Onderweg
Ik sta als een huis aan het eind van de dijk
buiten en binnen de werkelijkheid
Ik waan me soms een koning te rijk
in blije, vrije moedigheid.
Er is een soort wijkplaats in de rivier
als steun onderweg voor de mensen hier
verbonden met oeroude elementen
gelijkwaardige wereld, ALLEN talenten.
Je ziet de mensen gaan en komen
reizend met hun verre dromen
de wind speelt zacht met een jonge boom
de bladeren ruisen hun boventoon.
Het wordt een paleis aan het eind van de dijk
binnen en buiten de werkelijkheid
ik sta op de brug, die uit het verleden
toegang geeft op de weg van heden.
Moerbeien, walnoot, een zwaluwenlied:
voel je toch welkom, adem, geniet
we heffen het glas bij het laaiende vuur
mijn hofhek is open op ieder uur.
We gaan vloeiend op in de nieuwe tijd
voorbij alle zorgen en heftigheid
delend en dansend, geen mens meer alleen
’t voelt veilig, vertrouwd, we zijn samen één.
Groeten Greta
