Navigeren Door De Chaos
Door: James Gilliland – 31 Januari 2023
In de komende dagen zal er veel verandering en chaos zijn. De nieuwe wereld heeft zich nog niet gemanifesteerd en de oude wereld gaat uit, imploderend op zichzelf onder het karmische gewicht van kwaadwilligheid. Alle instellingen die niet in overeenstemming zijn met de Universele Wet en die met een geschiedenis van acties tegen de mensheid en de Aarde lijden onder het boemerangeffect. Boeddha zei een dwaas en zijn kattenkwaad is als verse melk. Het kost tijd om te verzuren, maar net zo zeker als het karretje dat door het paard wordt gedragen, zal het inhalen. Een deel van het onheil duurt jaren, eeuwen om te verzuren. We gaan een versnelling van de tijd en gebeurtenissen binnen, alles wordt versneld en versterkt. Er is altijd chaos wanneer de ene wereld eindigt en de andere begint.
Alle instellingen zullen ofwel vernietigt worden of doorbreken, evolueren in de opwaartse spiraal van evolutie of overgaan in een totale ineenstorting. We moeten het verleden loslaten en met deze nieuwe energieën meestromen. We hebben niet langer de luxe van ontkenning of de luxe om met dingen om te gaan op dezelfde manier als in het verleden, wat ineffectief is geweest. Het is tijd om iets anders te proberen. In het verleden hebben we tegen externe vijanden gevochten. We hebben externe Goden aanbeden. We hebben externe praktijken gebruikt om onszelf te verdedigen. Velen besteden hun hele leven aan het leren van nieuwe manieren om zich te verdedigen tegen iets dat in het verleden is gebeurd om te voorkomen dat het opnieuw gebeurt.
Diezelfde aandacht trekt mensen en gebeurtenissen naar je toe om je te laten zien dat het een gebeurtenis in je leven is die niet geheeld of vergeven is. Mensen met soortgelijke wonden komen vaak bij elkaar, waardoor het patroon nog meer energie krijgt. Slachtoffers sluiten zich aan bij slachtoffergroepen voor steun, maar er bestaat altijd de mogelijkheid dat de rol van slachtoffer wordt ondersteund in plaats van genezen.
Het volgende onderwerp ligt erg gevoelig. Het heet de gewonde Godin. Er zijn bijeenkomsten van vrouwen die elkaar willen steunen en hun kracht terugwinnen. Iets wat zij nooit verloren hebben, maar toch lijden onder de illusie of leugen van verlies door de onvergevingsgezindheid van wonden, trauma’s en verkeerde conclusies uit vroegere ervaringen. Dit kan voortkomen uit duizenden jaren van maatschappelijke programmering, misbruik en vroegere ervaringen, inclusief vorige levens die allemaal zijn vastgelegd in het astrale lichaam. Het is een multidimensioneel probleem. De genezing komt niet van steun aan het slachtoffer. Het komt van vergeving, het loslaten van het verleden en het nemen van persoonlijke verantwoordelijkheid voor de mensen en gebeurtenissen die in je leven zijn gemagnetiseerd en gemanifesteerd. Een brutale en eerlijke duik nemen in de mogelijkheid dat dit een terugkerend patroon is. De angsten kunnen de oorzaak zijn van de manifestaties. Proberen je te beschermen tegen deze angsten zal nooit vrede brengen. Vrede en veiligheid zijn niet extern, maar intern te vinden. Als je een plaats van vrede en veiligheid vindt, zullen je interne angsten die vernietigen, tenzij je ze intern aanpakt. Vergeet echter niet naar boven te komen om te ademen. Soms is genezing zo eenvoudig als loslaten, dankbaarheid voor de mensen en zegeningen in je leven, je ervaring bijstellen. Dingen zijn niet altijd wat ze lijken.
Het universum heeft voorzien in alles wat je nodig hebt, de leraren zijn overal om je heen, maar velen weigeren dat te accepteren of te erkennen. Zij richten zich op het externe in plaats van het interne. Zonder interne genezing zal geen enkele externe praktijk werken of het gewenste effect hebben. Zonder persoonlijke verantwoordelijkheid, het bezitten van je angsten zal geen enkele groep je beschermen of veiligheid bieden. Dit geldt ook voor Karma, waar je ook gaat, je kunt je nergens verstoppen. Zoals Einstein zei: steeds weer hetzelfde doen is een vorm van waanzin, alles extern proberen op te lossen, projecteren en de schuld geven en een ander resultaat verwachten is waanzin.
Laten we zeggen dat een kind geen vuur heeft ervaren. Het verbrandt zich. Het leert dat vuur heet is, het brandt zich het best om het te respecteren. Vuur kan je eten koken, je lichaam verwarmen, maar het heeft zijn plaats. Een vorig leven kan naar boven komen door de brandwond, waarbij het kind levend verbrand kan zijn, gestorven in een brand enz. Het kind krijgt de wijsheid van de ervaring uit onschuld. Zo evolueren we. De herinneringen uit het verleden aan brand zijn nu aan de beurt om te helen. Het kind kan het vuur de schuld geven, de wijsheid uit de ervaring niet opdoen, weigeren naar anderen te luisteren en zich herhaaldelijk branden. Nu is de les luisteren en de gevolgen van niet luisteren. Als we door ervaring wijsheid vergaren, zegt de stem van de wijsheid: doe het niet, ga er niet heen, maar we doen het wel.
De les is nu te luisteren naar de stem der wijsheid, die in het begin zachtjes fluistert en luider wordt naarmate je er meer naar luistert. Als je hem negeert, houdt hij op met praten, want dat is je vrije wil, je keuze om niet te luisteren. Dan komen de lessen. Wanneer de negatieve gebeurtenissen uit het verleden zijn vergeven, de angst is losgelaten en de wijsheid zich in de ziel nestelt, heb je nu de wijze grootmoeder- of grootvaderenergie. Nu ben je klaar om anderen te onderwijzen. Leeftijd is geen factor. Kinderen kunnen binnenkomen met grote wijsheid en ons eraan herinneren waar we onderweg zijn verdwaald.
Volgende week zullen we het hebben over relaties in hogere dimensies die niet gebonden zijn aan de beperkingen, angsten en projecties van de 3e dimensie. Hier zijn enkele juweeltjes om mee te werken. Niemand weet wat een andere ziel nodig heeft voor voltooiing. We kunnen anderen alleen observeren door onze eigen filters en liegen.
We kunnen anderen niet beoordelen met die filters en overtuigingen, dat heet projectie. Wat is liefde? Heeft het een tijdslimiet, kan het een dag, een week, een maand, een jaar, een levenstijd zijn? Kan het voorbij tijd en ruimte gaan, eeuwig zijn? Wat zijn de regels? Zijn de regels gebaseerd op angst, de behoefte aan controle, beperkte culturele of religieuze programmering? Kunnen we het verleden loslaten, vergeving schenken en liefde toelaten zonder de noodzaak van spiegels, de externe liefde van een ander? Kunnen we liefde zijn in plaats van liefde te zoeken? Hou je genoeg van jezelf om grenzen te stellen wanneer ongezonde relaties je leven binnenkomen, ze te zien als knoeiers, of hou je het vol en probeer je een ander te veranderen om in jouw overtuigingen en idealen te passen?
Allemaal goede vragen voor de volgende nieuwsbrief, misschien kunnen we er zelfs een show van maken.
Het ga jullie goed, James Gilliland
Vertaling: wakkeremensen.org
