Twee Heilige Medicijnbomen van Noord Amerika
Door Nick Polizzi – Gastschrijver voor Wake Up World
Een paar jaar geleden maakte ik een reis naar de wildernis aan de kust van Noord-Californië voor een ontmoeting met Dennis Martinez, een Indiaanse ouderling.
Dennis is van O’odham en Chicano afkomst, en heeft zijn leven gewijd aan het opleiden van zowel inheemse als niet-inheemse mensen in de praktijken van inheemse herbebossing en wilde medicijnen die groeien in de Klamath Mountains. Zijn diepe wijsheid en zachtmoedigheid maakten het gemakkelijk om van hem te leren! Ik was geïntrigeerd vanaf het moment dat hij zijn mond opendeed.
We wandelden de hele dag door het bos en bespraken de medicinale planten die al generaties lang door de stammen van de Pacific Northwest worden gebruikt.
En hoewel ik heel wat geleerd heb dat mijn leven compleet veranderd heeft, wil ik vandaag de aandacht vestigen op 2 heilige bomen die Dennis ons toonde, omdat medicinale planten vaak over het hoofd gezien worden!
Laten we beginnen met “The Tree of Life”.
1.) Eiken Medicijn
De eikenboom, in het bijzonder de rode eik en de witte eik, was zo belangrijk voor de eerste mensen van Californië en Oregon dat ze hem “De Levensboom” noemden. Zij die het weten vertrouwen nog steeds in grote mate op deze majestueuze bomen voor hun overvloed aan gezondheidsvoordelen, en voor voedsel.
Toen hij naar een grote eik liep, wendde hij zich tot mij en legde uit: “Elke plant heeft zijn eigen tempo, zijn eigen manier van leven van jaar tot jaar en het produceren van noten, zaden en vruchten – waarvan vele goed voedsel en medicijn zijn.”
Eikels:
Toen we Dennis’ huis binnenkwamen, was een van de eerste dingen die me opvielen een grote mand met eikels bij de deur. Hij legde uit dat alle eikels eetbaar en heerlijk zijn als ze op de juiste manier bereid worden. Ze waren van plan ze te vermalen tot een voedzame eikelmeel en er brood van te maken. Toen we opgroeiden, kregen we op school te horen dat deze overvloedige, alledaagse noot oneetbaar en zelfs giftig was – weer een hoofdstuk dat de moderne wereld verkeerd begrepen lijkt te hebben.
Eikenschors:
De schors van de eik wordt al duizenden jaren gebruikt voor zijn medicinale kwaliteiten. Bij indigestie en darmproblemen wordt de verse schors verkoold en tot een “houtskoolsoep” verwerkt die de symptomen verlicht. Een afkooksel van de schors wordt gebruikt om keelinfecties, nierinfecties en nierstenen te behandelen.
De bladeren en de schors van de eik worden, vanwege hun stileptische eigenschappen, tot infusies verwerkt en gebruikt om brand- en snijwonden te behandelen.
2.) Dennen Medicijn
Tijdens onze medicijnwandeling wees Dennis ons op een paar verschillende dennenbomen en gaf ons de download over de talloze toepassingen die deze bosbewoner te bieden heeft.
De pek: (Pek werd vroeger ook wel gebruikt om boten waterdicht te maken.)
Hij schraapte een beetje van het kleverige slijm van de schors en legde uit dat deze heerlijk ruikende dennen-pek krachtige antibacteriële en antimicrobiële eigenschappen heeft. Dennis gebruikt dit vaak als snelle eerste hulp in de wildernis bij snijwonden, splinters en brandwonden.
De schors:
De binnenste schors kan worden gegeten als overlevingsmiddel in tijden van grote ontberingen of als je voor langere tijd verdwaald bent in het bos. Het kan ook worden gebruikt als slijmoplossend middel om de luchtwegen te smeren en een slechte hoest te verlichten.
De naalden:
Maar het meest gekoesterde deel van de den, althans door Dennis, is de naald. Hij legde uit dat de jonge dennennaalden een geweldige bron zijn van vitamine C, A, E, en een groot aantal B-vitamines. Ze hebben ook sterke antimutagene, antioxidante en antiproliferatieve eigenschappen, die helpen bij het voorkomen van de groei van kankercellen.
Dennis vertelde ons een paar verhalen van westerse ontdekkingsreizigers die op schepen bedlegerig waren en stierven aan scheurbuik, en die door inheemse genezers met sparrennaalden werden gered. Hij zei ook dat tijdens de Spaanse griep de mensen die dennennaalden aten niet ziek werden, en degenen die dat niet deden wel.
Dennis deelde die dag een heleboel wijsheid over bos-medicijnen, maar toen we een wilde tabaksplant onderzochten, zei hij iets uit de losse pols dat me geruststelde dat hij niet te veel van zijn heilige voorouderlijke wijsheid weggaf.
Dennis staarde omhoog naar de bomen en zei: “Er zijn natuurlijk bepaalde planten die niet met de massa gedeeld mogen worden, maar dit zijn ze niet. Als dat zo was, zou ik er niet over praten. Ze kunnen geëxploiteerd worden en ze zijn zo waardevol. Ze zijn zowel cultureel waardevol als commercieel waardevol – een combinatie die tot slechte dingen kan leiden.”
Hij vertelde ons dat als een westerling ooit toegang wil krijgen tot dit soort geheimen, hij een leven lang bezig moet zijn om weer vertrouwen op te bouwen met de stammen. Een vertrouwen dat te vaak geschonden werd om het zomaar terug te geven.
De eik en de den. Twee bomen die de meesten van ons denken te kennen, maar misschien hebben we slechts de oppervlakte bekrast.
Blijf nieuwsgierig,
Nick Polizzi
Vertaling: Martien
