Laat je ziel ontwaken
juni 2023 / Door Pamela Kribbe
Ik ben Jeshua, een broer van jullie, een vriend, een kameraad.
Ik sta naast jullie en sla mijn armen om je heen. Het mens-zijn kent vele dieptes. Het is essentieel voor het mens-zijn dat je je ziel tijdelijk vergeet, dat je onder gaat in de wereld van de zintuigen, de maatschappelijke denkbeelden die je worden aangereikt, de misvattingen, en de angsten en illusies die in de aardse sfeer heersen.
Als je in een incarnatie de sprong in het diepe neemt, weet je van tevoren dat je het contact met je ziel zult kwijtraken, om zo de invloeden van de aarde, van het leven en de omstandigheden die je hier hebt uitgekozen, diep in je op te nemen. Zo diep dat het pijn doet en gaat wringen. Op den duur ga je dan ontdekken: dit is niet wie ik ben. Op een gegeven moment komen er omstandigheden in je leven die je uitdagen om diep naar binnen te gaan en je af te vragen: Wie ben ik echt, los van de omstandigheden, los van wat mij in mijn jeugd bepaald heeft: mijn ouders, de opvoeding, de school. Wie ben ik echt?
Als je in je leven te maken krijgt met een crisis doordat mensen of situaties wegvallen of je alleen komt te staan, dan word je ten diepste uitgedaagd om in jezelf een bron aan te spreken die voorbij het aardse ligt. Dat is je ziel. Zo komt je ziel tot leven in een aardse incarnatie. Vaak door omstandigheden die je sterk uitdagen, die pijn doen, die je aardse zelf pijn doen dat deel wil uitmaken van de aarde en van de mensen om zich heen.
In alle mensen bestaat de neiging om zich aan te passen aan de collectieve energie die op aarde heerst. Als kind wil je geliefd worden, opgenomen worden in de armen van je ouders; je wil geestelijk en emotioneel gevoed worden. Je zoekt die voeding in de wereld om je heen. Eerst in je ouders. Later verschuift het meer naar leeftijdgenoten, of je zoekt naar succes en erkenning in je werk. Op allerlei manieren tracht je jezelf te voeden, om je levend te voelen, om je geïnspireerd te voelen.
Iedereen wil leven en gelukkig zijn. Maar op een gegeven moment ga je ontdekken, heel diep van binnen, dat al die uiterlijke invloeden jou niet kunnen geven waar je werkelijk naar zoekt: je eigen kern, je ziel. Die wordt niet bepaald door al die invloeden van verleden en opvoeding. Nee, die komt iets fris en nieuws brengen in deze werkelijkheid. Het is dus juist je onaangepaste zelf dat je terugbrengt naar je innerlijke kern.
Dat wat zich niet kon aanpassen, wat wrijving voelde met de energie van je ouders, je opleidingen, je werk, en de mensen om je heen: dat deel dat zich verstoten heeft gevoeld en dikwijls eenzaam, dát leidt je terug naar je ziel, naar je wezen.
Idealiter ïs het zo dat de wereld die jou omgeeft, te beginnen met je ouders, jou helpt die kern te vinden, je ziel te vinden; dat de mensen in jouw omgeving je openen voor je ware zelf, voor het nieuwe dat jij komt brengen. Dat is ook de richting waar het naar toe gaat, waar het naar toe moet gaan: dat de uiterlijke wereld de innerlijke wereld van mensen gaat dienen. Maar zover is het nog niet. Er is nog veel angst, er zijn nog steeds versluierende invloeden in de collectieve sfeer.
Eeuwen en eeuwen lang al worden de echte impulsen van mensen, afkomstig uit hun hart, onderdrukt; ze zijn er aan gewend geraakt. Die onderdrukking is door allerlei oorzaken zo grondig geweest dat het nog steeds niet natuurlijk is om je ware zelf tot uitdrukking te brengen. Oude angsten houden je tegen. Die zijn vaak van generatie op generatie doorgegeven en zo bij je ouders terecht gekomen. Jij wordt uitgedaagd om daar verandering in aan te brengen, om die dynamiek een kwartslag om te draaien en als het ware te zeggen: “Nee, dit is niet wat ik wil; dit hoort niet bij mij!”
Vanuit een innerlijke roep en een innerlijke drang voel je dat jij anders wil. In die impuls ligt jouw originaliteit, het nieuwe dat jij komt brengen en vooral ook komt ervaren in jezelf. Je bent hier voor jezelf, om jezelf te ontwikkelen, om je ziel te verbinden met de aarde en daarin, in het creëren van verandering, zend je licht uit naar de wereld om je heen en help je de collectieve energie op aarde te doordringen met een nieuw, ander bewustzijn. Maar begin met jezelf; dáár ligt de sleutel, dáár ligt de bron.
Ik wil je nu een concrete oefening aanreiken om je zielsenergie wakker te roepen, verder wakker te roepen. Als je als kind op aarde geboren wordt, heb je een moeder en een vader; die worstelen met hun angsten, terwijl ze tegelijk heel goede bedoelingen hebben met hun kind. Vaak slagen ze er niet in de werkelijke energie van moeder- en vaderschap voor jou neer te zetten. Moeder- en vaderschap zijn archetypische energieën, een soort universele, kosmische krachten die de schepping bijeen houden: mannelijk, vrouwelijk, vader, moeder.
Ik vraag je om nu met je aandacht in je buik te zakken. Haal rustig adem … maak contact met het kind in je dat je was in je jeugd … doe dit heel rustig. Voel maar hoe dit kind in je buik zit … kijk ernaar… groet het even en vraag jezelf dan af: Wat heeft dit kind het meeste nodig? Waarin heeft het een tekort ervaren? Zat het vooral in een tekort aan vaderlijke energie, aan liefdevolle, bekrachtigende vader energie, of was er een gebrek aan zachte, onvoorwaardelijke moeder energie?
Stel je voor dat er een mannelijke gids voor je staat; die vertegenwoordigt de vaderlijke energie zoals die oorspronkelijk bedoeld is. En nu staat er een vrouwelijke gids voor je; zij weerspiegelt de moederenergie in haar oorspronkelijke gedaante. Ze kijken jou aan en willen jou die energie geven, zodat je je bekrachtigd voelt om jouw weg als ziel te volgen, ongeacht de denkbeelden die er nog heersen in de maatschappij, ondanks de angsten die je hebt verinnerlijkt. Vraag een van hen om raad. Focus je op een van beiden en laat de energie naar je toestromen. Kies diegene uit die jou op dit moment het meeste aanspreekt. Kijk en voel welke energie naar je toe wil komen en hoe die jou helpt. Deze energieën zijn altijd voor jou beschikbaar. Ze ondersteunen jou en roepen je ware zelf wakker.
Jullie weten vaak heel veel op het niveau van hart en geest. Jullie snappen de spirituele wetten die er zijn en de betekenis achter veel gebeurtenissen, maar je grootste pijn en onvermogen, je gevoel van tekortschieten, zit op het niveau van de emoties: het innerlijk kind. Ook al weet je heel veel, op het niveau van de buik, het innerlijk kind, liggen vaak de echte obstakels, de blessures, de trauma’s eventueel. Daarom is het zo belangrijk om daar je hand op te leggen, daar letterlijk warmte naar toe te sturen, en je te laten voeden door kosmische energieën zoals de vader- en moederenergie die gewoon aanwezig zijn voor jou, ongeacht je relatie met je aardse vader en moeder.
Voel de steun en de kracht van deze gidsen, en koester je innerlijk kind. Vraag wat het nodig heeft, en vertrouw erop dat je het allemaal kunt ontvangen.
Dank je wel voor je aandacht en aanwezigheid.
© Pamela Kribbe
https://pamela-kribbe.net
Tekstredactie: Ben van den Broek
