
Het wonder op de fiets
7 mei 2022 / Door Lilian Ferru

Vrijdag 10 juni: Eén met de Bron Retraite
Lieve jij,
Ik wil iets leuks vertellen, als cadeautje voor Moederdag, Vaderdag, of welke dag dan ook. Op elk moment kan er een wonder gebeuren. Mocht je daaraan twijfelen, laat ik je dan inspireren dat niets onmogelijk is. Deze nieuwsbrief gaat over fietsen…
Ik begin met het verhaal over Paul. Ik weet het nog zo goed, hoe me twaalf jaar geleden werd verteld, dat hij de rest van zijn leven in een rolstoel zou komen te zitten. Bij deze ‘prognose’, kwam alles in mij in het verzet. ‘Niks ervan’, zei ik kordaat. ‘Jij gaat weer lopen, jij gaat weer praten en je gaat óók weer fietsen!’ Iedereen verklaarde me, zoals dat wel eens vaker gebeurt, voor gek
Na een tijdje kon Paul weer stukjes lopen. Hij ging ook weer praten en zei zinnen als: ‘Eén met de Bron en niets anders! Dóór en dóór krachtig! Rustig aan!’ Nu die fiets nog. Ik zocht op internet en vond een tandemclub. Ik vergeet nooit hoe ik schreeuwend aan de zijkant stond te huilen: ‘Schatje, je fietst!!!’ Daarnaast heeft hij ook het nodige getraind op de hometrainer in de sportschool. Ooit was dat ondenkbaar, alleen niet voor mij.
In het verleden leerde Paul me met engelengeduld hoe te schakelen en een bocht te maken zonder snelheid te verliezen. Na twee jaar mocht ik dan eindelijk met de mannengroep mee. Dat was elke zondag 100 kilometer en tempo maken in de Limburgse heuvels. Ik werd sterker en sterker. Soms zweefde ik over het asfalt. Dan demarreerde ik op het laatste stuk. ‘Je bent een beest’, zei Paul dan altijd vol trots. We hebben heel wat toertochten op de racefiets gemaakt.
Toen we er niet meer samen op uit konden, had ik er geen zin meer in. Paul vond dat jammer. Hij wilde juist dat ik door zou gaan, maar voor mij was het ondenkbaar dat ik op een mooie lentedag een rondje Valkenburg zou rijden, en hem achter moest laten. Samen uit, samen thuis. Onze fietsen verdwenen in de garage, maar ik heb ze nooit weggedaan.
Het tweede verhaal is dat van Ineke. Ik heb hier wel vaker iets over verteld. Een aantal jaar geleden kwam ze op krukken voor een privé- healing. Haar been brak alsmaar, daarom durfde ze er niet op te staan. Aan de arm van Paul zette ze haar eerste stappen. Door de healings werden dat meters. Dat is niets minder dan een wonder, want zij was opgegeven. Inmiddels kan ze weer lopen. Alleen de knie nog, die kan ze beperkt buigen.
Als Paul het aardse verlaat, gaat zijn fiets naar Hoogeveen. Voor Lucas, zijn kleinzoon, al zal het nog lang duren voordat hij groot genoeg is om er gebruik van te maken.
Ondertussen word ik door teamlid, Marianne, onder valse voorwendselen naar de fietswinkel van Toma gelokt. Ze wil een tweedehands racefiets kopen, ik moet meekijken. De zon schijnt en ik heb hier helemaal geen zin in. Als ik naar de werkplaats word gedirigeerd, weet ik niet wat ik zie: ‘Dát is mijn fiets!’ roep ik verrast. Oh, ik moet zo huilen. Hoezo bestaan complotten niet? In het diepste geheim is dit voorbereid en is mijn Pinarello rijklaar gemaakt.
Er zit niets anders op dan, onder lichte dwang van mijn team, een proefritje te maken. Dat is even wennen. Maar jee, ik heb nog steeds gespierde kuiten en met de wind in mijn haar, is het als vanouds. Nou ja, niet helemaal. Ik kom thuis alsof ik de Amstel Gold Race heb gereden, terwijl het maar een klein rondje was.
Ineke wil ook fietsen, maar durft niet echt. We zoeken naar een e-bike, dan hoeft ze niet zwaar te trappen. Maar nee, ze wil ook een racefiets. ‘Probeer het maar even op die van mij’, zeg ik in het volste vertrouwen dat het haar lukt. Paul is zo voelbaar in ons midden. Hij gaat dat gewoon begeleiden. Dan gebeurt het onvoorstelbare. Ze krijgt de trappers rond! ‘Dankjewel, dankjewel, Paul’, roepen we met onze handen geheven naar de hemel. ‘Zou het niet geweldig zijn als jij je eerste kilometers zou maken op zijn fiets?’ vraag ik. Paul heeft Ineke jaren begeleidt, met healings en oefeningen. Steeds ging het beter en nu dit! We leggen het verhaal voor aan zijn dochter, Sandra. Ze smelt van dit idee. De fiets staat glanzend gepoetst in haar slaapkamer. Dit is van haar pa, maar ze regelt dat hij per koerier terug naar huis komt.
We brengen hem naar Toma. Vandaag is de fiets van Paul rijklaar opgehaald. Ineke heeft een stukje gereden en het is goed gegaan. Marianne heeft een fiets op proef meegekregen en ik raak ondertussen weer vertrouwd met mijn Pino. Morgen, op Moederdag, gaan we de eerste keer samen op pad, met z’n drieën op de racefiets. Dat is nog steeds de invloed van Paul. Ik heb nooit gehuild in de tijd dat ik wist dat we dit niet meer samen konden doen. Pas nu durf ik mijn tranen de vrije loop te laten. Och, dat mag gewoon. Dat zijn fiets weer in de gang staat, raakt me. Dat Ineke er op rijdt, is het grootste cadeau voor Paul. De healings gaan gewoon door. Dit is the next level.
Over wonderen gesproken… Zo apart hoe alles samenkomt. Paul zou hier zo van genieten. Ik weet dat hij meekijkt. Dan steekt hij zijn duim ophoog. ‘Eén met de Bron en niets anders!’ En ja, dan is niets onmogelijk. Dan zit zelfs ik weer, na al die jaren, op de racefiets. Ja, met de wind in mijn haar en met Paul in mijn hart. Dan ben ik gewoon weer blij, omdat sommige dingen ook weer terug komen. Dat is wat we het wonderbaarlijke leven noemen. Laten we dan de wonderen leven.
Want dát is het leven.
Liefs, Lilian
Met dank aan Bert van Toma Cycles in Kerkrade, tomacycles.nl Bij Bert zijn al onze fietsen gekocht en hij heeft alles rijklaar gemaakt. En niet zomaar, hij wist nog precies wie Paul was.
Met de zomer in aantocht, hou ik de agenda open. Waar normaal elke tweede zondag in de maand een healing is, bezie ik dit nu ter plekke. De eerstvolgende healing is op zondagmiddag 15 mei.
Op vrijdag 10 juni is er de: ‘Eén met de Bron Retraite’. Dit is een dag, waar we zowel de hoogte alsook de diepte verkennen. We zakken uit ons verstand en stijgen alsmaar hoger, zelfs voorbij de schepping, om weer voeling te krijgen met onze verbinding met de Bron. Daar waar alleen maar liefde is. Dit is privé bij mij thuis, geheel in de sfeer van Paul, met uiteraard een healing. Van 11:00 uur tot 17:30/18:00 uur. Inclusief alles, drankjes, hapjes, lunch. Het is mogelijk om vooraf, of naderhand, te overnachten in het Chill Out House. Wil je deelnemen? Stuur dan een mail naar info@jijbenteenwonder.nl voor meer informatie. Omdat ik niet in een kasteel woon, zijn de plaatsen beperkt.
En oja, als je ooit twijfelt aan jezelf, kijk dan naar de foto van Paul. Duim omhoog. Je kunt het gewoon niet verkeerd doen.