Maandelijkse astrologische voorspelling voor juni 2023
We leven zeker in een tijd van veranderende landschappen, zowel in ons als om ons heen. Uitdaging lijkt centraal te staan als thema voor zo velen, een bijna constante stroom van uitdaging na uitdaging na uitdaging. Natuurlijk zijn er uitdagingen in vele soorten en maten, en we kunnen allemaal te maken krijgen met verwarring, pijn, verdriet, woede en hartzeer; soms allemaal tegelijk.
Als gevolg hiervan ziet de lucht er vaak stormachtig en grijs uit, omdat we ons verloren kunnen voelen, alleen en zonder hoop, losgekoppeld van de wereld en met een perspectief dat anderen ziet doorgaan met hun leven, maar we kunnen het gevoel hebben vast te zitten. Het is de menselijke natuur om te voelen dat alle anderen 'verder gaan', maar we hebben allemaal onze eigen uitdagingen en onze eigen worstelingen.
We geloven zo vaak dat we niet genoeg zijn, dat we 'minder dan' zijn of dat anderen op de een of andere manier beter zijn dan wij; dit is een begrijpelijke menselijke reactie, maar we moeten de dynamiek nu verschuiven naar iets meer holistisch en levensbevestigend.
Zelfs als de onweerswolken rondcirkelen en we ons verloren voelen, kunnen we diep van binnen die kleine sprankjes licht voelen die ons een sprankje hoop en een sprankje optimisme brengen. Wanneer onze levenservaringen botsen als golven die op rotsen slaan in stormachtige zeeën, kunnen we ons in kleine stukjes verbrijzeld voelen, maar het is vaak tijdens zulke uitdagingen dat we onze veerkracht ontdekken en vriendschap sluiten met onze gaven. We doen allemaal zo vaak ons best om weg te komen van de uitdagingen, dat we vergeten de lessen die ze ons brengen te waarderen, evenals de noodzaak om te pauzeren en na te denken om te groeien en te evolueren.
Ondanks alle uitdagingen hebben we het gevoel dat we tussen twee hoofdstukken in het leven in staan, nog niet helemaal waar we waren en nog niet waar we willen zijn. Natuurlijk verandert het idee van waar we willen zijn voortdurend, maar we kunnen intuïtief de algemene richting voelen! Het lijkt echter belangrijk dat deze 'tussentijd' niet over het hoofd wordt gezien als slechts een tussenstop, omdat het ieder van ons een belangrijke en krachtige kans biedt om een stap terug te doen en het grotere geheel te verkennen. We raken vaak verdwaald in de routines van het leven, verliezen hoop en dromen uit het oog en voelen ons niet verbonden met ons intuïtieve zelf, dus het is belangrijk om af en toe te pauzeren om opnieuw te focussen en opnieuw verbinding te maken.
Zelfs als de lucht stormachtig is en we ons verloren of alleen voelen, vindt licht een weg er doorheen. Het kan even duren en het is misschien moeilijk te zien, maar het is er. Hoe meer we dit erkennen, hoe meer we ons hart en onze ziel openen voor een meer bewuste manier van leven en zijn. Tegelijkertijd is het nodig om de pijn die in ons hart en onze ziel leeft te bevrijden, te erkennen dat het een deel van ons is, maar ons er niet langer door te laten belasten en ons ervan weerhouden ons beste leven te leiden.
Het is tijd om ervoor te kiezen om te leven met onze hele natuur, niet slechts een deel ervan. Om van ganser harte te leven en de liefde, het mededogen en het zelfvertrouwen te hebben om ons ware zelf te zijn. Natuurlijk is de wereld niet altijd meegaand voor de waarheid en is er nog steeds zoveel haat, oordeel en kwelling, maar intuïtief weten we dat we collectief op weg zijn naar een keerpunt van acceptatie en hoe meer we openstaan voor dit proces, hoe meer we zal dit pad voor anderen verlichten.
Velen van ons blijven zich verloren en alleen voelen, losgekoppeld van de wereld en van gelijkgestemde wezens. Het is alsof het kompas binnenin in de war is geraakt en wild alle kanten op draait, dus het vinden van het noorden (de weg naar huis) voelt onbereikbaar. Maar als we pauzeren, ademen en opnieuw verbinding maken, het noorden is daar, moeten we soms meer vertrouwen en vertrouwen hebben in het proces.
Je alleen en verloren voelen is een veelvoorkomend thema voor zovelen, en het is belangrijk om te weten dat anderen het pad bewandelen; sommige dichtbij en sommige ver weg, maar we zijn nooit echt alleen. Wanneer chaos in ons hart en onze ziel op hol slaat en we ons niet verbonden en alleen voelen, is het gemakkelijk om uitdagende emoties naar boven te zien komen, van woede tot pijn, en het is belangrijk om deze teder te erkennen, aangezien ze nog steeds een deel van ons zijn. Alleen als we onze hele aard kunnen omarmen, kunnen we vrede vinden.
Hoewel het leven zwaar en moeilijk kan voelen, bestaat er vreugde. Het lijkt een beetje op geluk in die zin dat het geen bijproduct is van het uitroeien van de moeilijke dingen, het moet op zichzelf worden gecultiveerd en gekoesterd. Maar als je wordt verteerd en overmand door het gewicht van het leven, is het niet gemakkelijk om de ruimte te vinden om dit te doen. Maar zelfs een paar minuten per dag openstaan voor vreugde kan een reis naar een meer verrijkend leven in gang zetten. Focussen op vreugde lost natuurlijk de uitdagingen niet op, maar het helpt om onze perspectieven te verschuiven en ons open te stellen voor het grotere geheel.
Mei lijkt een tijd te worden om samen te komen en om anderen de hand te reiken terwijl we de grenzen van ons leven overschrijden en onbekend terrein betreden. Onze routines zijn comfortdekens van veiligheid geworden en het is tijd om van de loopbanden af te stappen en een nieuwe manier van leven te vinden. Er is meer in het leven dan doorgaan, en terwijl de duisternis zich blijft verspreiden, is het belangrijk om bewust het licht te erkennen. Hoe bewuster we ervoor kiezen om in het huidige moment te leven, hoe vrijer we worden. Het is tijd om de verbazingwekkende, zij het verbijsterende, schoonheid van het leven te accepteren.
Voor nu, en zoals altijd, wens ik je allerlei wonderen.
Met liefde,
