ALS JE ANGST HEBT
Als liefde heel mooi voelt dan kan je ervoor weg willen lopen. Als liefde gevoeld wordt tot in de kern van jouw ziel, dan kan dit beangstigend zijn. Als liefde jou heel veel laat ervaren, dan kan het teveel zijn.
Zeker als je niet op zoek was naar die verbinding. Zeker als je een leuk en rustig leventje had. En zeker als je al iemand naast je hebt lopen.
Toch kan de onverwachte liefde zo helder en zo fel zijn, dat het licht laat schijnen tot in al jouw donkere hoeken van je ziel. De pijnlijke stukken die jij nooit hebt verwerkt, komen opeens in het licht te staan. Jouw angsten worden heel duidelijk zichtbaar en hierdoor voelbaar. De angst om alleen te komen staan. De angst om mensen teleur te stellen. De angst om te verliezen wat je hebt. Jouw zekerheid lijkt radicaal te verdwijnen. Dus hoe mooi die diepe verbinding ook voelt, je vlucht ervoor weg. Je houdt het op een veilige afstand. Dat kan door fysiek niet in “de verleiding” te komen of je kan een muurtje om je gevoelens gaan bouwen.
Je kan jezelf afvragen waarom? Je hebt toch alles? En toch kan er iedere keer weer een opening zijn waardoor je het verlangen blijft ervaren. Maar hoe groot de aantrekking ook is, je houdt van al jouw zekerheden. Je denkt dat wat je hebt blijft zoals het is. Dat is wat je wilt, maar jouw hart laat jou iets anders voelen.
Je neemt bewust afstand en dan gaat het best goed. Zolang je niet ziet of voelt wat je zo intens kan ervaren, dan is er weinig aan de hand.
Maar het blijft roepen. Je wilt eigenlijk wel alles voelen en ervaren. Je wilt jezelf niet meer verstoppen in die donkere hoeken. Je wilt gaan kijken waar jouw angsten vandaan komen. Toch is het de veiligheid die nog zo lekker loopt.
Het spel van het aantrekken en het afstoten blijft. Echte liefde laat jou niet over rozenblaadjes lopen. Liefde is jezelf laten worden wat je bent door te laten voelen wat altijd verborgen is gebleven. Liefde trekt jou uit je eigen makkelijke leventje. Als je jezelf gaat omarmen, dan zal je gaan leven vanuit je eigen ik. Maar hoe doe je dat als je iets anders hebt geleerd? Hoe doe je dat als je niemand teleur wilt stellen?
Het enige wat je dan kan doen is jezelf teleurstellen. Je kruipt terug achter jouw muur en verstopt weer alles achter in die donkere hoeken. Je sluit jouw ogen zodat je dingen niet meer kan zien, maar een zielsverbinding blijft altijd aanwezig. Het is de roep naar jezelf. Dat zal pas stillen, als je je openstelt voor jezelf. Je mag je eigen angsten onder ogen gaan komen.
De tijd dat je gebroken was en graag gefixed wilde worden heb je al gehad. Het is nu tijd om jezelf te gaan helen. Het is tijd om dat licht te laten branden. Het is tijd om geen angst meer te hebben voor je eigen gevoelens en emoties. Het is tijd. Het is tijd om in eerlijkheid en openheid met jezelf te gaan leven. Het is tijd om de mooiste versie van jezelf te worden.
