Wow, wat is het toch eenvoudig
5 juni 2021 / Door Lilian Ferru
En dan opeens ben je er doorheen…
Lieve Jij,
Weet je waar ik zo blij van word? Dat is als ik de dingen doorzie. Soms doe je er een heel leven over om een bepaald thema te doorgronden. Dan opeens zegt het: ‘ping, ik snap het’. Meteen erachter aan denk je: Heb ik hier zolang over gedaan? Wow, en het was nog wel zo eenvoudig!
Alle pijn is hetzelfde en alle liefde is hetzelfde. Ongeacht de vele verschijningvormen, is alles te herleiden tot de wortel. Je leeft vanuit de eenheid met de Bron, of niet. Kraak, kraak, zegt het brein dat graag wil analyseren. Is het écht zo simpel? Já, dat is juist het inzicht!
Ik vermoed dat ik op dit moment een van de gelukkigste mensen op planeet aarde ben. Ik hoef alleen maar van mijzelf te houden. Ik hoef me alleen maar te verbinden met de waarheid. De macht om te beslissen met wat ik met mijn leven doe, is aan mij. Hoe bevrijdend is dat?
En ja, soms is het nodig om afstand te nemen. Dat is het moment dat je ook anderen laat in hun eigen proces. Ik hoef me met niemand te bemoeien. Laat ik gewoon vertrouwen en een stap terug doen. Laat ik iedereen bevrijden van al wat ik hem of haar heb toebedacht. ‘Ik zegen de wereld, want ik zegen mezelf. Ik zal vergeven en dit zal verdwijnen’. Het zijn zo van die mantra’s, die ik altijd bij de hand heb.
Een Cursus in Wonderen zegt dat je geen hulp nodig hebt om de hemel binnen te gaan, want je hebt die nooit verlaten. Maar er is wel hulp nodig van buiten jezelf, om je valse overtuigingen ongedaan te maken. Daarom worden jouw Helpers gegeven.
Ik ben ervan overtuigd dat alles door een groot kosmisch Plan wordt georganiseerd. Iedereen is altijd op de juiste plaats. Zo komt, bijvoorbeeld, niemand zomaar naar een healing van Paul. In al zijn bescheidenheid is hij zo groots. Hij is het antwoord op al mijn vragen, die verdwijnen met steeds hetzelfde antwoord: ‘Eén met de Bron en niets anders’. Hij zegt het enige zinnige dat nodig is om te horen.
Ik ben door allerlei lagen gegaan, zeker de laatste tijd. Om dan bij jezelf te blijven vraagt een bepaalde standvastigheid. We behoren toe aan de Bron. Dat is wat Paul mij steeds in herinnering brengt. En dan opeens ben je er doorheen. Bij deze wil ik getuige dat het werkelijk mogelijk is.
Dan kijk je omhoog en weet je dat liefde het enige is dat er toe doet. Dan wil je alleen nog maar het heilige. Dan kost mededogen, vriendelijkheid en compassie geen moeite. Dan is het ook heel natuurlijk dat je jouw waarheid spreekt en waar nodig een grens trekt. Dan kun je eindelijk normaal doen. Het enige normale is dat jij jezelf bent en leeft zoals jij dat wilt.
Wie deze weg volgt zal alleen maar aan kracht winnen, ook als je op de proef wordt gesteld. Dan lijkt het soms alsof een contact verloren is. Alsof er afscheiding is. Misschien voelt dat ook zo, maar niemand kan werkelijk los staan van de ander. In de geest zijn we allen verbonden. Als je dit inziet zijn alle tranen gedroogd. Eerlijk gezegd kan ik me er nu niets meer bij voorstellen dat ik ooit heb gehuild. Het lijkt alsof heel het verleden met een pennenstreek uit mijn bewustzijn is gewist, terwijl ik toch alles behalve dement bent. Hoe wonderlijk.
Alles voelt zo anders, zo nieuw. Natuurlijk heb ik herinneringen, maar er zit geen lading of verlangen op. Dat ik dit zo ervaar heeft veel te maken met dat ik samen leef met een man zoals Paul. Dan is er geen weg aan voorbij. Dat de kosmos juist mij aan zijn zijde heeft geplaatst, zie ik als een grote eer. Hij is een baken van licht. Niet alleen voor mij, maar voor velen. Als je eenmaal snapt dat alle pijn hetzelfde is en dat er geen liefde is dan die van de Bron, dan begin je opnieuw aan de reis, maar dan met een andere kijk. Het leren gaat steeds door, maar jij wordt een gelukkige leerling, die dankbaar is voor alle lessen.
En oh, wat ben ik gelukkig. Ik word gewoon stil van mezelf. Dat geef ik nu aan jou door. Dat ook jij tot het inzicht mag komen dat je leeft en beweegt in volmaakte heiligheid. Jij bent prachtig. Jij bent het die de macht over alle dingen heeft. Je hoeft het je alleen maar te herinneren en je bent vrij.
Net zoals ik…
Liefs Lilian.
