Ik ben Veronica en ik heb een mening,
6 oktober 2021 / Door eventnl
Al vele jaren is er een omgangsvorm die getuigt van respect voor de meningen en waarden van anderen. Als ik bijvoorbeeld iemand uitnodig om te komen eten vraag ik aan die persoon of er bepaalde zaken zijn die hij of zij niet wil of kan eten. Daarmee respecteer ik de mening van die ander over dat bepaalde voedingsmiddelen niet goed zijn voor zijn of haar gezondheid, of de mening dat het nuttigen van deze voedingsmiddelen niet goed is voor het algemeen welzijn van dier en mens.
Maar nu wordt steeds meer voorbijgegaan aan deze vorm van respect voor de ander. Mensen die verklaren dat zij niet getest of geprikt willen worden omdat zij van mening zijn dat deze ‘behandelingen’ niet goed zijn voor hun gezondheid, worden nu buitengesloten. Families die feestjes gaan vieren in restaurants en daarbij gewoon stellen dat er een QR of test plicht is, en daarmee dus iedereen buitensluiten die zich niet wil conformeren aan deze opgelegde controle, ofwel discriminatie.
Ja, discriminatie, hetgeen verboden is in onze Grondwet die steeds meer met de voeten wordt getreden. En als er vergelijkingen worden gemaakt met de langzaam uitgevoerde maatregelen die voor en tijdens WOII werden uitgevoerd, wordt er moord en brand geschreeuwd dat dit toch echt niet kan. Het is te verschrikkelijk voor woorden om deze ‘je doet het voor een ander’ hersenspoeling daarmee te vergelijken, zeggen de zogenaamde deugers. Maar wie deugt er hier nu?
Hoeveel mensen beseffen welke tol dit alles legt op onze toekomst, onze kinderen! De kinderen die nu opgroeien, in deze maatschappij met zijn intolerantie voor andere meningen, met zijn bangmakerij, met zijn ‘maatregelen’ die tot doel hebben om ieder plezier in het leven te onderdrukken, in een regime waarin wordt opgelegd dat je alles moet doen wat een ander zegt en daarbij jouw eigen intuïtie volledig moet negeren, deze kinderen zijn de getraumatiseerde zielen die in de toekomst het beleid gaan bepalen, die in de toekomst de samenleving vorm gaan geven. Wat kunnen we daarvan verwachten?
Dit is een oproep aan iedereen om zich niet te laten meeslepen in de waan van de dag, dat het zo fijn is om lekker in een restaurant te kunnen eten of om naar een schouwburg of event te gaan, en ach, die QR nemen we dan maar op de koop toe. Nee lieve mensen, daarmee houden we een systeem in stand dat ten doel heeft om volledige controle te hebben. Iedereen die zich verdiept in de soort maatschappij die nu in China dagelijkse gang van zaken is, kan zien waar dit toe gaat leiden. Klaus Schwab van World Economic Forum zegt niet voor niets: “you’ll own nothing, but you will be happy”.
Om een beeld te krijgen van waar dit naar toe gaat zou je het boek 1984 van George Orwell kunnen lezen, of de modernere daarop gebaseerde versie 2044 van Robert Bridgeman.
Ik kwam laatst een uitdrukking tegen die perfect weergeeft wat er gaande is:
HET KNAPPE VAN HET SYSTEEM IS DAT HET DE SLAVEN LEERT OM HUN SLAVERNIJ LIEF TE HEBBEN
En ja, er zijn mensen die mij veroordelen omdat ik het over slavernij heb. Maar bedenk dat een systeem waarbinnen je dingen moet doen die een ander jou oplegt een slavernij is. En wij zijn slaven van het geld; wij moeten werken om onze naasten te kunnen onderhouden, om ons huis en levensonderhoud te kunnen betalen, om veel te betalen voor onze gezondheidszorg. En… laten we eerlijk zijn, we geven niet graag ons comfortabele leventje op waarbinnen het vooral gaat om materiële zaken.
Neem weer controle over jouw leven! Gebruik jouw eigen kracht en vaardigheden, en leef in vrijheid!
In Licht en Liefde, Veronica
