’t Doel van de monomane vaccinatiedruk??
Het doel van de monomane vaccinatiedruk??
2021 © Leon de Winter
Opnieuw gaan Mark Rutte en Hugo de Jonge op het virus hameren. Ze slaan daarbij hele sectoren van de economie kapot en beschadigen de geestelijke gezondheid van zowel scholieren als bewoners van zorgtehuizen – terwijl ze door het virus worden uitgelachen. Nog steeds sterven (overwegend) oudere, zieke mensen aan Covid-19, ook al zijn ze gevaccineerd. Vaccinaties bieden een hoge mate van bescherming, wat briljant is van Big Pharma. Helaas neemt de werking ervan veel sneller af dan in het voorjaar bekend was. Dus besmetten gevaccineerden elkaar en ook ongevaccineerden, en omgekeerd.
De kortdurende effectiviteit van de vaccins was een verrassing. Dat kwam niet door gebrek aan kennis maar doordat deze vaccins nog maar kort worden toegediend, er is dus te weinig ervaring mee. Het is uitzonderlijk dat vaccins zo snel zijn ontwikkeld en toegelaten; in de regel staat daar een jaar of tien voor. Dus zijn de bijwerkingen op langere termijn, inclusief die van boosters, nog niet in kaart gebracht.
Research on the go..
Die laatste onzekerheid hoort te worden betrokken bij de gedachte om ook kinderen te vaccineren. Ze kunnen besmet raken, maar het is niet ondenkbaar dat er meer kinderen sterven door bijwerkingen van het vaccin dan door het virus. We weten weinig aangezien we midden in een kolossaal experiment met de nationale gezondheid verkeren. Het is ‘research on the go’, wat mooi is als je automonteur bent (hoewel, dat kan ook behoorlijk link zijn), maar voor het invoeren van een vorm van gentherapie, die de meeste vaccins in essentie zijn, is dat nogal – wat zal ik zeggen? – vermetel.
Het argument van de bepleiters van deze methode luidt: we verkeren in een noodsituatie, en daar horen noodmaatregelen bij. Dat is zo – waarom worden dan niet alle methoden uit de kast getrokken? De aanpak blijft obsessief gericht op de vaccinatie van de totale bevolking ook al weten we nu, meer dan een half jaar na het begin daarvan, dat vaccinatie geen langdurige verlichting biedt: hoeveel boosters er nodig zijn, en hoeveel boosters een mens kan verdragen, weet niemand.
Om die inzichten te ontlopen grijpen Mark en Hugo terug op een pre-vaccinatiemiddel: de lockdowns. Het is al tijden twijfelachtig of lockdowns werken. De vergelijking tussen North en South Dakota in de VS is schokkend indicatief: twee staten met een vergelijkbare oppervlakte, klimaat, bevolkingsomvang. De twee staten passen ten aanzien van Covid-19 twee totaal afwijkende modellen toe: het noorden kent veel en het zuiden weinig beperkingen. Toch volgen het aantal besmettingen en doden identieke curves.
Alle mooie verwachtingen ten spijt stappen we in dezelfde lockdownshit als vóór het toedienen van de vaccins. Maar de autoriteiten verdommen het om iets anders te proberen. Was het verstandig niet in te zetten op een geleidelijke groepsimmuniteit onder gezonde zestigminners? We weten het niet. Wel werd het evangelie van het vaccin gepredikt – en dat blijkt een valse verlosser te zijn.
Patiënten met migratieachtergrond
Er is nog iets anders gaande: hier en daar mompelen zorgmedewerkers dat een onevenredig groot aantal patiënten met een migratieachtergrond op de IC’s belandt. Ik heb het RIVM naar de etnische achtergrond van opgenomen Covid-patiënten gevraagd, en mij werd verteld dat dat niet werd bijgehouden. Toch kan ik me niet aan de indruk onttrekken, dat de autoriteiten behoorlijk goed weten welke groepen, migratie of niet, een grote kans maken op een IC te belanden, maar het is politiek incorrect daarnaar te handelen.
Dus wordt de hele bevolking aan beperkingen onderworpen, in plaats van specifieke risicogroepen. Ik hoor zelf bij zo’n risicogroep. Ik herhaal sinds maart vorig jaar de oproep van Amerikaanse specialisten die om ‘focused protection’ smeken, ofwel om het gerichte beschermen van risicogroepen en het ongelocked laten van de rest van de gezonde bevolking – zie Zweden, dat duidelijk maakt dat beperkte maatregelen niet of nauwelijks meer zieken of doden veroorzaken dan de relatief zware die wij kennen.
Medicijnen
Het is van de gekke dat we niet alle kasten en laden opentrekken op zoek naar bestaande medicijnen die helpen infecties te voorkomen of te onderdrukken. Ik lees nu over het antidepressivum Fluvoxamine, dat antivirale eigenschappen blijkt te hebben. Er bestaat inmiddels een reeks van medicijnen die dat heeft, maar nee, vaccins zullen en moeten de enige weg naar verlossing blijven, alternatieven (vaak beproefde, veilige middelen) worden gedemoniseerd. Nu dreigt een eindeloze cyclus van vaccinatie, lockdown, vaccinatie, lockdown, enzovoorts.
Ondertussen overwegen we een beleid dat gevaccineerden van ongevaccineerden scheidt. Dat is een misplaatste tegenstelling. Het gaat (uitzonderingen daargelaten) om het afschermen van risicogroepen van de jongere bevolking, die in hoge mate ongevoelig is voor Covid-19, maar het wel kan doorgeven. Het instellen van het zogenaamde 2G-model is onzinnig.
Ook is het van de gekke dat we het aantal ic’s niet hebben verdubbeld, het zorgpersoneel niet royaal belonen, er geen centraal Covid-ziekenhuis is opgezet – welk doel wordt gediend met die monomane nadruk op vaccinaties? Is er een agenda die wij niet kennen? Kan de overheid straks voor het klimaat lockdowns opleggen?
