Persoonlijke energie update;
Wat een reacties!!!!! Ik ben overweldigd en zo ontroerd dat ik bij iedere reactie zit te huilen van al jullie mooie reacties en bijdragen
Gisteren nog veel gehuild, daarna leeg, moe en wat afgevlakt gevoel.
O ja dat herinner ik me nog heel goed; Ik was een chirurg die energetisch iedere ziekte, kwaal, breuk of aandoening wegsneed, schoonmaakte en rechtzette en dat in een rap tempo. Ik had energetische scalpels en hechtdraad en werkte in een raptempo.
Natuurlijk werd ik geboren in een familie vol ziekten; mijn vader stierf toen ik 3 jaar was aan een hersenbloeding, mijn moeder had een trage schildklier, was altijd moe en bleef met 3 kleine kinderen achter. Als kind van een paar turven hoog zag ik al waarom de schildklier zo traag was; ik zag klonten verdriet en zag dat de vlinderstructuur vd schildklier kapot was als een kapotte vleugeltje van een vlinder. Maar dat kon natuurlijk niet kloppen.....het ziekenhuis was immers het HOOGSTE adres als je ziek werd en medicijnen een waar geschenk!.
Zo geloofde ik niet in mijn fantasie wereld maar in de wereld van de ouderen en"'wijzeren"
Wie was ik???? een kind met veel verdriet en geboren in een eenvoudig arbeidersgezin waar ieder dubbeltje omgedraaid moest worden, gemis van mijn geliefde vader, op de middelbare school de pet ernaar gooien= boeide me geen mallemoer, met de hakken over de sloot diploma gehaald en de opleiding voor ic verpleegkundige gevolgd aan het ALLERHOOGSTE ADRES, maar ook daar merkte ik al snel het schemergebied tussen wetenschap, protocollen, richtlijnen, de verrijkte wereld vd farmacie, meedraaien als een pion in de doorgedraaide structuren en de eindeloze hersenspoelingen.
Mijn BURNOUT was mijn SOUL-IN, alhoewel ik diep depressief raakte, chronisch moe en de energie zich stolde.
De huisarts schreef anti depressiva voor om de top vd angsten af te vlakken en de hulp van een psycho therapeut met veel logica en professionele linkerhersenhelft gekakel dat langs me heen ging en ik nog dieper wegzakte. Ik vlakte verder af en overleefde zo moeizaam verder en het diepe verdrongen verdriet stagneerde als dikke klonten en cysten in mijn bindweefsels, huilen kon ik absoluut niet hoe graag ik dat ook wilde. Sterk zijn, je niet aanstellen, positieve mind aanhouden, geen zelfmedelijden, je niet aanstellen er zijn ergere dingen, geen slachtoffer worden van je negatieve gedachten, afleiding zoeken in leuke dingen= de ego bypass
Alsof de anti depressiva het verdriet tegenhoudt en onderdrukt. Ik kreeg een ingeving= depressie vraagt om de-com-pressie en ik drukte daarbij op mijn nekwervels en er kwam een bagger los en ik werd licht in mijn hoofd, voelde een enorme spiraalgolf en daarna honds en hondsmoe. Gisteren kwam dus het immense verdrongen verdriet los.
Vandaag een afgevlakt gevoel en een schreeuwende ego paniek stem; pas op met zomaar stoppen met antidepressiva na 16 jaar gebruik!!!!!!!... Gevaarlijk--ontwenning- psychose----doorgedraaid raken.............de hele bijsluiter kwam voorbij als een bestand dat je download!
Ik stelde mijn ego gerust; ik huil nu en DAAR is de bevrijding, ik vertrouw nu op mijn ingeving,,,,HUILEN of wegstoppen en bestrijden?
De chirurg komt in mij tot leven, ik snijd zonder verdoving de angstkoorden en afhankelijks koorden door, ik schreeuw, ik vloek, ik smijt en daarna de dikke drabberige slijm en snotstromen van ingehouden verdriet ......
Hoezo een beschaafde Marjolein? Hoezo een lieve aardige engel......schreeuwen, krijsen, slaan, smijten, vloeken,,,,,,en dan de tranen ooit diep weggestopt in mijn onderbewuste krochten, wat een bevrijding en tegelijkertijd wat een vermoeidheid.
De pil ligt eenzaam te wachten.......ik durf het risico aan en vaar op mijn intuïtie,,,,,de dikke slijmerige snotterige tranen vanuit mijn tenen zijn het bewijs.
Marjolein Ingrid Soulpursang
