Vital Frosi – “Parasieten”
Auteur: Vital Frosi – 28 Juni 2023
Lieve mensen!
Vanuit mijn raam zie ik een walnotenboom in de tuin van mijn buren. Het is een lommerrijke boom met enorme takken, de hoogste van het hele blok. Hij heeft altijd een goede hoeveelheid noten geproduceerd, die nu in mei en juni worden geoogst.
Ik heb gemerkt dat de bladeren gelig zijn, omdat we aan het begin van de winter staan, en dit is normaal, elk jaar laat hij zijn bladeren vallen en lijkt hij te zijn uitgedroogd. Typisch voor bomen die in dit koude seizoen een winterslaap houden. Als de lente echter aanbreekt, vernieuwen deze bomen zich en worden ze virieler en verjongen ze zich en vullen ze zich met verse bladeren, voorpoten en vruchten.
Wat dit jaar mijn aandacht trok, is dat de gele bladeren zoals gewoonlijk vallen, maar er zit een groene laag onder. Nieuwsgierigheid heeft me ertoe aangezet het te benaderen om te zien wat er is. Het viel me op dat een andere parasitaire plant de walnotenboom heeft overgenomen. Ik herinnerde me mijn schooltijd toen we een vak hadden dat bosbouw heette en waarin we over planten leerden.
Ik begreep dat deze walnotenboom gedoemd is te sterven door verstikking en ondervoeding omdat de parasiet al zijn energie zal opzuigen. Voor degenen die het niet weten: een parasitaire plauitvullennt heeft geen wortels in de Aarde; hij wordt geboren en groeit, zich vastklampend aan een andere gastheerboom. Hij hecht zich zo stevig aan de bast dat hij niet gemakkelijk te verwijderen is. Uit eigen ervaring heb ik dit al eens geprobeerd, en hoezeer je de parasitaire takken ook verwijdert, er blijft altijd een klein stukje over en het ontspruit opnieuw.
Als we door een bredere lens kijken, zien we hoe de natuur laat zien wat mensen vaak niet willen of niet willen zien. Zoals ik al vaak heb gezegd, had ik het geluk om op het platteland geboren te worden, ver van de stad, en de natuur was daar de grote vertrouweling en ook de meester in het onderwijzen. Ik heb van jongs af aan geleerd dat de natuur ons alles leert en laat zien wat we moeten begrijpen.
Zelfs nu worden we vaak door een boodschap van bovenaf verteld dat we de tekenen moeten observeren. Waar zijn de tekenen? Nou, ze zijn niet in de media. Zelfs niet in andere mensen. De tekenen zijn altijd in de natuur. Of denk je echt dat de Schepper niet de perfectie van het geheel bezit? Zijn werk wordt niet toevallig goddelijk genoemd. De aarde is een grote leerschool van het leven. En de leraren zijn overal, vooral in de natuur.
Ik ontving eens een boodschap die zei: “De hominal bezit de aantrekkingskracht van mineralen; de droom van groenten en het instinct van dieren.” Dus als je twijfelt, observeer dan de natuur. Zij heeft alle antwoorden. De boodschap zei verder: God heeft de natuur op Aarde niet alleen geschapen om het landschap te verfraaien. Ze staat ten dienste van de mens en de mens moet zich ermee vereenzelvigen.
Hoeveel mensen leven vandaag de dag als ware parasieten van anderen! Hoezeer ze ook worden uitgeroeid door natuurlijke veranderingen, het lijkt erop dat hun aantal alleen maar toeneemt. Net zoals de walnotenboom van de buurman tijdens de winter, de periode waarin hij moet rusten, al zijn energie opzuigt door de gastheerplant, zo worden veel mensen uitgeput van al hun kracht en capaciteiten door een toenemend aantal menselijke parasieten die niets anders produceren dan profiteren van anderen om comfortabel te leven.
Het is interessant hoe dit feit ons de realiteit laat zien. De parasitaire plant neemt niet eens de moeite om zijn eigen wortels te maken, een voorwaarde die hem in leven zou kunnen houden en zichzelf in stand zou kunnen houden. Hij geeft er de voorkeur aan om zich aan de bast van een andere boom vast te klampen en de hele tijd zijn energie op te zuigen. Terwijl de andere nog kracht heeft, onderhoudt hij zichzelf en ook degene die hem opzuigt. Maar tijdens de winter, terwijl zij slaapt om te herstellen, slaapt de ander niet. Hij blijft de hele tijd haar kracht opzuigen.
De toekomst van de walnotenboom ken ik al, want ik heb deze film al eerder gezien. Elk jaar in de lente, zonder veel kracht om al die uitbundige vertakkingen van voorheen te vervangen, moet de walnotenboom enkele takken afstaan omdat de parasiet zijn vraatzuchtige honger niet vermindert. Integendeel, elk jaar wordt hij groter en groter en heeft hij steeds meer sap van de walnotenboom nodig. En na drie of vier jaar heeft de notenboom geen levenskracht meer om zichzelf in stand te houden. Uiteindelijk sterft hij en neemt hij zijn gastheer mee, want het lot van degene die vernietigt is altijd hetzelfde als dat van degene die vernietigd is.
Let op de tekenen! Dit is de oproep die we de laatste tijd het meest horen. We zijn aan het einde van de grote Planetaire Cyclus en de lessen moeten geleerd worden, want er zal geen andere incarnatie zijn met deze mogelijkheden, tenminste niet hier op deze Planeet. De natuur geeft een morele les aan veel mensen.
Wat we nog meer zien, is een groeiend aantal mensen dat op dezelfde manier handelt als de walnootparasiet. Ze profiteren van de energie van anderen; van het werk van anderen; van de middelen van anderen; van de situaties die met dat doel bestaan of gecreëerd zijn. Slimheid zoals velen graag zeggen. Ze weten niet dat ze hetzelfde einde zullen hebben als die gastvrouw die zoveel zoog, tot het punt waarop ze de walnotenboom doodde, en uiteindelijk, zonder te weten hoe ze haar eigen levensonderhoud moest zoeken, hetzelfde einde had als degene die haar in leven hield.
Wat ons vandaag troost is dat deze cyclus ten einde loopt. Op de Nieuwe Aarde zullen er geen parasieten meer zijn die zich ten koste van anderen voeden, noch in de natuur noch onder mensen. Concurrentie is een kenmerk van de Derde Dimensie. Op de Nieuwe Aarde zal alles samenwerking zijn. Hij die zijn deel niet wenst bij te dragen zal de Poort van de Vijfde Dimensie niet binnengaan, want hij heeft de basislessen van het ENE nog niet geleerd, namelijk dat we in feite allen één zijn met allen. Parasiet heeft de frequentie van de Oude Aarde, precies dat wat hier zal ophouden te bestaan. De Natuur zal ook door het Portaal gaan.
Ik ben Vital Frosi en mijn missie is verlichting.
Auteur: Vital Frosi
Vertaling: wakkeremensen.org
