Al een tijdje wil ik me verbinden met Terra, Gaia of desnoods de 3d aarde, maar lukt me het niet.
Gewoon niets.
Wel kan ik boven me van alles vinden aan connecties. Ook gezellig, maar ik wilde zo graag even checken bij onze lieve moeder hou het gaat.
Gisteren lukte dat eindelijk. En wat zag ik? Een doodskist.
Met een kruis erop.
3d aarde is overleden.
Toen ik dit beeld omhoog trok om eronder te kijken verscheen een prachtige ronde portal aan de onderzijde van de kist.
Mijn hart was diende zich als eerste aan. Golven oude emoties die niet geleefd waren en draden en beelden, alles verdween in de portal. Het gaat weg, mag mee.
Mijn keel en mijn zonnevecht kwamen toen duidelijk naar voren en daar wilde allemaal onuitgesproken, maar wel gedachte of gewenste dingen mee naar buiten, de portal in.
Mijn baarmoeder en yoni waren toen aan de beurt. Oude pijnen en onvervulde verlangens, ze gingen zo mee. Moeiteloos.
Ook maakte de energie (ik doe altijd mee met met handen) een grote platte 8, als infinity symbol, van mijn voeten tot mijn hoofd, met als centrum mijn 2e chakra. Alles dat symbool meenam ging er ook in.
Mijn derde oog wilde toen, ik vond zoveel overtuigingen en verzwarende gedachten die het troebel maakte. Ook allemaal in de portal. Er bleef een soort vis over met een enorm oog, in een heldere vissenkom.
Mijn kruin was al schoon blijkbaar.
Het aparte was, toen ik alle chakra's langs was gegaan kwamen mijn kinderen 1 voor 1 bij me (dit gebeurt zelden laat in de avond). Ik mocht hen ook even aanleggen aan de portal. Zij hadden niet veel, maar konden ook onze oude programmeringen die ze hadden opgepikt weer loslaten.
Ik dankte de oude aarde en voelde dat ik zakte.
Er kwamen uit de aarde allemaal vampieren (en ook daar zat een lijntje aan me vast, aan mijn rechteroor en kaak) en heksen (links).
Deze gingen ook mee.
En zo gingen we de aarde in.
Clearing the mud.
Als dit resoneert, doe dan mee.
Een betere tijd is er niet.
Of: nu is de tijd.
It is happening.
