Klaar zijn in de wereld is niet iets dat iemand je kan geven als een
 cadeau; het dient direct van het goddelijke ontvangen worden.
Het goddelijke kan slechts ontvangen worden wanneer we er volledig 
klaar voor zijn, wanneer we klaar zijn in de wereld, in de 
‘buitenwereld’, de stoffelijke wereld/Maya.
Wanneer alle ervaringen ervaren zijn, wanneer je tot inzicht komt 
dat niets in deze wereld je het werkelijke leven kan bieden, dan ben je 
bereid het leven achter je te laten, dan ben je bereid
    deze wereld te ontstijgen, je bent bereid te sterven naar het oude 
zelf en opnieuw geboren te worden.
In mijn geval wilde ik niets meer. Enkel nog sterven. Ik wilde niet 
meer eten, ik wilde niet meer wakker worden, ik wilde niets meer. Ik was
 klaar. In dit moment gaf ik alles op, alles.
In dit moment verscheen God aan mij,  alle leraren verschenen aan 
mij, in vele vormen. In mijn wanhoop smeekte ik om genade. Smeekte ik om
 vergiffenis. En deze werd mij in ieder moment en
    vanaf dat moment geschonken.
De vraag kwam; ‘wat wil je?’
Mijn antwoord was; ‘volledig verlossing.’
Niet een beetje verlossing, nee VOLLEDIGE verlossing. Verlossing van
 ALLE illusie. Verlossing van mijn valse zelf, verlossing van deze 
wereld, verlossing van ALLES wat niet waar is.
Er werd mij getoond dat NIETS waar is in deze wereld. Dat alles een 
leugen is. Een illusie. En vanaf dat moment was ik klaar met deze wereld
 zoals ze op dat moment was.
De wereld van de waarheid ging voor mij open, de poorten gingen, 
middels mijn bereidheid tot volledige verlossing te komen, langzaam 
open. Deze wereld is de echte wereld, echter onzichtbaar
    wanneer we nog niet klaar zijn in deze wereld.
Dit is zeer moeilijk te bevatten wanneer je nog leeft in deze 
wereld, je kunt dit nog niet bevatten. Wellicht herinner je je dit, maar
 daadwerkelijk deze wereld verlaten is een grote sprong. Deze
    sprong waagt men pas wanneer men helemaal klaar is in deze wereld. 
Zolang er nog geen bereidheid is om deze wereld volledig te doorzien 
voor wat zij is, kan de werkelijke wereld zich onmogelijk
    tonen, dan is de ziel nog niet klaar om te kunnen ontvangen.
Je kunt geen mantel van waarheid om je schouder slaan; waarheid moet
 binnen in je ontwaken. Het ‘klaar zijn in de wereld’ wordt geboren.
Het komt met inzicht, en in dat inzicht worden we voortdurend getransformeerd.
Deze transformatie vind plaats in ieder moment. Tot er alleen nog 
maar het ene moment is. Tot er alleen nog maar eenheid is, verlossing.
Als ons inzicht verandert, verandert onze visie en ons gedrag zonder
 enige inspanning. De wereld blijft waar zij is, maar bewustzijn wordt 
geleidelijk binnen in ons geboren. Het is het bewustzijn
    dat ‘ik niet alleen maar een lichaam ben, maar de ziel.’
Als we dit weten, valt de onwetendheid en het vasthouden in ons (en aan anderen) vanzelf weg.
De wereld was buiten ons en zal daar ook blijven bestaan, maar 
binnen in ons verdwijnt het vasthouden aan die wereld. Met andere 
woorden wil dat zeggen, dat er binnen in ons geen wereld, geen
    illusie meer bestaat.”
Het is moeilijk om de conditionering te laten vallen, omdat het je 
hele geschiedenis is, je geest, je ego, alles wat je bent of dacht te 
zijn.
Maar als je er klaar voor bent, als je moedig bent, als je genoeg 
moed hebt om mee te gaan, is het mogelijk, niet onmogelijk.”
Ik sta je toe om dichtbij te komen en je eigen gezicht te zien in de spiegel.
Ik wil graag dat je bij mij naar binnen kijkt. Ik heb geen ideeën of gedachten meer.
Dat betekent dat alle stof van de spiegel is verdwenen. Mijn spiegel is schoon.
Je kunt dichterbij komen en kijken, je zult je eigen gezicht zien. 
De spiegel spiegelt slechts; het is niet iets doen, het is geen 
handeling.
Wij hebben geen relatie, want hoe kan je een relatie hebben met een spiegel?
Je kan je gezicht zien en dankbaar zijn – maar dat is geen relatie. 
Welke relatie kan een spiegel met jou hebben? Er is geen mogelijkheid.
De spiegel is daar eenvoudig.
Een spiegel is een opgeloste identiteit, een niemand. Een spiegel is
 een niemand welke deze wereld heeft achtergelaten en welke in de 
werkelijke wereld leeft. Het is een spiegel welke geen doel
    meer heeft anders dan gewoon een spiegel te zijn, een instrument te 
zijn voor God.
Een spiegel is bewustzijn wat enkel nog reflecteert. Welke, zolang 
er nog een lichaam is, zich toont en beschikbaar stelt om reflecties te 
delen met de ander.
Een spiegel heeft geen behoeftes en verlangens meer, een spiegel 
leeft in volledig overgave en bevrijding. Is op geen enkele manier meer 
gebonden aan wat of wie dan ook in deze wereld.
Een spiegel heeft deze wereld doorleefd en achtergelaten. Een 
spiegel projecteert zelf niet meer. Projecties zijn doorzien, doorleefd,
 opgelost. Er blijft waarheid over. Enkel waarheid.
In waarheid leven is in vrede, eenheid, liefde, rust, stilte en 
compleetheid leven. Gelukkig in ieder moment, dankbaar in ieder moment.
Wanneer een ziel klaar is in de wereld, is er geen tijd meer.
Goede voornemens hoeven er niet meer bedacht te worden. Ieder moment is immers oud en nieuw tegelijk.
Ieder moment sterft de ziel, en ieder moment is de ziel weer geboren.
Vanuit het niets waar het vandaan komt.
Het ware thuis, 
De ware wereld.
Rani Savitri