Alles lost zich ooit een keer vanzelf op

3 juli 2021 / Door Lilian Ferru

Ik verzoen me met wat er is

Lieve Jij,

Heb jij ook wel eens schoon genoeg van alle wereldse toestanden? Ik wel. Soms heb ik periodes waar ik me bezig houd met de actualiteit, maar meestal wil ik uit het slagveld blijven. Op deze planeet is er altijd wel iets. Als het niet ‘the war on terror’ is, de hype over klimaatverandering, de mogelijke invasie van buitenaardsen, dan is het wel een zogenaamde pandemie.

Sorry hoor, ik maak me meer druk om de badkamer, die al maanden een bouwval is. Nadat een kennis hier alles heeft gesloopt, laat hij het afweten. Eindeloos is alles van te voren besproken, en dan sta je toch nog te kijken in een tijd dat er geen klusjesman te vinden is. Probeer dan maar eens niet boos te worden. Ik doe niet eens een poging en merk dat ik eigenlijk geen zin heb om me in grieven te verliezen. Het lost zich ooit vanzelf wel op, zoals dat vaak gaat met dit soort dingen.

Maar toch, soms heb je van die periodes waarin niets gaat zoals gehoopt. Zo waren we nog een keer voor een korte vakantie in Zeeland. Alles wat mis kan gaan, gaat mis. Ik bak vis en de vlam slaat in de pan, met zwarte keukenkastjes als gevolg. Door de wind slaat de tussendeur zo hard dicht, dat het glas eruit knalt. En dan al die regen, waardoor ik binnen zit. Iets wat in de zomer ondenkbaar is. Er gebeurt zoveel wat niet op mijn ‘happy agenda’ staat.

Als ik maar wacht, dan gaat alles voorbij. Steeds denk ik aan wat Paul zegt: ‘Eén met de Bron en niets anders’. Licht kent geen tegendeel. Dit inzicht is alomvattend. God is geen klootzak, die ons wil straffen en ons in de gaten houdt of we het allemaal goed doen. God kent geen oordeel en zit niet ergens op een troon op wraak te zinnen. De Bron is liefde. De liefde die we zijn.

Laat ik me daar op focussen. Wat was dan wel leuk? Ik denk aan Jonathan, een zeemeeuw, die elke dag kwam ontbijten. Dan gaven we hem stukjes brood, die hij uit de hand wegpikte. Ook kwam een hongerige zwerfkat af en toe op bezoek. Ik voerde haar verse zalm. En dan de vele gesprekjes met mensen die we ontmoeten. Zoveel heilige momenten. Zoals met de man die het glas komt maken. Hij is van Syrië. Zijn naam betekent bloem. We maken een praatje. Ik geef hem de Roos van Hoop en leg uit dat niets is zoals het lijkt. Hij vertelt hoe warm het welkom was in Nederland. Dat doet goed om te horen, dat er ook nog positieve dingen in ons landje zijn.

Oh, daarom breekt het glas, zodat we deze persoon mogen ontmoeten. Weer dringt het tot me door dat ik geen idee heb waarom bepaalde dingen gebeuren. Eenmaal thuis kruipen de kittens in bed tegen me aan. Holy piept om zes uur s ’morgens in mijn oor, met Beauty er achter aan. Oh, ik heb mijn schatjes zo gemist. Ik voel me weer de gelukkigste mens in het universum en dat op een tijdstip waar ik normaal nog in coma lig. En eindelijk komt er beweging in de badkamer en worden de wanden geplaatst.

Als dit klaar is, dan is het voorlopig gedaan met verbouwingen en vakantie hoeft even niet meer. En neen, ik heb ook geen zin om me bezig te houden met wat de regering zoal uit de hoge hoed tovert. Misschien heb jij dat ook, dat je steeds meer afhaakt en niet meer mee gaat in verhalen waar geen touw aan vast te knopen is. We zien allemaal dat het draagvlak afbrokkelt. Laten we ons bezig houden met ons eigen geluk. Dat is veel belangrijker dan alle mondiale onzin.

Wat kunnen we doen als het tegen zit? Als ik terug kijk op alles wat mis ging in mijn leven, dan kan ik zeggen dat het al voorbij is. Het gaat vanzelf over. Als we in het vertrouwen blijven, als we het huidige moment accepteren, kunnen we onszelf de nodige pijn besparen. Of, zoals ‘Een Cursus in Wonderen’ het zegt: ‘Als je er een gewoonte van maakt waar en wanneer je kunt om hulp te vragen, dan kun je erop vertrouwen dat wijsheid jou gegeven zal worden wanneer je die nodig hebt’.

Dat doe ik dan, door elke dag de leiding uit handen te geven. Uit ervaring weet ik dat al wat ik vanuit mijn hart vraag, mij wordt gegeven. Ik merk ook dat ik steeds minder vragen heb. Als ik geen probleem zie, dan bestaat het ook niet. Geluk is alleen maar in jezelf te vinden. Dat is je persoonlijke lijntje met de Bron. Dan maakt het tijdelijke plaats voor de eeuwigheid. Dat gebeurt als ik me verzoen, met alles dat is.

Liefs Lilian.