De kwikstaart
Controle en grip houden
De kwikstaart heeft een tik. In het Engels heet het vogeltje Wagtail en dan is het misschien duidelijker. Het beweegt namelijk steeds zijn staart heen en weer. De wetenschap (hoofd) staat voor een raadsel waarom het vogeltje dit doet. Ze vermoeden nu dat het is om vijanden af te schrikken, maar dat is niet zo.
Want de kwikstaart bevindt zich meestal alleen in open gebied en laat zich ook dicht bij de mens zien. Hij vreest niets en kent ook geen angst. De beweging van zijn staart roept juist aan. Laat duidelijk zien dat hij er is. Ook aan jou. Toch laat het ‘waggen’ van zijn staart jou energetisch wel iets zien. Het gaat over controle en grip houden. Je weet wel, iets dat je steeds moet doen, al dan niet bewust om grip ergens op te houden. Soms op het leven, maar hoogstwaarschijnlijk op verbinding met jeZELF en vertrouwen in jeZELF.
Tic
Heb jij je, al dan niet bewust, een tic aangeleerd? Iets dat jou een soort schijnzekerheid geeft, waardoor je op de een of andere manier blijft voelen dat je ook een lijf hebt? Denk aan het heen en weer wippen van een been. Het afkluiven van nagels. Het tellen van dingen. 1, 2, 3, enz. Het heeft ook betrekking op verslaving. Roken, eten, gokken, drinken, in welke mate dan ook.
Het zijn verkapte manieren om niet uit jouw lijf te vliegen. Om te ervaren dat je hier op aarde bent, waar alles maar vreemd en vooral veel te hard is voor jouw gevoelige ziel. Geen wonder dat je manieren hebt gezocht om alles bij elkaar te willen houden. Jouw ziel, hoofd én lijf.
Dit soort tics zijn waarschijnlijk ontstaan in jouw jeugd. Je werd niet geloofd. Je werd niet begrepen. Je doorzag situaties, maar anderen niet. Hier heb je jeZELF voor een deel verlaten, want als je jong bent, ben je nog niet sterk genoeg om de meningen van anderen aan de kant te schuiven en geloof je eerder dat zij het dan wel bij het rechte eind hebben, ook al gaat dat regelrecht in tegen jouw innerlijke stem. Je hebt niets verkeerds gedaan. Je mag nu alleen eens met nieuwsgierigheid kijken of jouw wippende staartgedrag nog wel noodzakelijk is.
Opnieuw landen
Als de kwikstaart nu op jouw pad verschijnt, dan bevindt deze zich meestal voor jou. Lopend, fladderend en hippend. Soms huppelt hij op zijn eigen manier met je mee of voor je uit. Het is als het ware een soort “Hallo, zie je mij? Volg mij maar, ik weet de weg.” Zijn staart is zijn kompas. Zijn aarding. Zijn verbinding met zichZELF en daar waar hij zich beweegt. Zijn aanwijzer. Zijn ‘gutfeeling’. Zijn (af)stemvork.
Het is onrustig in de wereld. Dat komt doordat het onrustig is IN de mens ZELF. We zijn RUST verleerd en daarmee het kunnen luisteren naar wat onze innerlijke stem ons influistert. Want die stem kun je alleen horen als je, net als de kwikstaart, ruimte om je heen creëert zonder afleiding. In alle andere situaties word je namelijk letterlijk en/of figuurlijk ‘overschreeuwt’.
Het gepush. Het mee (moeten en/of willen) doen aan een over de kop (lees hoofd gestuurd) draaiende maatschappij. De overvolle hoofden door de dagelijkse input, die we verplicht en vrijwillig tot ons nemen. De steeds maar roepende agenda’s en to do lijstjes waar je bang van wordt. Het snel, snel, snel. Deadlines halen. Op tijd zijn. Waarvoor? Voor wie? Wag, wag, wag net of jouw staart (wagtail) in de fik staat. De kwikstaart komt niet voor niets bij jou voorbij… heeft het kwik misschien het kookpunt bereikt?
Gevaarlijk spul dat kwik. Giftig letterlijk en figuurlijk. Wat ben je aan het doen, lief mens? Als je tot jouw kookpunt komt, is dat niet erg prettig om te ervaren. De stoom uit jouw oren door een overbelast hoofd. De druk op de ketel veel te hoog, omdat je té perfectionistisch bent. Omdat je té control freak bent. Omdat je té weinig geniet. Omdat je té weinig tijd voor jeZELF neemt. Het laat je zo duidelijk zien dat je stiekem (deels) uit jouw lijf gevlogen bent en de pijn van een brandende staart doet er alles aan om jou terug te roepen en weer IN jouw lijf te landen.
Afstemmen
De kwikstaart is een helper van de mensheid. Net zoals alle andere dieren, maar dit vogeltjes heeft toch net weer even wat extra’s. Net als de wolf begeleid hij de mensheid. Hij vraagt je om je beter op jouw innerlijke kompas af te stemmen. Om niet de tik te gebruiken, die je je vanuit een overlevingsmechanisme misschien hebt aangeleerd, maar om terug te keren naar VOELEN. Regelmatig stil te staan. Jouw staart heen en weer te bewegen en waar te nemen: waar sta ik nu en waar was in naar op weg?
Zit ik dan nu nog wel op het juiste pad? Zit ik nog wel helemaal in mijn lijf? Of is het de buitenwereld toch weer gelukt om me af te leiden? Lief mens, als de kwikstaart verschijnt, dan vraagt hij je om je weer even te verbinden. Stil te staan. De gekte de gekte te laten zijn en weer duidelijk voor ogen te krijgen wat je aan het doen bent en in hoeverre dat klopt met wie jij werkelijk bent.
Misschien zoek je wel te veel. Trek en duw je wel te veel aan situaties, die niet voor jouw hoogste goed zijn. Steek je jouw energie en neus in zaken, waar je alleen maar de deksel op jouw hoofd krijgt. Hoe vervelend ook om te zeggen, maar deze situaties creëer je dan zelf.
Helper
Het helpen van de mensheid doet de kwikstaart ook letterlijk. Want in de natuur is dit vogeltje een ware aanwinst voor het in balans houden van het mooie ecosysteem van de aarde. Niet voor niets komt het in vrijwel alle continenten ter wereld voor. Van Afrika tot Alaska.
Als een druk baasje kom je hem meestal lopend zoekend naar voedsel tegen. Afgewisseld met stukjes rennen en vliegen en ondertussen natuurlijk lekker zijn staart ‘waggend’. Op het menu staan insecten, die wij als mensheid mooi vinden, maar ook die waar we ‘last’ van kunnen hebben. Vooral muggen en vliegen zijn favoriet. Maar ook libellen, vlinders, wormen en de larven van al deze insecten.
De kwikstaart komt ook een beroep op jou doen. Om je aan te sluiten bij zijn kolonie van ‘helpers van de aarde’. Ook al leeft hij over het algemeen solitair en tref je hem happy ‘waggend’ helemaal alleen aan op akkers, oevers, parken, tuinen, stedelijk gebied, industrieterreinen en op meer uitgestrekte weilanden.
In de zomer verzamelen zich groepjes, meestal jonge vogels, op plekken met veel voedsel. Ze slapen dan samen met enkele honderden vogels samen. De kwikstaart vraagt je om jouw eigen ding te doen en jouw uniekheid in te zetten en zo wereldwijd een kolonie te vormen van zielen, die verandering tot stand brengen. De transformatie naar een gezonde, zuivere en eerlijke wereld waar vrede, gelijkheid en overvloed heerst voor alles wat leeft.
Waarschuwer
Ook maakt hij, net als de koereiger, handig gebruik van groter vee, zoals koeien en schapen, die met hun trappende hoeven trilling in de aarde brengen, waardoor insecten hun kopjes boven het maaiveld steken en zo een lekker maaltje vormen voor de kwikstaart.
Dit laat jou zien, dat je selectiever mag zijn met waar jij jouw energie aan besteedt. Als jij insect bent en je bevindt je onder de trappelende hoeven van groter en machtiger, dan bestaat de kans dat wanneer je jouw kop boven het maaiveld uitsteekt, zelfs met de beste intenties, want jij wilt met jouw hele liefdevolle ziel en zaligheid vooral ‘helpen’, dat je vertrapt of gegeten wordt en dus bedrogen uitkomt.
Wees gewaarschuwd, lief mens, in deze wereld wordt er vooral van jou geprofiteerd, als je niet het grotere plaatje voor ogen houdt en het WELZIJN van jeZELF als hoogste prioriteit stelt. Want de gevolgen? Die zijn voor jouw rekening vanzelfsprekend. De rest van de wereld draait gewoon door, terwijl jeZELF (weer) bij elkaar mag rapen. Wat dan ook weer precies de bedoeling is, want anders trap (hoe toepasselijk) steeds in dezelfde val.
Je mag dus beter op jeZELF passen. Op jouw pad blijven. Je voeden met de juiste omgevingen en voedsel. Of de kwikstaart brengt de waarschuwing dat er ergens iets aan de hand is, wat je nu nog niet helder kunt waarnemen, maar waarvan je de clou kan vinden als je weer even afstemt. Je mag op dat moment even gaan stilstaan, jouw staart even ‘waggen’, om te voelen wat er zoal in jouw leven speelt en/of aan de hand is. Het kan een hoop ellende voorkomen als je vanuit een hoger perspectief kan waarnemen WAAR je aan bijdraagt en/of in wat voor situatie je nu (weer) beland bent. Hoe mooi is dat?
Liefdevol teken
Liefdevol komt de kwikstaart jou altijd verder helpen. Ook al voelt het misschien niet altijd even leuk. Afstemmen, verbinding maken met jeZELF, landen in jeZELF, waarnemen wat er speelt, zonder dat je er wellicht iets mee hoeft te doen, maar de helderheid mag indalen, zodat jij voor jeZELF kan beslissen.
Het liefdevolle teken dat de kwikstaart je komt brengen, kan ook betrekking hebben op een overleden persoon. Dat deze trots op jou is, omdat je voor jeZELF kiest. Omdat je jouw hart volgt. Omdat je je uitspreekt. Omdat je een ander pad bewandelt dan zovelen om jou heen. Iets dat deze overleden persoon zelf nooit gedurfd en/of gekund heeft. Weet dan dat je niet alleen voor jeZELF maar ook voor deze ziel de weg vrij maakt.
