verder te gaan. Dit is waar het bij ontwaken allemaal om gaat. Het is niet iets wat we leren als we in een boek lezen, een workshop volgen of een video bekijken. Ontwaken komt voort uit een diep en vaak ingeworteld bewustzijn van pijnlijke levenservaringen. Het soort levenservaring dat ons tot God doet roepen om genade. En wanneer je ontdekt dat de opluchting niet komt omdat we God ZIJN, hebben we een keuze. We kunnen opgeven, of opstaan en sterker worden. En ik weet dat er veel van jullie zijn die veel sterker worden. Maar misschien voel je dat nu niet. Maar dat word je wel.
Dank aan allen die ons werk gesteund hebben, terwijl we nog steeds onze hele stichting hier aan het heroprichten zijn. Ik waardeer jullie enorm. https://www.alunajoy.com/heartdonation.html
Kanaal: Aluna Joy
Vertaling: Martien / voor wakkeremensen.org
