De wervelwind.
Ontvangen via Eillie Deus’ op 2 oktober 2005 / Herplaatst 6 augustus 2021
De wervelwind spreekt tot jullie.
Ik hoor niet tot de dierenwereld. Ik hoor niet tot de plantenwereld. Ik hoor niet tot de mineralenwereld. Ik hoor tot de Aarde zélf. Ik ben een Element van het natuurlijke Zijn van de Aarde. Mijn taak is op te kuisen en evenwicht te brengen. Op mijn eigen, soms onbehouwen lijkende manier, werk ik voort. Ik probeer het elegant, dat lukt niet altijd. Het zijn soms enorme, loodzware en gitzwarte energieën die ik moet uitrukken en wegblazen, uit elkaar drijven. Voor het uitrukken heb ik mijn draaiende kracht nodig; voor het uit elkaar drijven heb ik mijn brute potentie nodig: alle kracht die in mij zit. Mijn opdrachtgever is Moeder Aarde. Mijn werkterrein is Moeder Aarde.
Mijn reden van tewerkstelling is: zuiveren, herstellen wat beschadigd werd. Tijdens de voorbije weken ben ik bekend geraakt. Ik was de aanbrenger van angst, bezorgdheid, onmacht en alle andere mogelijke negatieve energieën. Tenminste, zo lijkt het.
Ik breng helemaal niets aan. Ik Ben gewoon wie Ik Ben – een element van Moeder Aarde, een onderdeel van de natuur.
Moeder Aarde kan mijn hulp inroepen om zichzelf te herstellen. Dat heeft ze onlangs weer gedaan. Het was de bedoeling een groot gebied te zuiveren dat oude, zeer oude pijnen in zich draagt. Dergelijk gebied is een pijnplek voor Moeder Aarde. Zij heeft ervoor gekozen zichzelf op die plek vrij te maken van pijnlijk ballast. Zij heeft die plek ook gebruikt om extra druk te lossen die haar helemaal uit evenwicht dreigde te trekken. Het was nooit de bedoeling de mensen te treffen. Begrijp dit niet verkeerd: velen hebben ervoor gekozen bij dit treffen met het natuurgeweld over te gaan en dit leven te verlaten. Het was hun bewuste keuze.
Door te ‘sterven’ hebben zij de aandacht en het medeleven van de hele wereld aangetrokken. De mensheid kreeg wéér een kans om het hart te openen. En de hele mensheid, op enkele uitzonderlijke groepen na, heeft deze kans gegrepen. Dit is waar het allemaal om gaat: jullie hebben onvoorwaardelijke liefde gestuurd. Velen van jullie hebben concrete hulp geboden. En velen van jullie werden de ogen geopend – het was dus ook een oefening in bewustwording. Dit proces gaat nog steeds verder. De wervelwind lijkt stilgevallen, maar hij danst nog verder. Hij beweegt zich dansend en met dodelijke precisie tussen alle gevallen van onrechtvaardigheid en wreedheid. Hij bezoekt de plekken waar verdriet bewust veroorzaakt wordt, waar tekort ‘bedacht’ wordt. Hij bezoekt die plekken waar onrechtvaardigheid in wettelijke vorm gegoten wordt. Hij bezoekt die plekken waar schijn-heiligheid de scepter zwaait en de regel is.
Ook op dié plekken rukt zijn draaiende kracht het kwaad, het negatieve, de on-waarheid met wortel en al los.
Sta mij ook toe dit bij jullie te doen.
Sta mij toe mijn draaiende kracht dansend door je heen te laten evolueren. Wees niet bang. Laat toe dat ik die oude, zware energieën losruk. Visualiseer dit. En vraag de Engelen van Heling de hierdoor geslagen wonden onmiddellijk te helen. Vraag dat dit werk tijdens de nacht gebeurt. Vraag dat je via dromen zou duidelijk gemaakt worden wàt verwijderd werd, wàt geheeld werd.
Op deze wijze wordt je be-vrij-d en krijg je inzicht.
Ik bied je mijn liefdevolle hulp aan.
De Wervelwind.
Ontvangen via Eillie Deus’ op 2 oktober 2005 – nà orkaan Katrina. Her-gepubliceerd naar aanleiding van het recente natuurgeweld.
