Kejraj – Dromen van Atlantis
Door: EraOfLight – 16 November 2021
Gegroet. Van hart tot hart in dit moment dat we spreken, Ik ben Kejraj. De hier geuite informatie is die van mijn perspectief, mijn standpunt. Want alle waarheid wacht op je in je hart. Stem je af op het licht in jezelf.
Vandaag wil ik iets diepgaands met jullie delen dat onlangs gebeurde, in de droomstaat.
Ik heb met verschillende geluidsfrequenties gewerkt voor zuivering en hogere activeringen van DNA, en de chakra’s, in het bijzonder de Zielster, het Hart en het Derde Oog chakra.
De gevoelens, de veranderingen, en de verschillende sensaties door het hele lichaam gaan door. Ook een grote hoeveelheid activiteit tijdens mijn slaaptijd.
De droomtoestand voelt al een hele tijd heel levendig aan. Ik zou zeggen dat ik me ervan bewust ben dat ik droom. In plaats daarvan zal ik zeggen dat ik me ervan bewust ben dat de “dromen” in feite een van de vele parallelle werkelijkheden zijn die zich gelijktijdig voordoen. De meeste van deze dromen zijn net zo echt als, zo niet meer dan de huidige realiteit waarin we leven.
De vreugde van het ontdekken, van het zelf tot een nieuw inzicht komen, is veel groter dan wanneer iets je eenvoudig wordt aangereikt vanuit een externe bron. Doorgaand met het opruimen en transmuteren van lagere trillingsenergieën van binnen, voel ik mezelf elke dag groeien. Ik verbind de punten van veel verschillende gebeurtenissen en AHA momenten.
Op de avond van 14 november 2021 ging ik naar bed om ongeveer 22:00 uur EDT (laat voor mij), kort na het mediteren over het afstemmen van het Derde Oog en Hart Chakra. Ik kon niet meteen in slaap vallen, maar toen ik dat deed, was het een diepe slaap.
Elke nacht bezoek ik parallelle werkelijkheden, dat doen we allemaal, sommige vervuld van vreugde, andere niet zozeer, omdat het te maken heeft met het loslaten van het oude door herbelevingen van de gebeurtenissen, en soms, het opnieuw ervaren van sommige ervan.
Deze nacht ging ik een tijdlijn binnen die ik niet vaak bezocht heb, zelfs met het verlangen om dat te doen, er gebeurde niets, alleen glimpen die snel vervaagden. Sommige hoog vibrerende herinneringen, andere niet zo veel. Deze keer was de energie zo vertrouwd. Ik voelde me alsof ik thuis was. Nee, niet het “thuis” dat je misschien in gedachten hebt. Mijn thuis, van Atlantis. Ooit het thuis voor vele lichtwerkers.
De energieën waren vertrouwd, golven van vreugde overweldigden bij het herkennen van de plaats en omgeving. De staat van vreugde tijdens de reünie was kort. Ik voelde dat er iets uit balans was. Ik voelde paniek in de atmosfeer. Als ik rondkijk, zie ik alleen maar mensen rennen, sommigen in cirkels, verdwaald, terwijl anderen kalm zijn, alsof ze begrijpen wat er gebeurt.
Ik schrijf deze woorden, het lijkt erop dat de genoemde gebeurtenissen zich langzaam ontvouwen. Echter, in de “droom” ontrafelde het zich allemaal snel.
Ik begreep snel dat ik de tijdlijn van de ineenstorting van Atlantis aan het bezoeken ben.
Terwijl ik rondkijk, zie ik wat overdekte parken blijken te zijn, zonder plafonds, uitzicht op de hemel, exotische tuinen, leven in bloei. In de verte zie ik enorme golven water stijgen. Terwijl het water begon te druppelen in het overdekte park waar ik me bevond, bleef ik kalm, aanvankelijk, begrijpend wat er zich ontvouwde. Toen begon ik geleidelijk te bewegen, net als de anderen die daar aanwezig waren, proberend uit te zoeken wat te doen.
Veel mensen bleven in paniek heen en weer rennen, ik en een paar anderen gingen zitten op wat een trap leek, terwijl ik accepteerde wat er gebeurde, en verwoestend zei: “Wij, de burgers, hebben het zo ver laten komen.”
“Dit is het” zei ik, terwijl grote stukken land onder water kwamen te staan, het land brak. Het water steeg met de seconde in ons overdekte park. Ik wendde mij tot de hemel en communiceerde telepathisch het volgende: Galactische, Sterrenfamilie, als jullie daar zijn, nu is een goed moment om jezelf te laten zien.
Seconden nadat ik onder water was gehaald, zag ik drie Galactica’s, er waren er meer, maar die leken wazig, vlak boven ons. Zij zonden “stralen” naar beneden vanuit hun vaartuig, en straalden ons op, letterlijk in een hartslag. Als wij hierboven zweven, zien wij de wateren, die het overgrote deel van wat… Atlantis was, hebben bedekt. Met nog maar een paar eilanden over.
Ik werd wakker. Ik voelde me lichamelijk veel lichter. Maar tegelijkertijd verward en met gebroken hart. Ik begreep dat dit een opruiming was van de traumatische ervaringen, en transmutatie van de lagere trillingsenergieën die overgebleven waren van die tijdslijnen.
Ik herinnerde me ook wat me een tijdje geleden werd geopenbaard, een van mijn levens als wijsgeer in Atlantis. Waar ik de toekomstige gebeurtenissen voorzag die zich zouden ontvouwen. Als wijsgeer sprak ik tot de mensen over hoe het continent zou instorten. Weinigen luisterden, sommigen richtten zich tot mij met spot en gelach.
Het herbeleven van die realiteit opende voor mij een heel nieuw perspectief op de wereld. Ik heb gevoeld dat ik dit ascensie-proces serieus neem, met een gevoel van urgentie. Na deze ervaring heeft deze ernst en urgentie een heel nieuw niveau bereikt.
De meerderheid van de lichtwerkers van vandaag herinnert zich niet wat en hoe Atlantis was. Zoals de Christenen zich alleen het lijden en de kruisiging van Yeshua herinneren, zo kiezen de lichtwerkers er misschien onbewust voor om niet alleen in hun huidige leven in duisternis te blijven, maar ook om vast te blijven zitten en zich alleen de duistere dagen van Atlantis te willen herinneren.
Ik zal zeggen dat het onintelligent en pikant is voor een lichtwerker om vergelijkingen te maken tussen Atlantis en Lemurië. Beweren dat zij “de voorkeur geven” aan en “op één lijn zitten” met Lemurië omdat zij meer “geavanceerd” waren.
Omwille van deze mededeling zal ik een paar dingen naar voren brengen als het gaat om de twee verbazingwekkende en op hun eigen manier unieke beschavingen.
De waarheid is dat Lemurië niet geavanceerder was dan Atlantis. De Lemuriërs belichaamden nooit volledig lichamelijkheid, fysieke lichamen. Zij bleven altijd in een quasi fysieke staat. Ze bewogen zich voort in hun etherische lichamen. Men kan nog verder gaan en zeggen dat zij bang waren om de lichamelijkheid binnen te treden zoals de Atlantiërs, en jullie vandaag de dag, hebben gedaan. Zij zouden zich niet op hun gemak voelen.
De Lemuriërs hebben nooit iets “overwonnen”. De Atlantiërs daarentegen, deden het allemaal.
Zij gingen van lagere 4D, naar hogere 4D, 5D, en velen naar 6D. Zij ontwikkelden zich gedurende duizenden jaren, spiritueel en technologisch. Atlantis kende meer dan vijftigduizend jaar van harmonie en vreedzame evolutie.
Nogmaals, ik zeg dat het jammer is dat velen niet zo “wakker” zijn als ze denken te zijn, en zich waarschijnlijk niet eens bewust zijn van de Gouden Eeuw van Atlantis. Die, nogmaals, meer dan vijftigduizend jaar duurde. In plaats daarvan richten zij zich liever op de donkere jaren, omdat zij ten onrechte denken dat Atlantis alleen maar een slecht experiment was. En dat kan niet verder van de waarheid zijn.
Jullie zullen de hogere waarheden over Atlantis begrijpen als jullie open blijven staan om met een breder perspectief te zien, in plaats van alleen maar te zien wat jullie “willen” zien, zoals velen met een 3D bewustzijn graag doen. Eenmaal in 5D, zul je de kans hebben om bepaalde belangrijke periodes, of tijdlijnen van Atlantis te bekijken met de geavanceerde technologie van de Galactische wezens.
Alle antwoorden wachten binnenin op jullie. Versterk de verbinding met je Zielzelf, en wees voorbereid op een heel nieuw Universum dat aan je geopenbaard zal worden.
Dat is alles voor vandaag.
Kejraj
Vertaling: Martien / voor wakkeremensen.org
