zaterdag 21 november 2020

ALLE TIJDSLIJNEN VAN LICHTDRAGERS KOMEN SAMEN * SAINT KATERI TEKAKWITHA - DE LELIE VAN DE MOHIKANEN ~ MIEKE VULINK


ALLE TIJDSLIJNEN VAN LICHTDRAGERS KOMEN SAMEN
* SAINT KATERI TEKAKWITHA - DE LELIE VAN DE MOHIKANEN
Tijdens een meditatie deze week kwam er een vrouwelijke Lichtgestalte in beeld. Ik voelde me volstromen met liefde en ontzag, maar raakte ook wat verward. Ik begreep dat ze iets met een non gemeen had, maar daar leek ze totaal niet op! Ik voelde en zag een heel andere energie bij haar: die van een Native. Nog verder doorvoelend zag ik een incarnatie van iemand die diep verbonden was met de Heilige Familie.
Later die middag viel er meer op zijn plek: ze werd niet voor niets de 'Lily of the Mohawks' genoemd...
Haar uitstraling (ik zag haar niet duidelijk) leek op die van een Indianenpop die ik ooit in een Canadees reservaat gekocht had. Toen ik 12 jaar was heb ik met mijn ouders en hun Canadese vrienden in een camper een indrukwekkende reis langs de westkust van Canada en de US gemaakt. Wanneer we in de buurt kwamen van een reservaat zaten mijn zus en ik minutenlang met onze neuzen tegen de camperruit gedrukt, in de hoop 'een echte Indiaan' te zien. Ik was gegrepen door alles wat met Indianen te maken had en wilde ook per sé een reservaat bezoeken en een aandenken kopen. Het werd de pop, met een leren gewaad aan, met daaromheen een ceintuur geborduurd met kralen. Ze droeg mooie moccasins die ik ook wilde hebben! Ik heb haar jaren bij me gehad, samen met een doosje van Cederhout dat ik daar ook gekocht had; de geur maakte hele oude herinneringen wakker waar ik toen nog weinig bewustzijn op had...
Na die reis wilde ik naar het Carnaval, wat we toen nog vierden, niets anders dan als Indianenvrouw verkleed gaan


Al deze herinneringen kwamen weer boven tijdens de meditatie van twee dagen geleden. Wie was deze vrouwelijke Lichtgestalte die eruit zag als een Indianenvrouw? Ze was zo zuiver als wat, ik voelde haar als een goddelijke aanwezigheid die verbonden was met het veld van Maria Magdalena en de Regenboogzusters.
Naast haar stond een grote, mannelijke gestalte die zich voorstelde als 'Big Elk', of 'Great Elk' - ook een nieuwe naam voor mij. Zijn krachtige en waardige uitstraling droeg iets van de energie van Yeshua. Toen ik die erbij vroeg om leiding, hoorde ik:
"Toen mijn Geliefde Maria Magdalena als White Buffalo Calf Woman bij de Lakota's aanwezig was, werkte een deel van mij door deze man heen."
Even tussendoor: vele Essenen en Katharen zijn later op Aarde teruggekomen als Natives, bv bij de Sioux (Lakota's) of Mohikanen. Wounded Knee en andere slachtpartijen dienden ook om wonden en overtuigingen vanuit oude ervaringen te activeren, zodat die geheeld konden worden. Daarnaast werd er op een authentieke manier met veel respect en waardigheid vorm gegeven aan het Liefdesbewustzijn, en de verbinding met 'Great Spirit' en alle voorouders.
Via google kwam ik terecht bij 'Black Elk'. Ik kreeg van top tot teen kippenvel. Deze twee gestalten waren intens verbonden met Maria Magdalena en Yeshua, en ik kende ze, vanuit mijn Lakota-leven (of levens?). Opgewonden schreef ik e.e.a. op over wat ik gevoeld en ontvangen had. Deze twee bezoekers verrasten me enorm en ik zou er later wel verder induiken.
Toen ik Judith Moore erover mailde, vertelde ze dat ze het boek over Black Elk op haar vijftiende gelezen had, en dat hij nu een gids van haar is. Ze was blij voor me dat ik bezoek van hem had gehad!
Later meer over hem. Vandaag zet ik het licht op Saint Kateri Tekakwitha, na haar doop Saint Catherine genoemd. Ik vermoed dat veel Lichtdragers, die bezig zijn met het goddelijke vrouwelijke (zowel vrouwen als mannen), haar kennen vanuit het Universele Liefdesveld.
HET LEVEN VAN SAINT KATERI TEKAKWITHA
(deels vertaald vanuit een beschrijving met een katholiek sausje)
Kateri Tekakwitha werd in 1656 geboren bij een moeder die een christelijke Algonquin was, gevangengenomen door de Iroquois en als vrouw gegeven aan het hoofd van de Mohawk (Mohikanen)-clan. Toen ze vier was, verloor Kateri haar ouders en broertje in een pokkenepidemie die haar misvormd en halfblind achterliet.
Ze werd geadopteerd door een oom, die haar vader opvolgde als Chief. Hij haatte de komst van de Zwartrokken - Jezuïetenmissionarissen - maar kon hen niets doen, omdat een vredesverdrag met de Fransen hun aanwezigheid vereiste in dorpen met christelijke gevangenen.
Kateri werd echter geraakt door de woorden van drie 'Blackrobes' die bij haar oom logeerden, maar angst voor hen weerhield haar ervan om contact met hen te maken.
Ze mediteerde veel, en was geraakt door de grote waardigheid van de doop, als symbool voor de louteringen en innerlijke zuiverheid. Ze voelde zich aangetrokken tot uitspraken van Yeshua, en zocht naar waarheid te midden van vele leugens.
Haar heilige levenswijze en wijsheid zorgden voor grote tegenstand en onveiligheid. Op advies van een priester sloop Kateri op een avond weg en begon aan een 320 km. lange wandeltocht naar een christelijk-indianendorp in Sault St. Louis, nabij Montreal.
Drie jaar lang leefde ze bij een priester en een oudere Iroquois-vrouw, waarbij ze zichzelf volledig aan haar innerlijke roep kon overgeven. Ze vond een plek in het bos waar ze ongestoord kon bidden. Daar heeft ze pure zaden van het Christus Bewustzijn kunnen zaaien ...
Kateri Tekakwitha stierf op 24jarige leeftijd, op de middag voor Witte Donderdag. Getuigen zeiden dat haar uitgemergelde en gehavende gezicht van kleur veranderde en als dat van een gezond kind werd. De lijnen van lijden, en zelfs de littekens van de pokken verdwenen. Ze stierf met een glimlach over haar lippen, werd zalig verklaard in 1980 en heilig verklaard in 2012. Bij haar kist en lichaam hebben later vele wonderbaarlijke genezingen plaats gevonden.
Hier vind je een mooie introductie van een video over haar leven (wederom vanuit Katholieke hoek belicht, maar het gaat over het veld wat erachter zit):
Wordt vervolgd, fijn weekend!
MV ❤
Credit image 2: Painting by Terezia Sedlakova