Hoe Jeugdtrauma’s Onze Gezondheid Ons Hele Leven Beïnvloeden
Door: Aluska.org – 14 Maart 2023
Hoewel het algemeen bekend is dat jeugdtrauma’s ernstige gevolgen kunnen hebben voor iemands emotionele en geestelijke gezondheid, zien we vaak de lichamelijke veranderingen over het hoofd. Onderzoekers hebben ontdekt dat tegenspoed in de vroege kindertijd een individu daadwerkelijk kan veranderen op een dieper, fysiek niveau. Als je naar een kind kijkt dat een emotioneel of mentaal trauma heeft meegemaakt, dan zal je eerste zorg waarschijnlijk draaien om zijn emotionele welzijn, of hij de begeleiding krijgt die hij nodig heeft, en of hij blijvende psychische problemen zal hebben. Dit soort jeugdervaringen kan echter ook lichamelijke veranderingen veroorzaken die doorwerken tot in de volwassenheid.
Gebleken is dat tegenspoed in de vroege jeugd de neurale verbindingen in de hersenen verzwakt, vooral bij meisjes. De neurale verbindingen in de hersenen zijn uiterst belangrijk om ervoor te zorgen dat onze hersenen optimaal functioneren. Studies hebben echter aangetoond dat wanneer kinderen op jonge leeftijd te maken krijgen met tegenslag, deze belangrijke verbindingen kunnen verzwakken. Zowel bij jongens als bij meisjes zijn de verbindingen tussen de prefrontale cortex en de hippocampus verzwakt, maar bij meisjes zijn ook de verbindingen tussen de prefrontale cortex en de amygdala verzwakt. Dit is belangrijk omdat deze verbinding verantwoordelijk is voor hoe wij stress en gevaar waarnemen en ermee omgaan. Als een kind alles in zijn of haar leven als gevaarlijk ervaart en voortdurend angst en bezorgdheid ervaart, vergroot dit de kans op het ontwikkelen van angst en depressie op latere leeftijd.
Langdurige blootstelling aan stressvolle situaties kan de hersenen doen krimpen. Als een kind opgroeit in een zeer stressvolle omgeving, zoals geweld of een giftige gezinsomgeving, kan dit leiden tot een verandering in de grootte van de hersenen. Met behulp van magnetische resonantie beeldvorming (MRI) hebben onderzoekers ontdekt dat kinderen die meer extreme niveaus van aanhoudende stress ervaren, ook een verkleining van de hippocampus ervaren. Dit is niet alleen het gebied van de hersenen dat verantwoordelijk is voor het omgaan met stress, maar ook het gebied dat onze herinneringen en emoties verwerkt, wat van invloed is op ons vermogen om emoties in de toekomst zelf te reguleren.
Trauma uit de vroege kindertijd kan leiden tot veranderingen in het hormonale systeem van een kind. De hormonale balans in ons lichaam is verantwoordelijk voor veel meer dan alleen ons emotionele en mentale welzijn. Als onze hormonen “uit balans” zijn, kunnen ze een aanzienlijke invloed hebben op aspecten van onze lichamelijke gezondheid. Trauma uit de vroege jeugd verhoogt het niveau van stresshormonen in het lichaam, waaronder cortisol en adrenaline. Deze hormonen blijken onder meer de bloeddruk te verhogen, het hart te verzwakken, de glucosespiegel te verstoren en het immuunsysteem te verzwakken. Als gevolg daarvan kunnen extreme stressniveaus in de kindertijd leiden tot een slechte lichamelijke gezondheid op latere leeftijd.
Trauma in de vroege kindertijd kan leiden tot vroegtijdige veroudering op celniveau. Als je naar de DNA-strengen van een gezond kind kijkt, zie je dat aan het einde van elke streng telomeren zitten. Als je echter kijkt naar het DNA van kinderen die een trauma hebben meegemaakt, blijken deze telomeren voortijdig af te breken, in een tempo dat we bij oudere mensen zouden verwachten. Kortom, vroeg trauma kan veroudering van DNA strengen veroorzaken.
Tegenspoed in de kindertijd verzwakt het immuunsysteem en geeft kinderen een verhoogd risico op ziekten. Het immuunsysteem verdedigt het lichaam tegen bacteriën, virussen, infecties en meer. Als dit systeem verzwakt is, zijn we erg vatbaar voor ziekten. Dit kan een kleine ziekte zijn, zoals een gewone verkoudheid, of een veel ernstiger ziekte als deze ziekten zich ontwikkelen. In sommige gevallen kan een verzwakt immuunsysteem zelfs bijdragen tot een verhoogde kans op overlijden.
Het vermogen om effectief met stress om te gaan wordt veranderd. Als je in je jeugd voortdurend stressvolle situaties meemaakt, kan dit je vermogen om met stress om te gaan later in je leven beïnvloeden. Als we met stress te maken krijgen, reageert ons lichaam door stresshormonen af te geven die de “vecht-of-vlucht”-reactie in gang zetten. Als we echter te lang aan stress worden blootgesteld en ons lichaam in een constante staat van stress laten, treedt een proces op dat bekend staat als DNA-methylering, waarbij markers zich vastklampen aan de genen die deze stressrespons regelen, waardoor ze niet meer effectief functioneren. Als gevolg daarvan reageren we overmatig op zelfs de kleinste stressfactoren en blijven we een dunne lijn bewandelen waar we gemakkelijk overheen vallen en ons volledig overweldigd voelen door de ontberingen van het leven.
Aanhoudende stress op jonge leeftijd kan het vermogen van de hersenen om effectief te reageren aantasten. Het menselijk brein werkt altijd op volle capaciteit en schakelt nooit volledig uit. De hersenen zijn altijd wakker, alert en klaar voor actie. Wanneer een kind gedwongen wordt om gedurende langere tijd in de “vecht-of-vlucht”-modus te leven, schakelen de hersenen deze functie uit in een poging zichzelf te beschermen. Als gevolg daarvan is het kind niet langer voorbereid om adequaat te reageren op situaties die zich kunnen voordoen. Het kan niet zo goed omgaan met de stress van de buitenwereld als kinderen die niet op jonge leeftijd dezelfde mate van terreur hebben ervaren.
De hersenen zijn een verbazingwekkend orgaan dat een ongelooflijk vermogen tot zelfregulering heeft door gedurende het hele leven neuronen en verbindingen aan te maken en de algehele opzet en werking ervan te veranderen op basis van onze regelmatige ervaringen en situaties. Als een kind echter gedurende lange tijd onder veel stress leeft, wordt dit proces onderbroken, waardoor de cellen in de hersenen veel neurochemicaliën gaan afgeven die na verloop van tijd tot neuro-inflammatie kunnen leiden. Dit kan later in de ontwikkeling leiden tot een verandering van de hersentoon, waardoor het risico op slechte besluitvormingsvaardigheden en de ontwikkeling van stemmingsstoornissen op latere leeftijd toeneemt.
Ontstekingschemicaliën veroorzaakt door verhoogde stress kunnen door het hele lichaam worden doorgegeven. De afgelopen jaren heeft de wetenschappelijke gemeenschap een baanbrekende ontdekking gedaan die onze kijk op het verband tussen lichaam en geest voorgoed zal veranderen. In plaats van de twee systemen als gescheiden te zien, die volledig onafhankelijk van elkaar functioneren, heeft men bewijs gevonden dat immuuncellen zich via lymfevaten door het hele lichaam verplaatsen, ook van en naar de hersenen. Als een kind dus een toevloed van ontstekingsstoffen ervaart als gevolg van voortdurende stress, worden deze stoffen op hun beurt op dezelfde manier door het hele lichaam vervoerd. Dit is de basis om te begrijpen hoe stress kan leiden tot fysieke pijn in het hele lichaam.
© aluska.org 2023
Vertaling: wakkeremensen.org
