Velen van ons zijn in de nacht hard aan het werk. Dan heb ik het niet over het doen van een nachtdienst. Wel over bezig zijn in andere dimensies aan de andere kant van de sluier. Daarbij worden de indrukken die we overdag hier op Aarde opdoen in de nacht gedeeld met onze Galactische families aan het 'thuisfront'. Soms ervaren we dit (vaag) in onze dromen. Meestal hebben we er geen bewuste herinnering aan maar worden we wel moe wakker terwijl er sprake is van een goede, niet onderbroken, nachtrust. Het gevoel hard aan het werk geweest te zijn is daarbij niet vreemd.
Waar ik een aantal weken geleden onrustige nachten had maar uitgerust wakker werd, zo werd ik vorige week een paar dagen enorm moe wakker terwijl ik heel vast had geslapen. Ik ben dan niet voor uit te branden; mijn hoofd gaat traag, mijn lichaam is loom. Ik ben dan aan de andere kant van de sluier aan het 'werk' geweest. Alsof ik overdag nog niet druk genoeg ben.
Er hangt energetisch veel in de lucht. Ik voel het al een tijdje. Ik kan er mijn vinger niet op leggen maar er staat iets te gebeuren. Niet alleen in de fysieke wereld maar ook in de niet-fysieke wereld. Daar worden er voorbereidingen getroffen. Sommige mensen, over de hele wereld, nemen zo nu en dan iets waar. Als in UFO's en/of andere bijzondere waarnemingen.
Zo zat ik enige tijd geleden op de bank. De kinderen gingen naar bed en waren net de kamer uit. Manlief was aan het werk. De katten lagen bij mij in de buurt maar verdwenen vanuit het niets naar de gang. Ik kreeg het ineens heel koud en in de kamer begon het vol te voelen. De temperatuur in de kamer leek te dalen en ik zag in mijn ooghoeken een soort flikkering in de energie. Alsof het een hologram van een testbeeld van tv was. Zwartwit van kleur. Een rare gewaarwording maar voelde verder oke. Erop afstemmen lukte me niet. Ik was te moe en de energie voelde te intens.
Zoals de energieën zich presenteerden, zo verdwenen ze ook. Ik denk dat het bij elkaar slechts enkele minuten heeft geduurd. De tijdsbeleving is op zo'n moment anders dus zeker weten doe ik het niet. Het was mijn Galactische familie die langs kwam. Even checken hoe het met mij ging.
Diezelfde avond las ik een bericht op Facebook van iemand met een soortgelijke ervaring op hetzelfde tijdstip opgedaan. Erg mooi.
Bezoekjes aan Aarde gebeuren af en aan. Ook wanneer je niets verneemt vinden ze plaats. Weet dat wij (de mensheid) in deze periode worden gesteund. Meer dan ooit. Weet ook dat wij zelf onze verantwoordelijkheden mogen (lees: 'moeten' nemen. Wij worden van buitenaf ondersteund maar wij zijn het zelf die het vanaf hier, moeder Aarde, mogen doen. Zowel individueel als collectief. Dat je het maar even weet en niet vergeet.
Heb een fijn weekend.
In allesomvattende licht en liefde
