Heb je ooit al eens een gele slak gezien? Ik ook niet. Tot zonet in het bos.
Zo klein maar toch trok ze mijn aandacht.
Wat is de symboliek van een slak? dacht ik. Traag en gestaag. Je komt er wel het gaat alleen héél langzaam. Zo voelt het ook tegenwoordig. Alles gaat zo ontzettend traag.
In hogere dimensies kan je naar het schijnt onmiddellijk manifesteren: je denkt aan iets en hopla daar is het. Zo werkt het hier niet op Aarde. Je denkt aan iets en misschien komt het na vele jaren wachten ofwel komt het nooit, dat weet je niet. Niemand weet het. Je weet eigenlijk niks als mens. Je denkt dat je wel iets weet maar dat is het ego.
Na vele jaren op het spirituele pad of simpelweg het levenspad kan ik het met zekerheid zeggen: ik weet niks. Ik dacht dat ik iets wist maar neen. Ik wapper de witte vlag.
Alles wat ik wist had ik van anderen of via concepten, maar echt iets weten neen. Wel geloof ik dat er ergens een Hogere Intelligentie is die ervoor zorgt dat er gele slakken zijn.
Een Hogere Intelligentie die het leven heeft gecreëerd en die als basis liefde heeft.
Maar dat is iets waarin ik geloof, dat is geen weten.
Ik geloof ook dat ik onderdeel ben van deze Intelligentie en dat alle mensen dat zijn.
Ik geloof het maar weet het niet. Als ik het wist was het geen geloof.
Eerst zien dan geloven is dus bizar want als je het ziet is er geen reden meer om te geloven, dan is het er al.
Eerst geloven dan zien. Ik heb hoop. Geel is de kleur van de hoop. Gele slak, ik snap het...
Eind april 2020 en waar sta ik?
Volgens de normen van de maatschappij: compleet nergens.
Volgens hetgeen ze in spirituele kringen zeggen: héél ver.
Volgens mezelf: ik weet het niet, soms in niemandsland soms in zaligheid.
Het enige wat ik weet is wat ik voel.
Vandaag voelt het zwaar en is het een lastige dag qua energie. Het duurt lang om op gang te komen. Dat was het gisteren ook, zeker in de voormiddag.
Hieronder enkele momentopnames van energiemeters die zich in Italië bevinden. Tijdstip: rond het middaguur op dinsdag 28 april. Zoals je kan zien: pieken en hoge energiemomenten.
Die energiepiek was te verwachten: op 1 mei wordt Beltane gevierd, een oud heidens feest dat teruggaat tot de Kelten.
De godin Freya werd geëerd, die kennen wij van het woord vrijdag (Freya-dag) en er wordt voor de laatste maal aandacht besteed aan de god van de chaos die vorst en winter bracht.
Dat laatste staat symbool voor het einde van de Duisternis op Aarde.
Op 1 mei eindigt een zware 2-weekse periode die in duistere kringen wordt gevierd, ditmaal voor het laatst in de geschiedenis van de Aarde.
Het Licht is sinds kort weer de heersende kracht op Aarde en dat zal zo blijven tot in de eeuwigheid.
Hoe weet ik dat? Ik voel het.
Nu april ten einde loopt is dé maand van meesterschap ten einde. Dat betekent niet dat er verder niks geleerd moet worden, dat blijf je doen tot in de eeuwigheid, maar wel dat dé grote les die geleerd moest worden voorbij is.
Heeft april jullie ook nog verder in zelfliefde gebracht, wel dan brengt Freya ons in mei vruchtbaarheid, liefde, goud en schoonheid. Vul het in zoals je zelf wil.
Op 7 mei volgt een Volle Maan in Weegschaal en op 21 mei een Nieuwe Maan in... Ophiuchus, het 13de sterrebeeld.
Het wordt een mooie maand.
Nog even 2 dagen relaxen en rusten in april en ik verwacht voor mei actie.
Actie en creatie vanuit het nulpunt, de plek waar alles begint.
Snelle actie vermoed ik want ik zag naast een slak ook een haas in het bos. Die ging er plots als een pijl vandoor.
Hopelijk een voorbode voor wat er te gebeuren staat in de nieuwe maand me waarin de wereld opnieuw ontwaakt uit een verplichte én noodzakelijke lenteslaap.
Ik ben klaar voor actie. Op alle vlak. Jullie ook?
Bron: www.atian.be gepubliceerd op 28 april 2020 om 13:29 uur
