De Heilige Beker – Het Open Hart
Door: Judith Kusel – 27 Juli 2021
Wat het hart van de mensheid heeft gesloten, meer dan wat ook, is afscheiding. De scheiding tussen naties, tussen mensen, tussen familieleden, zelfs afscheiding van onszelf, binnen in onszelf.
De RECHTER binnenin en buiten.
Oordeel scheid af.
Labels scheiden af.
Ego scheid af.
Angst scheid af.
Als we geloven dat onze broeder of zuster die voor ons staat, afgescheiden is van onszelf, creëren we verdeeldheid. Als we oordelen en een etiket opplakken: goed of slecht, donker of licht, aanvaardbaar of onaanvaardbaar, mooi of lelijk, enz. zijn we aan het afscheiden. Wij etiketteren. We wijzen met vingers en creëren een “HET”.
Zodra we beginnen te begrijpen dat de Goddelijke Bron aanwezig is in elke broeder of zuster die we ontmoeten, in elke vorm en soort, in elk blad en elke rots, in de lucht, de wateren, de vuren, de ethers, de aarde, zullen we begrijpen dat wanneer we hen beoordelen als afgescheiden van onszelf op welke manier dan ook, je onszelf beoordeelt.
Wij zijn evenzeer GODDELIJK als zij GODDELIJK zijn.
Zij zijn geschapen door dezelfde Goddelijke Bron als wij.
De labels en het oordeel zijn datgene wat afscheid en wat de meeste pijn in het leven veroorzaakt.
Bijvoorbeeld jaloezie: je zult alleen jaloers zijn op iemand als je gelooft dat hij of zij iets heeft wat jij niet hebt. Dat is het ego dat scheidt. Inderdaad, wat jij in je broeder en zuster ziet IS IN JOU AANWEZIG, in precies dezelfde mate! Je ziet het misschien nog niet, maar het is er. Het kan alleen in een andere vorm zijn!
Hetzelfde geldt voor haat, en voor alle gevoelens die we hebben of waaraan we worden blootgesteld in de een of andere vorm.
Elk zaadje dat je zaait, komt bij je terug.
Want het leven is een spiraal, een cirkel.
Je oogst wat je zaait.
Inderdaad, je brengt wat je zaait in jouw energieveld, zodat je kunt ervaren hoe het is om dat te zijn wat je hebt gezaaid!
Op het moment dat we beginnen te beschamen, of te beschuldigen, ons schuldig te laten voelen, of proberen iemand zich schuldig te laten voelen, zijn we aan het afscheiden. Als we dit bij onszelf en in onszelf doen, door onszelf voortdurend de schuld te geven omdat we niet perfect zijn, dan zaaien we zaadjes van afscheiding.
Op het moment dat we beginnen te begrijpen dat elke ziel die we ontmoeten, iedereen die we tegenkomen Goddelijk is, en we leven vanuit de kracht van een open hart, doordrenkt van onvoorwaardelijke liefde, zullen we met andere ogen gaan kijken en zullen we niet alles persoonlijk opvatten. We zullen beginnen te leven en te handelen en te reageren vanuit een veel hogere plaats: de plaats van Liefdevolle Genade, die alleen liefde ziet, en alleen liefde voelt.
Het hart opent zich met elke keer dat we onszelf en anderen eindelijk vergeven. Wanneer we ons bezighouden met de geheugenbanken die nu worden opengespleten, zodat we het verleden voor eens en voor altijd kunnen loslaten. Dit omvat alle emotionele ladingen, alles wat afscheiding bracht, en ons deed geloven in dualiteit, polariteit en afgescheiden zijn van anderen.
Liefde VERENIGT, het scheidt nooit.
Judith Kusel
Vertaling: Martien / wakkeremensen.org
