Velen ervaren nu een versnelling. Het nieuws is nog niet actueel of het is alweer verleden tijd. En de ene verandering volgt de ander in rap tempo op.
Emoties wisselen elkaar in sneltreinvaart af en de zomer lijkt alweer voorbij, voordat die is begonnen.
Paradoxaal genoeg is er juist een verstilling gaande
Een verhoging in ons bewustzijn die onze wereld ogenschijnlijk volledig op zijn kop zet, maar die er uiteindelijk voor zorgt dat we van binnen stiller worden. Meer in balans. Meer in verbinding. En meer vanuit liefde, licht en bewustzijn gaan leven.
Zo binnen zo buiten
Ik zie het voor me als een pendule die heen en weer door het midden beweegt. Eerst snel van het ene uiterste zoevend door het midden naar het andere uiterste. Daarna steeds langzamer en minder ver uitslaand. Om vervolgens in het midden tot stilstand te komen.
Tik-tak. Tik-tak.
Zachtjes tikt hij uit.
Tot er niets anders over blijft dan de stilte in het gouden midden.
Daar waar de tijdloosheid is.
De eeuwigheid
Het NU
❥ Dat gouden midden lijkt echter voor velen een betonnen muur waarover zij naar de andere kant kijken en denken dat de ander gek is geworden.
Sommigen ervaren dat gouden midden als een spiegel en durven diep naar binnen te keren om de eigen angsten, frustraties en emoties onder ogen te komen. En een enkeling ervaart dat gouden midden als de enige plek waar zij thuishoren. Daar waar hun ziel het licht vindt en hun hart tot rust komt.
Hoe je dat midden ook ervaart, er is geen ontkomen aan.
We bewegen er collectief en individueel doorheen, en onze ziel heeft het herkent en zal er alles aan doen om jou daar naar toe te laten bewegen. Dus voelt het alsof we heen en weer geslingerd worden als een perpetuum mobile.
En net zoals daarbij de energie de ene keer positief, dan weer negatief geladen is, de kogeltjes elkaar aan en afstoten, energie nooit verloren gaat en uiteindelijk alles met elkaar verbonden is, zo heeft alles wat er nu gebeurt ook een reden.
❥ Er is geen ‘‘goed” of ‘‘fout”. Alleen levenslessen.
Daarom staan we dan aan de ene kant, dan weer aan de andere kant van de muur of spiegel. We knallen er pijnlijk doorheen, worden geconfronteerd met elkaar en onszelf en voelen de versnelling afwisselen met momenten van stilte.
Door het wisselen van perspectief kunnen we elkaars pijn, behoefte en angsten beter leren begrijpen. En tegelijkertijd kunnen we ook onze eigen innerlijke trauma’s, kwetsuren en blokkades helen. En dit zorgt voor erkenning, herkenning en verbinding.
Want was het eerst de ene groep die zich niet gezien en gehoord voelde, dan volgt nu de andere groep. Waren zij eerst de uitzondering, nu zijn de anderen aan de beurt. Boosheid, angsten en frustraties bij de een, wisselen zich af bij de ander.
Doordat we heen en weer bewegen en iedere keer aan de andere kant van het gouden midden belanden, krijgen we de kans om het allemaal te ervaren.
Of we nu willen of niet.
Het lijkt op stuivertje wisselen, maar dan anders.
❥ In werkelijkheid nemen we elkaars plek namelijk niet in, maar wordt iedere keer weer een stukje donker in onszelf bloot gelegd.
En hoe lichter we van binnen zijn, hoe minder ver we uitzwaaien en hoe minder versnelling we ervaren. Tot we uiteindelijk in het gouden midden ons thuis vinden.
De uitnodiging is dan ook om het donker in jezelf te verlichten
Zodat we uiteindelijk individueel en collectief weer vanuit verbinding en balans het grotere geheel kunnen zien en daarin als eenheid kunnen bewegen naar een gezonde en harmonische toekomst met elkaar.
En net als die perpetuum mobile waarbij niet alle kogeltjes direct dezelfde kant en in hetzelfde tempo bewegen, zo vinden wij uiteindelijk heen en weer slingerend langs, naast en met elkaar ook de weg naar harmonie. Ieder op zijn eigen wijze, in zijn eigen tempo en op zijn eigen moment.
❥ Het gouden midden is voelbaar als je durft te zakken in je eigen innerlijke wereld. Als je durft te verdwalen in de duistere spellonken van je ziel en daar de pijn, het verdriet, jouw angsten en trauma's verlicht met zelfliefde.
Je ziel heeft haar al herkend. Zij beweegt er continu langs. Heen en weer. Er dwars doorheen.
En jij hoeft je alleen maar over te geven aan deze innerlijke beweging...
Dan wordt je vanzelf naar de stilte toe geleid.
En misschien voelt die stilte nog onwennig, onbekend en misschien zelfs nog wat beangstigend. Sommigen zullen misschien het gevoel hebben de controle over de toekomst kwijt te zijn. Proberen van alles om vast te houden aan het oude. Denken dat het uiterste beweging van de pendel het ware rustmoment is. Maar schijn bedriegt.
Het doel van het leven op Aarde is jezelf te ervaren voorbij de dualiteit terug naar eenheid. En dat is in het gouden midden. Daar waar bewust ZIJN is.
De overgave aan de beweging waarin we zitten, is dan ook dat wat het ware leven brengt.
Net als de pendule die vanuit de beweging de rust vindt, en de perpetuum mobile de eenheid vind in de energie, zo komt het leven tot jou via de dualiteit.
❥ Als jij er voorbij beweegt en jezelf vult met zelfliefde, als jij de roep van je ziel volgt, dan vind jij het gouden midden in jezelf en daarmee de toegang naar een leven in liefde, verbinding en gezondheid.
De tijd tikt. Aan jou de keuze om het tot stilstand te brengen.
Liefs,
Eveline van Dongen
www.innertreasure.nl
