Wat geeft jouw leven zin? Zit je ook af en toe klem in het niet-weten hoe het nu verder moet met jou en jouw leven? Wat maakt het voor jou de moeite waard om op aarde te zijn? Wat gebeurt er innerlijk als dat nog niet in de vorm aanwezig is, of als het wéér niet lijkt te gaan gebeuren? Kun je jezelf nog meer tijd gunnen om alle oude pijn en vermoeidheid van levens overleven te verwerken, en ruimte te maken voor hogere zelfdelen?
Alles is Liefde ontvangen
Wat een alles doorsnijdende tijd is dit! Door de gigantische toename van licht en hogere energie worden we in alle toonaarden aangespoord om te groeien. ALLES wil aan het licht komen, ook waar het ooit 'fout' ging, ofwel, waar we het verste van onze Bronverbinding zijn geraakt. ALLES in ons vraagt om in Liefde ontvangen te worden, en juist de donkere delen, omdat die ontstaan zijn door afwezigheid van liefde en wijsheid. Dat zijn de delen die nog herinneringen dragen aan de momenten waarop ooit het licht is uitgegaan. Het dient zich nu (naar innerlijke draagkracht) steeds sneller en rauwer aan; niets kan meer verborgen blijven.
❥ De angst wil erkend en omgezet worden naar Liefde en creatiekracht, met hulp van de Lichtwereld en onze eigen hogere delen.
Maar voordat je echt bewustzijn krijgt op wát het is, en het zich ook niet meer zal herhalen, moet het zich eerst vrijmaken uit je causale (verbonden aan dualiteit en karma), mentale en emotionele lichaam. Als je ziel echt tot diepe opschoning bereid is, word je tijdelijk teruggebracht naar heel oude shock- en traumalagen. Als je daar mee samenvalt is het alsof je in de hel bent gekomen. Alle levensenergie lijkt weg te lekken in dit donkere gat; het is energieverslindend om hier lang in te vertoeven. Omdat deze processen zich op een collectief grotere schaal afspelen zul je daar energetisch ook meer van ervaren. Dit kan je tijdelijk echt doodmoe en hopeloos maken.
Als alles verloren lijkt
We zijn bekend met de rampen en ondergangen die op aarde hebben plaats gevonden, zoals die ten tijde van Lemurië en Atlantis, waardoor we alles verloren wat we met zoveel liefde en toewijding gecreëerd hadden. Maar zo zijn er nog veel meer momenten geweest, ook elders in het universum, waarop we als lichtwezens in duistere verscheuringen en afscheiding terecht kwamen. Dat heeft diepe, verdichte sporen van angst en ontreddering in ons achtergelaten.
❥ Het is hogeschoolwerk om daar bewust en vol vertrouwen bij te blijven wanneer dat allemaal vrij wil komen.
Op het moment dat je je zo hopeloos verloren, richtingloos en zinloos kunt voelen, weet dan dat je met heel oude breuken te maken hebt die nu juist weer geheeld kunnen worden, anders zou je er niet mee geconfronteerd worden. Je hogere Zelf weet feilloos wat je aankunt en wat zich op welk moment wil aandienen om geheeld te kunnen worden. Denk niet dat al je innerlijke werk voor niets is geweest; vanuit een hoger perspectief is er een opklimmende lijn en mega groei, maar die werkt zowel in jouw lichte als donkere delen door.
We zijn onderweg naar een veel hoger bewustzijn en naar verbindingen met hogere dimensies. Daarbij kunnen we niet om de momenten heen dat we ingeleverd hebben aan licht, aan liefde en vertrouwen. We zullen opnieuw ervaren hoe het was om vanuit hogere dimensies in veel lagere dimensies te komen. Dat was traumatiserend, ontheiligend en mens-onterend.
Angst op de weg naar de Goddelijke vrouw
Als je in het diepste van het proces terecht bent gekomen, voelt het als het verliezen van alles wat je leven ooit nog zin zou kunnen geven. Angst zal zich in alle mogelijke vormen aandienen en die kun je dan ook overal op gaan plakken. Dat is heel begrijpelijk; je draagt nu eenmaal herinneringen aan momenten waarop je alles verloren hebt wat je lief was.
❥ Vrouwen ervaren dit vooral rondom het thema hogere liefde, onvoorwaardelijk liefhebben en geliefd zijn.
Dit gaat vooral over de ontvangende kant van de Godin, die een man in haar rug nodig heeft om echt op aarde te kunnen zijn. Zo lang ze de Lichtwereld nog niet kan voelen, die haar ondersteunt en bemoedigt bij haar terugkeer naar de Godin, zal ze zich incompleet voelen.
Voor haar is onsterfelijke schoonheid (puurheid) belichamen en om zich heen creëren hetzelfde als de hemel op aarde laten dalen. Maar haar meest verfijnde delen kunnen niet goed indalen als het niet veilig genoeg om haar heen is. Ze is dan steeds in een alerte staat of 'alles wel goed gaat'; harmonie is immers een bestaansvoorwaarde waarin de Godin zich kan tonen met al haar waardevolle zijnskwaliteiten. Wat haar rust kan geven is het voelen van een Goddelijke Vader in haar rug.
Een partner die de eigen innerlijke vrouwelijke gevoelskant minder ontwikkeld heeft, en haar niet begrijpt in haar angst en pijn rondom liefde en trouw, zal haar enorm triggeren.
Het niet kunnen vinden van een juiste partner kan tot heel diepe zelftwijfel of zelfs zelfvernietiging leiden, tot boosheid op het universum of tot een diep wantrouwen van het mannelijke tot en met de Lichtwereld.
Het vrouwelijke ontleent het grootste deel van haar identiteit aan Liefde, en ze zal de diepste afscheidingspijn meestal via liefdespijn ontmoeten. De liefde die ze in een mogelijke tweelingzielenrelatie vindt kan haar nog in een afhankelijkheid houden. De Liefde van God in haar zal haar kunnen helen.
Angst op de weg naar de Goddelijke man
❥ Mannen komen het meest gewonde van zichzelf vooral tegen rondom het thema werk, liefde-in-actie en het goddelijke willen manifesteren.
Wat bij hem de diepste traumalagen kan triggeren is het vastzitten in oud werk waar hij energetisch in leegloopt of waarin hij zich niet gewaardeerd voelt. Als er iets vastloopt kan hij terecht komen in heel oude gevoelens van gefaald hebben in zijn missie en in zijn (onsterfelijke) man-zijn, in het zorgen voor zijn gezin of in zijn relatie, het niet kunnen vinden van 'de goddelijke missie' waarin al zijn kwaliteiten van belang zijn en aan bod kunnen komen, het gevoel van niet nodig zijn voor de wereld etc. ...
Voor het mannelijke in ons ligt er ook een lastige ommekeer, omdat de wereld het over functioneren van het mannelijke zó gewoon vindt. Het mannelijke is zo overvraagd geraakt, de verwachtingen die er voor hem liggen zijn onmenselijk hoog. Het is alsof hij alleen de moeite waard is als hij excelleert, in wat dan ook, en een heldendom vertegenwoordigt. Hij zal zijn balans deels kunnen terugvinden via zijn hogere Zelf, dat hem naar een nieuwe manier van manifesteren zal leiden dat dienstbaar is aan een hoger doel. Deels zal hij ook zijn eigen liefdevolle gevoelskant nodig hebben om hem los te kunnen koppelen uit alle harde eisen van de aardse matrix.
Totale vrijheid is een basisvoorwaarde om zijn zoektocht naar het allerhoogste in hemzelf voort te kunnen zetten. Daarom heeft hij de verbinding nodig met zijn innerlijke, Goddelijke Vader en Moeder. Om los te kunnen komen van de oude beelden, die zijn ego in stand zal willen houden, is het nodig dat hij zich onvoorwaardelijk gesteund en geleid voelt vanuit hogere dimensies. Of, daarnaast, van een partner die niets van hem verlangt wat niet langer vervullend of voedend voor hem is. Het vervolg van zijn weg zal zich precies op het goede moment aandienen, vanuit liefdevolle kracht en hogere wijsheid.
De thuisreis is alles waard
❥ Geef de moed hoe dan ook niet op!
Deel je processen met anderen die soortgelijke ervaringen meemaken; samen zul je tot diepere inzichten kunnen komen. Door te uiten waar je innerlijk in vastloopt krijg je meer helderheid in wat zich in jou wil vrijmaken uit oude pijn- en angstlagen.
Ga elkaar niet versterken in de lagere velden van duale (on)waarheden en projecties naar anderen, maar ontvang elkaar in zuiverheid, wijsheid en liefde. Bemoedig elkaar door de ander steeds het allerhoogste perspectief te bieden. Geef elkaar de ruimte om in de stilte te kunnen zijn, om te rusten, te integreren en zelf bij hogere waarheden te kunnen komen.
We zijn collectief op reis naar het meest waardevolle wat wij als mensen, diep verborgen, in ons dragen: onze Goddelijkheid. Deze weg is alle moeite, tranen, wanhoop, processen en inzet waard. De reis naar ons IK BEN geeft ons leven meer zin dan al het andere.
Mieke Vulink
