HET GOUD KOMT LANGZAAM TEVOORSCHIJN
De intensieve Decembermaand zit erop. Innerlijk is er gigaveel in beweging gezet! De diepste lagen werden aangetrild, geopend en opgeschoond. Er kwam steeds meer helderheid over wat we wel en niet wilden meenemen naar 2023.
Met een bepaalde verwachting gingen we de drempel over naar het nieuwe jaar. 'Ja, ik ben er klaar voor, wat het nieuwe me ook maar moge brengen!' hoorde ik van veel mensen om me heen. En dat voelde ik zelf innerlijk ook; ik voelde me gedragen en gesteund door een bepaalde kracht die me uit het oude verhief.
Eenmaal in het nieuwe jaar is er in de wereld om ons heen echter nog steeds van alles dat nog in de oude matrix vastzit. Dat blijft ons raken! Soms heb je het gevoel dat je er heel actief wat 'mee moet', door in dat veld te gaan staan, als een baken van licht, en 'jouw waarheid' te geven. Op een ander moment voel je dat je het beste geeft wanneer je zorg draagt voor je eigen hoger wordende frequenties.
Ook oude gedachten in onszelf, die verbonden zijn aan het ooit kwijtraken van ons innerlijke weten dat we goddelijke wezens zijn, steken soms nog de kop op. Net zolang totdat we ons opnieuw focussen op de hogere waarheid over wie we zijn en waarom we hier zijn.
Wanneer je de bestuurskracht van jouw leven volledig in handen van jouw goddelijke Zelf hebt gelegd, en je niets liever wilt dan jouw zielenplan op Aarde vorm te laten krijgen, dan lossen de oude mistflarden in jezelf vanzelf op. Er wordt meer dan ooit door je heen gewerkt en geschenen.
Het maakt gewoon deel uit van jouw groei dat het licht óók op een innerlijk zelfdeel schijnt dat de verbinding met het Goddelijke niet meer kon voelen. Dan lijkt het alsof je weer vast komt te zitten in waar je al lang doorheen bent gegaan, en identificeer je je weer eventjes met de donkerte in jezelf. Het is een waardevolle overwinning wanneer je beseft dat dat een oude groef is die jou nu niets meer te bieden heeft.
Het is wennen dat je die donkerte niet meer bent! En dat je moeiteloos weer de draai kunt maken van die donkerte (daar waar nog onwetendheid zit) naar jouw licht, zonder dagenlang door diepe stukken heen te 'moeten' gaan.
Een hele mooie metafoor voor ons huidige ontwaken, en voor waar we daarbij op focussen, zag ik vanochtend in de natuur. De zon kwam al op, maar op veel plekken was het nog donker. Het was maar net waar ik naar keek; iedere lichtfrequentie raakte weer een ander gemoed in me aan. Maar de gouden stralen van de zon namen toe, haar licht was niet meer terug te duwen achter de berg. En zo is het ook in ons. Het licht is niet meer te stuiten! Alle mistflarden lossen op.
GOD komt in ons op en brengt het GOUD mee!
Mieke
