Misschien voel je het ook, er is een speciale energie op Aarde.
Laat het me vertellen vanuit mijn ervaring.
Gisteren was een vreemde dag.
Zaken liepen niet echt zoals ik het wilde, irritaties.
Dat gebeurt wel vaker maar het was anders: een knagend gevoel en tegelijkertijd het besef dat zaken vaak veel anders lopen dan je je in hoofd voorstelt.
Een vertrouwen dat het wel goed komt en tegelijkertijd een vervelend gevoel.
Alsof je op een fiets rijdt in de zon en er tegelijkertijd ergens iets in je lichaam prikt maar je weet niet waar exact.
Vanmorgen met het wakker worden werd me duidelijk wat het was: de toenemende energie liet mij een zelf-destructief patroon zien.
Ik ben empathisch van aard en voel intuïtief aan wat iemand anders nodig heeft.
Daar speel ik dan onmiddellijk op in.
Verveeld? Ik speel een liedje op mijn gitaar.
Triest? Ik vertel een mop.
Honger? Ik bak een cake.
Arm? Hier is wat geld.
Het is een energie die eigenlijk niets met mij te maken heeft maar waar ik wel onmiddellijk op reageer.
Een uitloper van de people-pleaser waarin je het mensen naar hun zin maakt.
Op zich is daar niet heel veel mis mee: ik geeft aan anderen wat ik kan.
Alleen moet daar een balans zijn.
Ik geef aan anderen en zij geven terug aan mij.
Dat besef kwam al enkel jaren geleden, ik leer uit ervaring.
Die balans is vaak net waar het schoentje wringt.
Er komt immers altijd een moment waarop ik me afvraag: wat doet die persoon eigenlijk voor mij?
Wat geeft hij of zij aan mij terug?
Men zegt: geef zonder verwachting.
Dat klopt voor een deel want verwachtingen zijn vaak een pad naar het duister.
Maar dat wil niet zeggen dat de andere niks terug kan doen.
Ik zeg: geef en kijk wat de andere terug geeft.
Dat is balans, dat is samenwerking en gelijkheid.
Het is een stap in volwassenwording.
Het is de fase van de puber verlaten.
Het puber kan nu met haar of zijn geld ook iets kopen voor de ander, of met haar of zijn creativiteit iets bedenken of maken.
Dat is de fase waar we trouwens als maatschappij inzitten met heel dat virus-gedoe: herontdekking en ontwikkeling van je creativiteit en talenten.
Terug naar mezelf en mijn knagend gevoel.
Gisteren was Mars in Jupiter.
Maandag staat Pluto conjunct Mars.
Dinsdag staat de Nieuwe Maan conjunct met Cheiron.
Mars, Pluto en Cheiron laten zich momenteel voelen.
Mars, de mannelijke kracht. Actie, iets maken, initiatief nemen, de ratio en de logica.
Pluto: het onbewuste, de planeet die het verst verwijderd is van de zon en waar symbolisch het minst licht op valt. Waar weinig licht is, is veel duisternis. Dat is het onbewuste dat leeft in de mens.
Cheiron: de gewonde genezer. Wat is je diepste pijn, wat is je pijnlijkste trauma? Dat ga je helen en daar wordt je een meester in.
Er wordt iets gigantisch diep en onzichtbaar geheeld dezer dagen. Het komt naar de oppervlakte om met liefde bekeken te worden en met licht beschenen te worden. Geef het liefde en licht en er is geen duisternis meer.
In mijn voorbeeld gaat het hierom: ik ben zeer diep gekwetst geweest als kind.
Zo diep dat het heel ver weggestopt werd omdat het te pijnlijk was om bewust te beleven.
Het werd verdrongen.
Pas vele jaren later kwam het terug naar de oppervlakte en het heeft me bloed, zweet en tranen gekost om het te helen.
Nu ben ik bezig om het allerlaatste stukje modder uit de vijver te verwijderen.
Wat is dat stuk: vertrouwen dat ik hier op Aarde wel kan krijgen wat graag zou willen, namelijk een leven zoals andere mensen. Een huisje, een tuin, een hond, een partner en een overvloedige bron van inkomsten.
Dat zijn geen grote zaken, het zijn basisdingen.
Maar daar gaat het net om.
Iemand die als kind in zijn kern werd geraakt, voelt zich niet veilig op deze Planeet.
Vanuit het niets kan er plots gevaar komen en iedereen is een potentiële vijand.
Er treedt een beschermingsmechanisme op.
Dat beschermingsmechanisme trad gisteren weer bij mij in werking: ik geef en ik krijg niks terug! I
k word opnieuw misbruikt!
En dan schiet ik in de aanval.
Het vlucht-of vecht mechanisme schiet in werking.
Hoe val ik aan? Met woorden.
Pluto staat bij mij in het 3de huis van communicatie.
Mijn tong is een zwaard.
Dat werkt zelf-destructief uiteraard want mensen hebben vaak geen idee vanwaar de plotse verandering komt: waarom doet hij nu zo?
De basis-chakra speelt daar een grote rol in.
Ik had het net over basiszaken in het leven, dat is rechtstreeks gerelateerd aan de basischakra.
Die wordt momenteel uitgezuiverd.
Welke planeet staat symbool voor de basichakra: Mars.
Het mannelijke, het zaad van de man neemt actie en zwemt naar de eicel, hij die zorgt voor voedsel en onderdak.
Overleving.
Vlucht-of vecht.
Veiligheid.
Vertrouwen.
Zoals gezegd speelt Mars een hele grote rol deze maand.
Er is een gigantische doorbraak gaande, misschien niet meteen zichtbaar maar wel voelbaar.
De basis is ook een oervertrouwen.
Een vertrouwen dat ik ook recht heb op zaken, dat ik ook gezien en gehoord word.
Niet door een God die als een Sinterklaas kadootjes uitdeelt aan goede of slechte kinderen, maar wel door energie.
Alles is energie en wat je uitzendt, krijg je terug.
Als de basischakra niet helemaal zuiver is, weerspiegelt zich dat in je leven.
Je basis is niet goed: huis, geld, veiligheid...
Dat klopt ook helemaal in mijn geval, dat zit niet goed en heb amper geld.
Geld heeft ook nooit gestroomd in mijn leven, of beter gezegd enkel langs uitgaande kant.
Ook weer een uitloper van de people pleaser en een onbewust patroon: ik hoef het niet!
Ook al werkte ik mij kapot, het was altijd 1.000 appelsienen persen er er 3 druppels uithalen.
Een zeer povere opbrengst en dat maakt een mens moedeloos.
Je geraakt maar niet uit overlevingsmodus.
Kan ook niet want je basischakra staat nog op overleving, die is niet helemaal zuiver.
Misschien is het herkenbaar: als je jaren knokt en het levert nooit wat op, dan zeg je op een bepaald moment laat maar zitten.
Het (over-)leven heeft nog weinig zin, want er komt toch nooit wat.
Maar toch ga je door.
Een vervuilde basischakra zendt een bepaalde energie uit: ik voel me hier niet veilig.
Wat stuurt de energie dan terug: onveiligheid.
De basis van je leven is dan niet ok.
Je energie zegt: ik ben hier om te overleven.
Wat krijg je terug: een realiteit waarin je overleeft.
Overleven is niet leven, het is flauw afkooksel van wat leven is.
Even terzijde: nagenoeg alle oorlogsveteranen hebben last van het Post Traumatische Stress Syndroom.
Ze voelen zich onveilig want op elk moment kan er gevaar zijn of een vijand opduiken.
Is het verwonderlijk dat er zovele veteranen dakloos zijn?
De logica zelve want hun basischakra is aangetast: veiligheid en overleven.
Ze staan nog steeds in overlevingsmodus net zoals ze dat waren op het slagveld.
Ze hebben nood aan basiszaken: kleding, voeding en huisvesting.
Maar goed, terug naar de astrologie.
Mars wil nu voor eens en altijd vooruit en Pluto en Cheiron worden tot op het bot opgekuist.
Dat gebeurt de komende dagen.
Hoe? Door met liefde en zachtheid naar jezelf te kijken en zien waar je jezelf in de steek laat.
Want daar gaat het om: je veroordeelt jezelf en laat jezelf in de steek.
Het lijkt alsof het Universum je veroordeelt en in de steek laat, maar dat kan niet want het werkt met energie.
Eigenlijk doe je het zelf.
Je laat jezelf in de steek.
Laat maar, ik ben het niet waard.
Toch wel, je bent veel meer waard dan je denkt.
Zoveel meer.
Dat geldt voor elke mens.
Dat is net de les die ik hier kwam leren op Aarde: van diepe duisternis en ongeloof naar het licht en vertrouwen groeien.
Dat was de les die ik zelf koos voor ik incarneerde.
Cheiron in het 9de huis en Saturnus in het 12de.
Voorwaar geen simpele geboorte-horoscoop.
Waarom kies ik toch steeds het moeilijkste pad?
Dat gaan we bij een volgende incarnatie, als die er nog komt, toch anders plannen!
Nu even de finish halen en de prijs in ontvangst nemen.
Een Olympische prestatie verdient een toepasselijke bekroning.
Bron: www.atian.be gepubliceerd op 21 maart 2020 om 09:10
