De Arcturianen: Met jullie overgangen beginnend via Suzanne Lie 26 augustus 2017

De Arcturianen:

Met jullie overgangen beginnend

via Suzanne Lie 26 augustus 2017

Geliefde familieleden die een aarde voertuig dragen, wij de Arcturianen spreken nu tot jullie binnen dit NU, wij wensen jullie te herinneren dat jullie beginnen met jullie overgang. Sinds er zo veel expressies zijn van het zijn van een mens binnen jullie NU, wensen wij, de Arcturianen te delen wat wij hebben gezien vanuit het observeren van jullie dapperheid en creativiteit.

Ten eerste, veel van jullie hebben de kunst om kalm te blijven en het zich richten op in aanwezigheid van de grote overgang, onder de knie gekregen.

Niet enkel is jullie buitenwereld sneller en sneller aan het veranderen, maar ook jullie fysieke lichaam is meer en meer aan het veranderen.

Nu zijn deze veranderingen doorgaans niet duidelijk, of zelfs gekend, maar diep van binnen, beginnen velen van jullie te voelen alsof er iets veranderd is.

Of, jullie vragen jezelf af, misschien is het dat iets is veranderd binnen jullie dagelijkse leven.

Het antwoord, “JA” al van deze details van jullie leven zijn aan het veranderen.

Deze veranderingen worden geïnitieerd omdat jullie derde/vierde dimensionale werkelijkheid van Tijd en Ruimte aan het overgaan is naar jullie vijfdimensionale werkelijkheid van Hier en NU.

Wij, de vijfdimensionale en verdere componenten van jullie ware Multidimensionale Zelf, observeren jullie vanuit onze vijfdimensionale sterrenschepen en vanuit onze vijfdimensionale thuiswerelden.

Weten jullie, binnen ons vijfdimensionale bewustzijn is er GEEN tijd of ruimte om ons af te scheiden van de waarnemingen van jullie werkelijkheid.

Sommige van ons hebben zelfs jullie drie/vier dimensionale wereld bezocht, wat ons jullie moed en vasthoudendheid in deze aanwezigheid van grote verandering, zeer deed waarderen. Wij realiseren ons, dat op sommige manieren, de mensheid een meer moeilijk leven heeft gehad sinds ze heeft geleerd over ons bestaan, omdat de “dromen” en “innerlijke boodschappen” die zij heeft ontvangen voor het grootste deel van hun levens, nu worden onthuld als waarheden en herinneringen.

Deze waarheden zijn zo dichtbij jullie harten en geesten, maar vaak zo op afstand van jullie dagelijkse levens. Het is om deze reden dat wij jullie meer vaak bezocht hebben op onze Schepen, evenals in jullie dromen en imaginaties.

Ja, imaginatie resoneert met de frequentie van ons vijfdimensionale werkelijkheid.

In feite is imaginatie, de taal die wij, jullie Galactische Familie altijd spreken.

Deze vijfdimensionale taal, welke vaak voelt als, “gewoon mijn verbeelding” in ons dagelijkse leven,  wordt aan jullie gezonden in een verpakking van Onvoorwaardelijke Liefde voor ieder van jullie, om te accepteren en vertalen op de manier welke het beste past in jullie geloofsysteem.

Wij wensen jullie eraan te herinneren dat jullie hogere dimensionale expressies van het bewustzijn, evenals jullie eigen gedachten en emoties steeds meer vijfdimensionaal worden.

Jullie kunnen je afvragen waarom een speciale gedachte of emotie plots jullie gedachten binnenkomt.

Wij vragen jullie nu, begin met de gewoonte om zorgvuldig te luisteren naar deze toevallige gedachten, emoties en dat wat jullie “dagdromen” noemen, aangezien deze informatie vaak jullie eerste bewuste ervaringen zijn van Lichttaal.

Lichttaal is vijfdimensionale taal. Daarvoor is deze taal niet langer gebonden aan derde/vierde dimensionale tijd en ruimte, zoals er geen tijd of ruimte is in Lichttaal.

Lichttaal resoneert met het Hier van het NU en dient als jullie portaal om de vijfde dimensie te ervaren.

Wij wensen jullie eraan te herinneren dat jullie niet naar de vijfde dimensie hoeven te gaan, omdat jullie vijfdimensionaal ZIJN, net zoals jullie ook resoneren met de zesde, zevende, achtste en nog verder. Echter, voor velen van jullie, is jullie bewustzijn gevangen binnenin jullie driedimensionale voertuig, welke het menselijke voertuig is geweest sinds de val van Lemurië.

Wat er gebeurde bij de val van Lemurië is dat de belangrijke inter-dimensionale communicatie die aangeboren was bij de Lemurianen, verloren ging tezamen met het thuis in de Grote Oceaan. In feite zijn veel van de Lemurische mensen verloren gegaan met hun continent.

Echter, meer en meer Lemurianen besluiten om een aardevoertuig aan te nemen binnen dit NU, aangezien zij zien dat er een mogelijke werkelijkheid is welke zou kunnen resoneren met de vijfde dimensie, net zoals Lemurianen resoneren met de vijfde dimensie.

Nu, zoals Gaia steeds meer vijfdimensionaal wordt, hebben steeds meer van jullie  herinneringen aan jullie leven in Lemurië, aan jullie telepathische communicaties en aan jullie Lichtlichamen, die jullie zouden kunnen wijzigen met iedere gedachte.

Zoals in jullie levens in Lemurië, was jullie taal er een van tonen (klanken) en melodie en jullie visie was gebaseerd op patronen van Licht die stroomden en wijzigden. Het zou erg moeilijk zijn voor een “moderne persoon” om Lemurië te bezoeken, aangezien zij niet zouden kunnen begrijpen wat de Lichtgolven zeiden, noch zouden zij de tonen kunnen horen welke voortkwamen vanuit elke levende boom, plant, meer of regendruppel.

Alles van Gaia sprak toen en wanneer jullie Onvoorwaardelijke Liefde zouden begrijpen , zouden jullie kunnen begrijpen hoe AL het leven tot jullie sprak via patronen, tonen, flitsen van beelden die op een manier wazig werden in beelden en tonen.

Jullie waren waarschijnlijk niet bewust dat het jullie vermogen was om van al het leven onvoorwaardelijke te houden, dat toestond en jullie begeleidde om Gaia waar te nemen op dezelfde manier dat Gaia Haar planetaire Zelf waarnaam.

Ja, net zoals jullie mensen jullie eigen mensenlichaam kunnen waarnemen, kan Gaia Haar eigen planetaire lichaam waarnemen. Wij nodigen jullie allemaal uit om te mediteren om het herinneren jullie levens in Lemurië, aangezien zij vijfdimensionaal waren, net zoals het leven dat jullie binnenkort zullen creëren en invoeren, binnengaan.

Zoals jullie jullie vorige levens herinneren van “het leven als ÉÉN met AL het LEVEN,” zal de 98% van jullie brein dat van jullie afgesloten is,  beginnen “terug te komen op de lijn.”

Jullie vergaten deze oude herinneringen omdat veel van de levens op de driedimensionale Aarde, die constant waren gevuld met vechten in het een of andere land of het wegduwen van indoctrinatie.

In feite, als jullie teruggaan naar jullie vroege begin zal het jullie assisteren om voorwaarts te bewegen naar jullie “op handen zijnde heden.”

De mensheid heeft geleefd via herhaalde geboortecycles, verkrijgen van macht, het verliezen van hun macht en het ervaren van dood. Wanneer jullie beginnen te herinneren jullie vijfdimensionale, tijdloze werkelijkheden, zullen jullie herwinnen een groot gevoel van hoop en constantheid met al het leven.

Jullie zullen deze constantheid met al het leven voelen omdat jullie zullen beginnen om julliezelf toe te staan om te stromen in de steeds meer uitbreidende energievelden waar jullie toe in staat zijn om waar te nemen zoals zij omgeven en stromen door en verder dan al het leven.

Één van de primaire redenen dat het leven op de Aarde zo moeilijk is geweest is dat jullie het op waarneming gebaseerde, welke rijk was en gevuld met kleur en imaginatie als een kind, werd gedimd en “inconsequent” toen jullie gevangen werden in de vele uitdagingen van “het dagelijkse leven in de derde dimensie.”

Gelukkig, vinden steeds meer van jullie de tijd om te mediteren, om creatief te zijn, om jullie dromen op te schrijven en OM JULLIE CREATIVITEIT UIT TE DRUKKEN.

Wanneer jullie jullie aangeboren middelen van creativiteit uitdrukken, activeren jullie neuronen en synapsen in jullie brein die bijna slaperig zijn geworden door het gebrek van gebruik.

Toen jullie een kind waren, herinnerden jullie nog jullie vijfdimensionale creativiteit. In feite, herinnerden vele van jullie nog jullie vijfdimensionale zelf.

Echter zoals jullie “opgroeiden”, werden jullie in toenemende mate beoordeeld, veroordeeld door de concepten van “autoriteitfiguren” die jullie vertelden om jullie “tijd niet te verspillen” met jullie dwaze verbeeldingen.

Richt je op je huiswerk, ruim je kamer op, ga op tijd naar school, haal goede cijfers en al de andere details van de werkelijkheid die jullie werden verteld om te doen.

Zoals jullie doorgingen met opgroeien waren er meer en meer dingen die iemand anders jullie vertelde die jullie moesten doen.

Uiteindelijk, “doen” was hetzelfde als “er voor zorgen dat,” en iemand anders zou jullie beoordelen (een cijfer geven) op/voor jullie creativiteit.

“Was het goed genoeg voor “hen” zoals ze het graag willen?” vroeg jullie jezelf.

En iedere keer stelden jullie dezelfde vraag, bewogen jullie verder weg en verder weg van de Kern van wie JULLIE zijn.

Wij, de Arcturianen, tezamen met jullie gehele Galactische Familie, zijn hier binnen dit NU om jullie eraan te herinneren dat “JULLIE de SCHEPPER zijn van JULLIE WERKELIJKHEID.”

“Oh, maar ik heb geen tijd om creatief te zijn.”

“Zij zullen mijn vorm of soort van creativiteit niet leuk vinden.”

“Ik zal geen goede cijfers behalen als ik het niet doe om de manier waarop ZIJ willen dat ik het doe.”

En deze lijst gaat door en door, totdat ergens langs die linie of lijn, jullie het gewoon opgeven om jou/jij/jullie te zijn om de “betere versie” te worden die “zij” jij/jou/jullie vertelden om te zijn. Nu, kunnen “zij” zich heel gelukkig voelen met deze verandering, maar JIJ/JULLIE voelen je NIET gelukkig.

Jullie voelen je als “uitverkocht” en werden degenen die “zij” willen jullie te zijn.

Maar te vaak, tegen de tijd dat jullie je dat realiseren realiseren jullie je ook dat het “te laat” is om te veranderen. Jullie hebben een familie, een positie, een reputatie etc. etc. “Het is te laat om terug te gaan naar wie jullie werkelijk zijn!” proberen jullie jezelf iedere keer te vertellen.

Maar jullie werkelijke, dieper, innerlijke ZELF, wil dit niet hebben. “NEE!” horen jullie jezelf schreeuwen wanneer jullie ontwaken vanuit die droom die jullie hadden.

“NEE,” vertellen jullie jezelf weer en nog een keer totdat jullie jezelf niet langer kunnen aanhoren dit te zeggen. Uiteindelijk geloven jullie wat “zij” zeiden over wat jullie eigen Hart en Geest proberen jullie nog steeds te vertellen.

“Nee,” vertellen jullie jezelf, “Ik moet dit doen.”

“Nee” jullie onderhandelen met jullie zelf. “het is te laat om nu te veranderen. Ik ben zo ver gekomen op dit pad, ik kan het nu niet veranderen! Nu moet ik gewoon naar huis rijden vanuit werk!”

-------

Je zet de radio aan in de auto zodat je niet naar je ZELF hoeft te luisteren die zegt, “Het is NOOIT te laat om JEZELF te ZIJN.”

“Mijzelf zijn roep je tegen de radio??” alsof het je aan het dwingen was om dit bericht te horen steeds weer en weer. Maar het werkt niet. Je blijft maar horen, “Ik moet mij ZELF zijn.” Maar wat betekent dat? Je bent een goed mens geweest en je hebt gedaan wat zij jou vertelden te doen.

“Is dat niet een goed mens zijn?” roep je tegen de radio in de auto.

Je rijdt naar de kant van de weg, aangezien je je niet langer op de weg kan focussen om te rijden. Je kan niet goed zien, maar het kunnen NIET de tranen zijn die in je ogen opwellen. Dan breekt de dam en je voelt de tranen over je gezicht heenlopen en je begint te huilen, dan begin je te snikken, dan, uiteindelijk, schreeuw je!

WIE IS DIT “ZELF” DIE IK WORDT VERONDERSTELD TE ZIJN!!!

“Je wordt niet verondersteld om iemand te zijn. Wij vragen ons enkel af of je jezelf ZOU WILLEN zijn?”

Dat is het! Er is niets zoals de waarheid om jou te laten huilen als een baby.

Je huilt en huilt en het voelt ZO goed om in te zien WAAROM je zo gespannen bent geweest. WAAROM je maagpijn hebt gehad iedere keer wanneer je at. WAAROM je ‘s nachts niet kan slapen of wakker wordt met nare dromen.

Wat je je nog niet realiseert, nog niet, is waarom je hebt toegestaan dat jouw leven in deze richting is gegaan.

“Ik probeerde gewoon om ze te behagen!” hoor je jezelf zeggen.

Maar, wie waren deze “zij,” en waar zijn ze nu? Zijn ze in de auto jou aan het troosten? Wachten ze thuis op je om jou te troosten? Kan je ze bellen via de telefoon om jou op te beuren?

Jouw gedachten racen, “Ik heb hulp nodig, ik heb hulp nodig!” herhaal je keer op keer.

“Wij zullen je helpen.” Hoor je plotseling. Je kijkt rond de buitenkant van de auto. Je kijkt in de rondte binnen de auto. Je controleert of de radio uit is, of je telefoon uit is.

“Je vindt me niet buiten jezelf,” je hoort een zachte, aardige en zelfs liefdevolle stem.

“Wie ben je?” schreeuw je binnenin de veiligheid van je geparkeerde auto.

Maar er niemand bij je in de auto. Niemand is buiten de auto. Er is enkel JIJ.

Er is enkel JIJ en een zachte, aardige, innerlijke stem die zegt, “Ik ben JOU en ik Hou van jou.”

Dat is het. Wat over was van jou kalmte is niet weg en je begint te huilen, dan te snikken, dan nog wat meer te snikken. Uiteindelijk ben je uitgeput en je leunt met je hoofd op de stoel en sluit je ogen.

Langzaam en zo zacht, een gevoel dat je niet hebt gevoeld in langer dan je kan tellen, komt in je bewustzijn. Het is zo lang geleden sinds je dit gevoel hebt gevoeld dat je het nauwelijks kunt herinneren. Langzaam, alsof  iemand je begeleidt, herinner je jezelf als een klein kind spelend met een denkbeeldige vriend.

Deze “denkbeeldige” vriend begint je beelden te tonen van andere levens, andere werkelijkheden en andere versies van jouw eigen Multidimensionale ZELF.

Deze leden van jouw eigen Hogere ZELF cirkelen om je heen en sturen je Onvoorwaardelijke Liefde.

Je wil weer huilen, maar dit keer is het niet van boosheid, maar van VREUGDE!

Zij, de prachtige vrienden die je had als een kind, waren echt!

Zij waren bij jou in de auto, geparkeerd langs de kant van een landweg die je elke dag hebt gereden.

Je kon ze niet met je ogen zien, maar je kon ze VOELEN met jouw hart, net zoals je het gewend was om te doen toen je een kind was. Ze waren precies hetzelfde zoals ze ooit waren geweest, maar JIJ was zo heel veel veranderd.

“Oh nee,” hoor je van binnen in jouw hart. “Het is jij die bent veranderd. Wij zijn precies zoals we altijd waren, maar je groeide op en vergat om te kijken door jouw Derde Oog en om naar jouw hart te luisteren.”

Je bent nu aan het snikken, maar niet door droefheid, of boosheid of zelfs angst.

Je bent aan het snikken van vreugde! Wanneer je eindelijk je kalmte herwint, kijk je om je heen om de bron te vinden van wat je hebt ervaren, maar je kan enkel jezelf vinden binnenin de auto, geparkeerd aan de kant van de snelweg, maar je vindt niemand.

“Waar zijn jullie heen?” vraag je.

“Wij zijn nooit weggegaan,” hoor je binnenin jouw hart.

“Je bent gewoon vergeten om binnenin te KIJKEN!”