Aarde: De Gaiaanse Bibliotheek
Gechanneld door: Pepper Lewis – 31 December 2021
Vraag: Het afgelopen jaar heb ik je naar de aarde horen verwijzen als Gaia, als een planeet, en als een wereld. Welke van deze termen is juister, of zijn ze allemaal hetzelfde?
Antwoord: Goede vraag! Onze aarde is in de eerste plaats een prachtige planeet binnen ons zonnestelsel. Het is ons thuis. In de oudheid stond ze bij de Soemeriërs bekend als GI, bij de Egyptenaren als Geb (god van de aarde), bij de Romeinen als Terra Mater, en andere namen die spreken over de levengevende eigenschappen van de aarde; allemaal verwijzingen naar een uitgestrekt en mooi tehuis. Gaia, of Gaea, zoals het soms gespeld wordt, is de naam die de oude Grieken aan de aarde gaven. Ze verhieven de aarde tot godin-achtige status, en doordrenkten haar met vrouwelijke, leven-onderhoudende, moeder-achtige kwaliteiten. In recentere tijden wordt ze het Blauwe Juweel genoemd, of gewoon Moeder Aarde.
Omdat we altijd bezig zijn dingen een naam te geven, zijn er namen voor de aarde in overvloed. Er zijn eindeloze voorstellingen en beschrijvingen in elke taal. De meeste zijn complimenteus, maar sommige verwijzen naar de aarde als niet meer dan een rots, stof en zand. Ik kan me voorstellen dat er tijden geweest zijn waarin dat waar geweest kan zijn. De naam Gaia kwam meer in gebruik in de jaren ’70, een tijd van culturele en planetaire omwenteling. Zij die de noodzaak van een ecologische bewustzijnsverschuiving inzagen, gaven uitdrukking aan een opvatting van de aarde als een voelend wezen – een levend bewustzijn met kwaliteiten en eigenschappen dat denkt, voelt, ademt en handelt op een manier die het leven voedt – voor zichzelf, maar ook voor alles op en in haar.
Aan een wetenschapper genaamd James Lovelock wordt de popularisering van de naam Gaia toegeschreven door zijn onderzoeksresultaten de naam The Gaia Hypothesis te geven. Zijn uitgangspunt was dat levende organismen op de planeet in wisselwerking met een omringende anorganische omgeving een synergetisch, zelfregulerend systeem vormen dat het klimaat en de biochemische omstandigheden in stand houdt die het leven op Aarde mogelijk maken. Zijn theorie klinkt vandaag vanzelfsprekend genoeg, maar vijftig jaar geleden betaalde James Lovelock een zware prijs voor het naar buiten treden met zijn theorie. Hij werd uit vele wetenschappelijke kringen uitgelachen, en het duurde lang voor zijn theorieën als feit werden aanvaard. Hij is een van mijn helden!
Ik had geen naam voor wat in 1994 bij me opkwam en zich later met me vermengde. Ik kon alleen de schoonheid, kracht en wijsheid ervan beschrijven. Ik herinner me dat ik me meer zorgen maakte over hoe de energie me een schop onder mijn kont gaf, me hoofdpijn bezorgde en met mijn evenwicht knoeide. Ik was toen nog enigszins nieuw in channeling (een woord dat ik niet graag gebruik) en was niet voorbereid op hoe het mijn levenspad zou veranderen. Op een dag woonde ik een seminar retraite in Hawaii bij die geleid werd door de wonderschone Ronna Herman. Ik stuurde een briefje naar haar kamer met de vraag of ik de volgende dag tijdens een van onze wandelingen deze energie mocht delen. Ik denk dat de naam Gaia door een van de deelnemers werd voorgesteld en dat hij bleef hangen.
Gaia is niet hetzelfde als de fysieke aarde, maar toch is ze ook de fysieke aarde omdat ze niet gescheiden zijn. Er is hier een intrinsieke verbinding tussen alle levende wezens. Gaia, of Anima Mundi, is die verbinding. Gaia is voor de aarde wat de ziel is voor het menselijk lichaam. We nemen de beweging of activiteit van die verbinding waar als de geest van de aarde; het verbindende, voelende bewustzijn van alles wat aarde is, ook van ons.
Onze wereld is wat we met ons verstand en lichaam construeerden. Deze wereld, of welke wereld dan ook, begon als een idee dat tot leven kwam. We beeldden deze wereld collectief uit tot ze stevig en echt werd. We gaven haar en onszelf er een doel in. We bedachten geschiedenissen, regeringen, culturen, kunstvormen, en leerdoelen. We creëerden ze, en geloofden er vervolgens in. Nu krijgen we te zien dat we, wat experimenten betreft, de grenzen van dit experiment bijna bereikt hebben. We hebben het behoorlijk ver opgerekt. Verdriet, agressieve neigingen, verwarring en instabiliteit zijn allemaal tekenen van een wereld die in zijn samenstellende delen uiteenvalt. Als we ons kunnen herinneren dat we creatieve wezens zijn die werelden kunnen scheppen, zullen we een nieuwe scheppen. We beginnen dat al te doen. We zijn nu een ras van wezens die geloven dat we in de ruimte kunnen leven en werken, of op een andere planeet. Op een planeet kunnen veel verschillende werelden bestaan zonder dat ze tegen elkaar botsen.
Een paar jaar geleden kwam mij het gerucht ter ore dat Gaia de planeet zou verlaten om allerlei redenen, o.a. dat we de boel aan het slopen waren. Maar zo werkt het niet. Zielen worden niet boos en stampen weg. En Gaia zit hier niet vast om voor ons misdragende kinderen te zorgen. Het probleem met van de aarde een godheid te maken of haar te personifiëren als een boze moeder is dat we de echte schoonheid van de Wijsheid van de Natuur missen. Grote Wijsheid.
Er is geen twijfel meer aan dat de fysieke aarde aan het verschuiven is, hier aan het afwerpen, daar aan het opbouwen. De veranderingen beginnen pas, dus we hebben er alle belang bij onze nieuwe aarde te leren kennen en de manieren waarop ze zich zal uitdrukken. Ook Gaia is aan het verschuiven en evolueren. De energie die ik vandaag voel is gelijkaardig maar niet dezelfde als twintig jaar geleden. Er is een elementaire juistheid aan dat dat zo is. Ik ben niet dezelfde als twintig jaar geleden, en jij ook niet. We moeten verwachten en aanvaarden dat ook onze evolutionaire weg verandert. Zoals altijd moeten we onthouden dat we de aarde niet bezitten of beheersen. En we zijn niet alleen maar mee voor de rit. De aarde is haar eigen wezen, met en zonder ons. Gaia/Anima Mundi is de gewaarwording die ons met haar verbindt, met alle wezens, koninkrijken en elementen, en met elkaar. Gaia is thuis.
Door: Pepper Lewis
Vertaling: Reinier
