Er is veel aan de hand op zielsniveau. Ik hoor de verhalen om mij heen en ik heb het zelf ook ervaren de laatste weken. Er is verschuiving. Er is een kracht die je anders laat voelen.
Ergens las ik laatst een reactie wat dan überhaupt het nut was van deze verbinding als het enige wat je moet ervaren die afwijzing is. Wat is de les van zoveel pijn? Waarom al die angsten onder ogen moeten zien?
Zelfs tot het laatste moment kan je nog aan jezelf twijfelen. Heb je het wel goed gevoeld? Is dit wel een zielsconnectie? En weet je wat? Je weet het ook niet. Wat het belangrijkste is, is dat je niet twijfelt aan wat je hebt ervaren en hoe het heeft gevoeld. Wijs jezelf niet af (ook al lijkt het dat de ander dat wel doet). Je kan het ontkennen omdat je verder wilt, maar dan loop je bij jezelf vandaan. Je was erbij. En ook al laat deze connectie jou wel die afwijzing ervaren, dat is een ervaring. Het is niet wat jij bent. Jij bent niet “niet goed genoeg”. Besef dat goed, want anders had je het ook niet ervaren.
Die zielsconnectie is een diep verlangen naar eenheid, daar waar je ooit afgescheiden bent geworden van alles wat één is. Hier op aarde ervaar je weer het verlangen naar die eenheid en dit zorgt ervoor dat je dat gevoel buiten jezelf gaat zoeken. Dat is zoals we het hier op aarde leren. Waar het om gaat is dat je het in jezelf vindt.
Persoonlijk denk ik nu dat het nut is om los te komen van wat wij denken dat we zijn. De pijn van uit elkaar getrokken te worden is soms niet te verdragen, maar dit is tevens de les. Letterlijk, iedere keer weer ga je er weer doorheen. Je ervaart de heelheid bij iedere ontmoeting, bij ieder contact. Alleen daarna ervaar je de afsplitsing. Het is de kunst om bij jezelf te komen en te blijven. Dat is wat er hiervan geleerd mag worden. Er is geen andere weg.
Waar heeft onze ziel gekozen om hier naar aarde te komen. Wat hebben we ervoor achter gelaten?
En als we gaan inzien dat er geen af gescheidenheid is, dat dat alleen een spel is van de mind, dan kan je uit de verdeeldheid komen. De verdeeldheid die overal in deze wereld is te zien.
De weg is de weg naar eenheid, ook al ervaar je die niet met dit lichaam in deze wereld.
Deze liefde laat niks in het donker liggen. Alles in jou wordt langzaam zichtbaar. Bij ieder contact wordt er iets aangeraakt. Er is niks wat niet meer wordt gezien. En dat betekent dat alles in het licht wordt gezet. En dat is wat het is. Jij gaat geen liefde meer zoeken bij de ander.
Jij wordt liefde!
Jij gaat licht schijnen waar je nog nooit hebt durven te kijken. En dat is wat er ook nodig is in deze wereld.
Zodra jij kan kijken achter al die illusies, zal je gaan zien wie / wat je werkelijk bent.
Beyond illusions.
Daar ligt de magie, maar de weg is een hel
Iris
Bron Iris MooiMens