Het leven is als dansen op een dunne koord.
Het is een kunst van balans die niet mag worden verstoord.
Toch zijn we al eeuwenlang gewend aan een Leven uit balans.
We weten niet beter en dat is een gemiste kans.
Gelukkig beginnen we steeds meer uit deze verstoring te ontwaken.
En leren we nieuwe danspasjes om met dit alles in het reine te raken.
De eerste vorm van herstel vindt plaats in de “solo dans”.
Geest, Ziel en Lichaam op elkaar uitlijnen schenkt ons
weer nieuwe glans.
Dit herstel laat de “partner dans” ook weer lustiger swingen.
Zodat we spontaan van ware vreugde weer gaan zingen.
Van daaruit komen we terug samen om ons aan een nieuwe
roepschoreografie te wagen.
In plaats van elkaar neer te halen, leren we elkaar nu te dragen.
De “Levensdans” die, indien uit balans, zo stroef
en moeizaam kan verlopen.
Hervind haar dynamiek als de balans er weer terug in is geslopen.
Dan stralen we weer samen als “Sterren” op de dansvloer.
En voelen we ons weer uitgelaten en stoer.
Dan laten we samen weer nieuwe danschoreografieën ontstaan.
Waardoor de kwaliteit van onze “Levensdans” naar Hogere Hoogten
kan gaan.
In Liefde verbonden van Hart tot Hart,
Hilde Janssen
