Afronden. Zo voelt het. Alsof je oude gewoontes aan het afwikkelen bent en jezelf klaar aan het maken bent voor een nieuw hoofdstuk van jouw leven. Nieuwe dingen komen jouw kant op en dat is voelbaar. Je hebt de behoefte ook aan nieuwe prikkels.
Om uitgedaagd te worden. Om weer even wat meer leven in jouw leven te blazen. Meer gericht op eenvoud en dichter bij de natuur. Letterlijk en figuurlijk. Er zit zoveel meer in jou wat zich nu een weg naar buiten aan het zoeken is. Meer kennis. Meer weten.
En daarom is het nodig dat je de diepte ziet van jou lief mens. De diepte van jouw weten en jouw kunnen. Er is een diepe behoefte aan echte verbinding. Met jezelf, de natuur, mens en dier. Gewoon echt. Zonder verhaal. Van hart tot hart. Zonder dat jij ook maar iets van jezelf op hoeft te geven of weg moet zetten.
Dat wat dicht bij jouw hart ligt, zal zijn weg vinden. Het zal zich manifesteren in jouw leven zolang jij de weg van jouw hart blijft volgen. Ook als het niet logisch lijkt. Ook als het vandaag anders is dan morgen of gister. Je hoeft het niet te weten, je hoeft het alleen maar te voelen. Jij hoeft alleen maar te weten wie je bent in elk moment van de tijd.
Waarin verleden, heden en toekomst tegelijk bestaan in jou. Waarin herinneringen leven en wensen gekoesterd worden. Lief mens als je eens zou kunnen zien waar je toe in staat bent en waar je van gemaakt bent. Als je eens zou kunnen zien en voelen wie je bent zonder al die verhalen die je gelooft over jou, van wie ze ook zijn en waar ze ook vandaan komen.
Zou je dan nog zo voelen wat je voelt? Zou je dan nog zo denken zoals je denkt? Zou je dan nog zijn waar je bent? Het is voor jouw hoofd lastig te volgen wat er leeft in jou, de grootsheid en de eenvoud. De kracht en de simpelheid. De wonderen van het leven die daarin samenkomen. Jij bent jij, en dat is alles wat je maar hoeft te zijn in dit leven. Dat is altijd al meer dan genoeg geweest.
Deborah
