Het nieuwe normaal: Begrip zonder oordeel
Auteur: Tisjeboy Jay
Die jongen die je uitlacht omdat hij nog bij zijn moeder woont.... Zijn moeder is ziek, en hij verzorgt haar dagelijks.
Dat flinke meisje wat je jij varken noemt..
had vandaag alle moed verzameld om naar de sportschool te gaan.
Dat magere meisje dat jij Plank noemt?
Papa is overleden en ze is alleen achter gebleven met een eetstoornis.
Die stille nerd achterin de klas?
Zijn ouders liggen in een vechtscheiding.
Dat meisje wat jij preuts noemt?
is misbruikt door haar vader.
Die mevrouw die jij schaap noemt?
Die man die jij wappie noemt?
Zijn zoon pleegde zelfmoord omdat hij geen toekomst perspectief meer zag.
Degene die jij kankermongool noemde
heeft gister zijn broertje begraven door die ziekte.
Zolang we aan de buitenkant niet kunnen zien wat er aan de binnenkant speelt, zullen we er voor elkaar moeten zijn. Iedereen heeft namelijk zijn eigen strijd met het leven. Bijna niemand wandelt er door heen zonder littekens op te lopen. In plaats van zout in de wonden te strooien, zouden we wandelende pleisters moeten zijn. Het leven is al zwaar genoeg, en dit jaar kent enkel verliezers. Het laatste wat we mogen verliezen is menselijkheid. Begrip tonen naar een ander ondanks onze verschillen, dat mag voor mij het nieuwe normaal worden.
Tisjeboy Jay
