‘Och laat maar’
Wanneer zijn we werkelijk onszelf?
4 mei 2021 / Dor Lilian Ferru
Lieve Jij,
Het geniep zit hem vaak in de kleine dingen, die zo normaal zijn dat we het over het hoofd zien. We denken dat we liefdevol, begripvol, en spiritueel zijn, als we zeggen: ‘Och laat maar’.
Alles maar om de lieve vrede te bewaren, om de orde niet te verstoren, om vooral geen ruzie te maken. ‘Och laat maar’, het klinkt als een klein dingetje, totdat het je opbreekt, omdat je ontrouw bent aan jezelf. Opeens merk je dat je op eieren loopt en dat je toch maar niet zegt wat je zoal dwars zit. Het is allemaal de sop de kool niet waard. We doorzien het wel door de vingers, zo maak je jezelf wijs.
Dit was het thema van afgelopen zondag, tijdens de healing van Paul. Meteen werd al in de praktijk duidelijk hoe het werkt. Wat als je op de verkeerde stoel belandt en de plek niet oké voelt? Zeg je er dan iets van, of houd je toch maar liever je mond?
‘Och laat maar’, is oneerlijk zijn, naar jezelf en de ander. Je zegt daarmee in feite dat je niet belangrijk bent. Je weigert om je waarheid te spreken. Ik noem dat heiligschennis. Waarom ik dit zeg, leg ik in dit filmpje uit.
Veel kijkplezier,
https://www.youtube.com/watch?v=LgOe8n9yMoc&ab_channel=LilianFerruProductions
Liefs, Lilian
