Wat is er nodig om het hoogste, zuiverste Licht op Aarde te kunnen belichamen?
Nou... ik zou ook kunnen vragen:
Waarom voelen zo velen van ons zich verbonden met Yeshua en Maria Magdalena?
Het was immers ook een essentieel deel van hun Missie om te incarneren in een fysiek lichaam. Het Goddelijke Licht op Aarde brengen is ook het Goddelijke Licht van, en in Jezelf toelaten! Maar we kunnen deze hoge Lichtfrequenties niet maar zo dragen.
Alleen een volledig gelouterd lichaam kan tot een zuiver klinkend instrument van het Goddelijke worden.
(Wanneer ik misschien wat gevoelige, kerkelijk beïnvloede snaren aanraak met sommige termen, probeer die dan maar te vertalen naar woorden waar jij vanuit jouw bewustzijn warm voor loopt, bv. het Goddelijke = Bron, Liefde, Waarheid, Wijsheid !)
Na belichaming van hun Goddelijke Zelf konden Yeshua en Maria Magdalena 'het Woord' vanuit het oorspronkelijke Liefdesbewustzijn gaan uitdragen. Dit Woord kwam niet uit hun persoonlijkheid, maar uit hele hoge dimensies. We hebben het ook wel over 'de Lichtwereld', maar eigenlijk is er maar één wereld. Het is aan ons om alle scheidingen en sluiers te gaan opheffen, ook in onszelf, zodat die 'Lichtwereld' en de Aarde in onszelf (de hogere en lagere chakra's) weer één kunnen worden.
Er was een lange matriarchale Moeder-tijd, vertegenwoordigd door vele Godinnen en Priesteressen vanuit Mu en Lemurië. Bijzonder was dat het vrouwelijke en mannelijke daar heel lang gelijkwaardig zijn geweest. Stil van binnen, en diep weggestopt, koesteren we die herinneringen aan die gelijkwaardigheid.
We verlangen naar de terugkeer van deze vredige tijden!
Tijdens de Atlantische periodes vonden er grote verschuivingen plaats die ons tot een veel mannelijker gericht mens maakten. Deze mens had, voor zover hij nog in een God geloofde, een 'aanwezige Vader in de Hemel'. Ook de Schepper zou volledig mannelijk worden, 'Hij' zou ons op Aarde de enige juiste weg wijzen.
Maar er was natuurlijk altijd óók een hemelse Moeder aanwezig, ook al is zij eeuwenlang verdonkeremaand geweest! Denk maar aan Sophia, die symbool staat voor Wijsheid, of Moeder Maria, het symbool voor compassie. Yeshua bad tot zijn Vader en Moeder in de Hemel. Hij noemt de Hemelse Moeder in een Hebreeuws Evangelie de Heilige Geest.
Ik sta hier even bij stil. Op onze weg naar het Licht zullen we ontdekken dat het in onszelf om de hereniging gaat van het goddelijke vrouwelijke met het goddelijke mannelijke.
Het vrouwelijke en mannelijke zijn in onszelf tot tegenpolen geworden die over en weer in discussie gingen, elkaar ontkrachten, net zoals we dat in de buitenwereld uitspeelden (wat nog steeds gaande is, met een acceleratie die indrukwekkend is!).
Beide polen zijn in dualiteit extreem vervormd geraakt
Maar door de disharmonie tussen die twee kanten in onszelf op te heffen, en het innerlijke lemniscaat te herstellen waardoor alles weer kan doorstromen zal het vrouwelijke weer met het mannelijke kunnen versmelten. We worden weer één, in plaats van dat we innerlijk bezig gehouden worden door allerlei afgescheiden egodelen.
Velen van ons zitten nu midden in dit proces
Steeds wanneer er innerlijk wat los komt kunnen we de liefdevolle, helpende hand van de 'Aanwezige derde' voelen, die ons inzicht geeft over het gewonde vrouwelijke en mannelijke in onszelf.
Het vrouwelijke staat voor onze ontvankelijke, voelende, indragende, zwangerende en barende vermogens. Het mannelijke staat voor onze hoedende, beschermende, actieve, verhelderende, uitdragende en manifesterende vermogens.
Op dit moment herkennen we als Lichtdragers allemaal dat we naar de vereniging zoeken van deze twee in onszelf. Beide polen hebben elkaar genoeg verweten en ontkracht.
Vanuit het vrouwelijke willen we heel graag vorm gaan geven aan wat we in onszelf aan potentie beginnen te ontdekken, maar niet meer op de oude mannelijke, 3dimensionale manier!
Er schuilt een diep, oud Weten in ons
Als we van daaruit de scheppende krachten toelaten, zonder dat onze persoonlijkheid weer op angst gebaseerde houvasten creëert, dan bevrijden we onszelf van alles wat ons in de patriarchale tijd onderdrukt heeft.
De mannelijke kant in ons komt gaat een andere weg naar het midden. Hij begint te zien dat hij lang gevangen heeft gezeten in het vervormde mannelijke, waarin er nauwelijks ruimte is geweest voor zijn gevoelskant. Hij zoekt niet alleen naar een nieuwe aardse bodem waarop hij allereerst zijn ware Zelf weer kan terugvinden; hij zoekt ook naar het hogere, goddelijke vrouwelijke. Pas wanneer hij een schoot van onvoorwaardelijke Liefde in zichzelf kan ervaren - in plaats van een muur van oordelen over wat hij 'het vrouwelijke' allemaal heeft aangedaan - kan hij eindelijk zijn oude, beschermende harnas van zelfverdediging zich af laten glijden.
Op dat moment begint zijn bevrijding van het 'eeuwige aardse moeten' en kunnen de verkrampingen vanuit alle oude overlevingspatronen zich beginnen los te laten.
Yeshua zegt over dit moment zoiets prachtigs! In een oud 'Evangelie der Hebreeën', dat in de 1e of 2e eeuw geschreven is en in Egypte gebruikt is staat:
"Op dat moment nam mijn Moeder, de Heilige Geest, me bij één van mijn haren en bracht me naar de grote berg Tabor".
Hier wordt hij innerlijk door 'zijn Moeder' geroepen. Ze wil hem , ondersteunen bij de voorbereiding voor zijn Missie (zoals we allemaal naar steun verlangen!).
Ook al wist Yeshua waarvoor hij gekomen was; eerst diende hij zichzelf hier op voor te bereiden
Ons fysieke lichaam is het meest verdicht. Hier zit dus de grootste 'weerstand' voor de hoge Lichtfrequenties die alleen in onbevlekte velden kunnen indalen
Vandaar dat Yeshua niet meteen met het uit-dragen van het oorspronkelijke Christus Bewustzijn kon beginnen. Zijn Moeder maakte hem er op attent dat juist eerst het in-dragen, het indalen van het Licht tot en met in de laagste chakra's diende te geschieden. Op de berg Tabor volgde dan ook een groots transfiguratie-proces.
Verderop in deze bijzondere tekst staat:
'Het geschiedde echter dat toen de Heer uit het water kwam de hele bron van de Heilige Geest neerdaalde en op Hem bleef rusten, en tot Hem zei: "Mijn Zoon, onder alle profeten, heb ik op je gewacht totdat je zou komen en ik in je zou rusten. Want Jij bent mijn rust."'
Dit is de liefdevolle stem van zijn Hemelse Moeder, ofwel, meer in onze taal: de stem van het Goddelijke Vrouwelijke
Ik kreeg kippenvel van top tot teen toen ik dit las. Voor mij is dit zo'n bevestiging van de innerlijke Weg die wij op dit moment gaan. De lastige processen van deze tijd hebben alles te maken met een grootse voorbereiding! De hogere dimensies vragen ons, keer op keer, of we hun 'hogere hulp' niet af willen wijzen omdat we onszelf 'te min' vinden. Laat ze toe! Zij weten wat wij nodig hebben om het Licht, dat steeds hogere frequenties zal bevatten, te kunnen ontvangen!
Yeshua en Maria Magdalena zijn bewust naar de Aarde gekomen, en in een fysiek lichaam geïncarneerd, om het voor de mensheid mogelijk te maken om dit Goddelijke 'Christus' Licht weer te kunnen gaan belichamen.
Vóórdat dat mogelijk is, zullen we alle oude miskenningen, ontkenningen en wonden die verbonden zijn met het illusionaire verlies van onze Goddelijkheid in onszelf leren kennen.
Wanneer we ze kennen, kunnen we ze accepteren, ze met Liefde omhullen en er heling in toelaten
We doen dit niet alleen, we kunnen dit niet eens alleen! Onze hemelse Vaders en Moeders ondersteunen ons waar we ze maar toelaten. Ook jij wordt op jouw manier voorbereid om de weg te kunnen gaan die voorbestemd is voor jouw ziel. Indien je dit hand en hand doet met iedereen die jou vanuit hogere dimensies wil begeleiden, zal dit een Heilige Missie worden. Heilig, vanwege wie jij vanuit jouw ware goddelijke essentie bent. En Heilig, omdat wat jij vervolgens gaat doen heling en bewustwording op Aarde zal brengen.
We wensen iedereen veel Licht toe op de innerlijke Weg.
Liefs,
Mieke & Vincent
