Het was op mijn 35e verjaardag in 2010 toen ik tegenover een psychiater zat. De psychiater had mij net gediagnosticeerd als manisch depressief.
Hij vertelde mij, dat ik hier nooit meer van zou kunnen genezen. Dat er een medicijn was, genaamd lithium, die deze depressies en manieën tegen zou gaan.
De lithium zou ik voor de rest van mijn leven moeten blijven slikken. Als ik toch met de lithium zou stoppen was het wachten op een nieuwe depressie of manie.
Ik merkte dat de diagnose naast opluchting ook weerstand opriep. Opluchting omdat er nu na jaren duidelijkheid was, duidelijkheid in wat er met mij aan de hand was. De weerstand die ik voelde was tegen de medicijnen. Naar mijn mening, zouden medicijnen onderdrukken en dus symptoom bestrijders zijn.
Ook was ik van mening, dat je als ziel niet ziek op aarde komt. Dat je ziek wordt door wat je overkomt in je vroege leven hier op aarde. Waardoor er dus altijd een oorzaak is die je kunt achterhalen, waarom je ziek bent geworden.
Vanuit deze zienswijze kon ik het dus allemaal moeilijk accepteren
Het was mij wel duidelijk dat het zo ook niet langer kon. Ik leefde van depressies naar manieën. Het was voor mij op dat moment dan ook goed, om door de psychiater in gesteld te worden op lithium. Dan zou ik tenminste niet verder af zakken in de depressie, waar ik in zat. Het was al donker genoeg in deze depressie. Depressies waren zo negatief en donker, het tegenover gestelde van manieën deze waren heel positief en licht.
Aan de drugs
Ik kreeg van de psychiater uitleg over de opbouw van de lithium. De lithium werd om de twee dagen verhoogd in stapjes van 200 mg. Dit zou na acht dagen 1000 mg lithium zijn en voor mij waarschijnlijk de juiste dosering zijn. Na een week zou ik bloed moeten laten prikken, dit om de lithiumspiegel en mijn organen te controleren.
❥ De lithium zou een belasting zijn op mijn nieren en schildklier en zouden door een te hoge lithium spiegel schade op kunnen lopen.
❥ Daarnaast zou ik ook een lithium vergiftiging op kunnen lopen.
Uiteindelijk vertrok ik na een uur bij de psychiater met een recept om de lithium bij de apotheek te kunnen halen, een schema om de lithium spiegel op te kunnen bouwen en een bloedanalyse formulier om in het ziekenhuis bloed te laten prikken.
Het was voor mij belangrijk om alles te weten te komen over deze diagnose
❥ Hoe er in de psychiatrie word gesproken over manisch depressief zijn.
❥ Hoe hier over werd gesproken door medici.
❥ Wat de werking van de lithium op het lichaam is.
Daarom dook ik bij thuiskomst achter mijn laptop en ging op internet zoeken onder, manisch depressief. Ik kwam er al snel achter dat manisch depressief ook wel bipolair word genoemd. Op de manier zoals er door medici en de psychiatrie over manisch depressief zijn, word geschreven en naar word gekeken begreep ik wel. Het was alleen vanuit mijn zienswijze moeilijk aan te nemen. Ook vond ik dat er een tekort werd gedaan aan, het mens zijn.
In 2016 speelde er weer een heftige manie op. Ik was drie jaar eerder gestopt en daar was die dan weer, ‘de manie’. De rede dat ik drie jaar eerder met de lithium was gestopt, was om de bijwerkingen en nu kreeg ik weer lithium voor geschreven door de psychiater. En dus weer opnieuw instellen op de lithium.
Nadat de lithium spiegel weer goed stond afgesteld en er na ander half jaar weer bijwerkingen opspeelde, besloot ik het op mijn eigen wijze te gaan doen.
Ik besloot om te gaan experimenteren met de dosering van de lithium
Daarin moest ik alert blijven op veranderingen in mijn stemming. Wat er in bepaalde situaties en bij bepaalde gebeurtenissen gebeurde met mijn stemming. Er werd mij na al het experimenteren met de lithium, het in kaart brengen van mijn stemmingen ook duidelijk dat het wat met mijn gevoeligheid te maken had. Daarom besloot ik de spirituele wereld er ook bij te betrekken, ik was niet voor niets gevoelig en een hoogvlieger.
Februari 2018 besloot ik de diepte in te duiken. De diepte in met mezelf, om achter de oorzaak te komen waardoor dit bij mij was ontwikkeld. Alleen was het nog een raadsel, hoe ik dit aan moest gaan pakken. Daarom besloot ik om de lithium op een lage dosering te zetten. Het was mij eerder al opgevallen dat ik bij een lage dosering lithium, het creëren van een positieve sfeer en omgeving, ik toegankelijker werd. Toegankelijker voor de spirituele wereld. Op een avond voelde ik dat het juiste moment daar was en stelde aan de spirituele wereld de volgende vraag;
''Waar begin ik deze weg en mag ik daar alsjeblieft symbolisch een aanwijzing voor ontvangen? Dank jullie wel...''
Ik had al eerder ervaren dat de spirituele wereld symbolische aanwijzingen aanreikt. Ik kreeg dan ook een symbolische aanwijzing. De aanwijzing kwam via de radio doormidden van een liedje “Back to your roots”... Dit kon ik voor mezelf vertalen in, ‘Terug naar waar ik uit ben ontstaan’. Mijn biologische ouders en het gezin waarin ik ben opgevoed en opgegroeid. Wat er binnen het gezin waar ik in ben opgevoed en opgegroeid allemaal is gebeurt. Dat waren mijn roots.
Zo begon ik een reis met mezelf en de spirituele wereld
Ik vond het wel spannend. Ik wist niet wat er in deze reis op mij af zou komen. Of het wel mogelijk was om achter de oorzaak te kunnen komen. Ik kon de steun en liefde van de spirituele wereld voelen. Het voelde als een aanmoediging van de spirituele wereld. Alles werd op het juiste moment aangereikt waardoor ik steeds dieper in het verleden uit kwam.
In April kreeg ik een therapeut aangereikt door de spirituele wereld. Deze kreeg ik aangereikt door middel van een advertentie op social media. Deze therapeut besloot ik te benaderen, want hij zou mijn zienswijze kunnen begrijpen. Dit werd mij duidelijk toen ik het verhaal van hem had gelezen. Hij zou mij verder kunnen helpen.
❥ De therapeut leerde mij om de weggestopte emoties en gevoelens - die er in het verleden nooit mochten zijn - er nu wel te laten zijn.
Door fysiek uiting te geven aan deze gevoelens en emoties kon er heling gaan plaatsvinden. Hier kreeg ik oefeningen voor mee naar huis. Het was bedoeld om daar thuis mee verder te gaan. Zodat alles doorleefd, doorvoeld en emotioneel verwerkt kon worden.
Alle trauma's die ik in mijn verleden had opgelopen, heb ik verwerkt in tien maanden tijd
Hierbij hield ik mezelf vijf dagen per week bezig met het trauma dat zich aandiende. Door dit te doen kon ik het trauma volledig doorleven. Het trauma bleef dan vijf dagen als een film op mijn netvlies afspelen. In die vijf dagen kreeg ik een compleet beeld van het trauma. Aan alle gevoelens en emoties die in het trauma voorbij kwamen kon ik uiting geven.
Hierdoor heb ik al mijn trauma's kunnen helen
Er was continu begeleiding door de spirituele wereld. De spirituele wereld gaf mij telkens nieuwe stukjes beeldmateriaal die te maken hadden met het trauma. Trauma’s die waren ontstaan door een vechtscheiding van mijn ouders, ouder-verstoting waar aan werd gedaan, narcisme en codependency. Waardoor er ook verslavingen aan alcohol en drugs waren geweest bij mij. Ik kon alle verbanden gaan zien. Dit bracht mij drie generaties terug in de tijd en kon gaan zien hoe het op de familielijn was ontstaan. Daarbij moest ik niet vergeten te kijken naar de tijdgeest waar men toen in leefde. In andere tijden zijn er ook andere manieren van, met elkaar omgaan.
In januari 2019 was het laatste gesprek met mijn therapeut. Deze kon verder niets meer voor mij betekenen. Ook had ik naast alles wat nog aandacht vroeg om verwerkt te worden, al vier maanden geen enkele symptoom van een depressie of manie ervaren.
Ook had ik al vier maanden geen lithium meer gebruikt
Ik wist nu op een gezonde manier om te gaan met het verwerken van emoties die zich konden aandienen. Nadat ik in januari gestopt ben bij de therapeut zijn er nog veel emoties los gekomen en ook deze heb ik allemaal verwerkt. Voor mij geldt dat ik nu heel anders naar een ziektebeeld of stoornis kijk. Een ziekte beeld zie ik als een roep van de ziel, een roep om door jezelf gezien te worden. Een stoornis zie ik als het ongezond opgevoed en dus ongezond ontwikkeld zijn van een individu. Dit zoals de individu dit vanuit zijn of haar essentie nodig heeft.
Vanaf de zomer 2019 kreeg ik nieuwe beelden te zien, die door de spirituele wereld werden aangereikt. Beelden van zoals het eigenlijk allemaal bedoeld is vanuit het licht. Puur, in vrijheid zijn, onvoorwaardelijk en in liefde zijn! Dat is zoveel mooier dan ons door de eeuwen heen is voor gehouden en is neergezet.
❥ Dan zou er geen macht over de mensheid zijn.
❥ Dan was er geen onderdrukking van de mensheid.
❥ Dan werd de mensheid niet gemanipuleerd.
❥ Dan zou er geen controle zijn over de mensheid.
❥ Dan zou er geen angst heersen onder de mensheid.
Gelukkig worden veel mensen wakker waardoor er veel veranderingen plaatsvinden
Waardoor het weer licht word op moeder Aarde, voor de mensheid en al het leven op aarde. Ook moeder Aarde is hierdoor, in de tijd van eeuwen, behoorlijk beschadigd en uitgeput. Zij heeft net als de mensheid veel emoties te verwerken. Moeder Aarde geeft daar haar uiting aan. Ook zij heeft er genoeg van dat er zo met haar word omgegaan. Aardbevingen, vulkaan uitbarstingen, overstromingen, stormen, etc. zijn allemaal uitingsvormen van de emoties van moeder Aarde. Ook zij is levend en heeft haar bestaansrecht en die eist ze nu weer op. Voor haar zelf en al het leven wat met en op haar leeft.
Nu terugkijkend op de weg die ik de afgelopen jaren heb afgelegd, ben ik heel dankbaar...
❥ Dankbaar voor de begeleiding en steun door de spirituele wereld;
❥ Dankbaar voor de therapeut die mij verder kon helpen op mijn weg;
❥ Dankbaar dat ik heb willen luisteren naar de roep van mijn ziel;
❥ Dankbaar voor het leven en wat het leven mij heeft gebracht;
❥ Dankbaar voor de ervaringen en kennis die het leven mij op deze wijze heeft gebracht;
❥ Dankbaar voor mijn voelsysteem;
❥ Dankbaar voor het anders mogen zijn;
❥ Dankbaar voor een leven in liefde en met compassie;
❥ Dankbaar om dit in vrijheid en in liefde met jullie te mogen delen.
Liefs en een warme groet,
Pascal Gilissen
