De oude hemelvaartprofetieën
De profetieën van veel oude culturen hebben over deze tijd gesproken. Onder de publieke chaos, de onzekerheid, de angst en de ontbinding van het oude, broeit er iets dieps. Het zijn ongekende tijden, spannende tijden om te leven. Hoewel de wateren aan de oppervlakte onstuimig kunnen zijn, is er beneden een onderstroom van diepe rust. Er is iets galactisch, iets kosmisch, onder de voeten.
De Hopi-mensen spraken over de Tijden van Zuivering, de Cherokee noemden het de Regenboogprofetie, en de heilige teksten van de Hindoe-cultuur, de Veda's, noemden het het Grote Jaar en de Cyclus van Ascentie. Duizend jaar geleden voorspelden de oude Maya's het einde van een tijdperk; dat op winterzonnewende 2012 de zon, de aarde en het centrum van de Melkweg voor het eerst in 26.000 jaar perfect op één lijn zouden staan, waarmee het "vijfde tijdperk van de zon" zou eindigen.
Hun voorspelling over de positie van de zon was juist, maar de moderne interpretatie, dat het het "einde van de wereld" aankondigde, was misschien niet wat de Maya-profetie betekende. Het is inderdaad het einde van een oude wereld, maar op een dieper niveau is het de wedergeboorte van een nieuwe.
Vanuit menselijk perspectief kan het zeker allemaal apocalyptisch lijken; een pandemie, klimaatverandering, economische ineenstorting. Maar vanuit spirituele ogen, vanuit de ogen van de ziel, ziet het er allemaal heel anders uit.
We hebben allemaal gehoord van de eindtijd en het einde van de wereld zoals we die kennen, misschien zelfs een apocalyps. Maar veel oude profetieën, evenals de huidige intuïtie in vele harten, wijzen op de waarheid dat de mensheid zal opstijgen naar een grotere bewustzijnsstaat. We ondergaan een planetaire donkere nacht van de ziel en ervaren de diepste duisternis voordat we wakker worden met een Gouden Dageraad.
De vraag was: zal de mensheid voor liefde of angst kiezen?
Ik geloof dat we al hebben gekozen. We kozen voor liefde.
Er is een Sioux-spreekwoord: "Ze zijn de aarde ingegaan, en niets anders dan de dansende mensen zal hen overhalen", en een Hopi-profetie "Wij zijn degenen op wie we hebben gewacht."
De tijd is nu voor ons om op te staan, en stijgen zijn we ook. Deze verschuiving vindt nu plaats; zoveel mensen worden wakker voor wie ze zijn. Bewustzijn breidt zich uit naar het weten dat we allemaal individuele vonken van goddelijkheid zijn, dat ons hart de krachtigste omvormers van energie in het bekende universum is, en dat het menselijke vermogen tot liefde de hemel op aarde maakt.
Zoals Dr. Stephanie Red Feather uitlegt in haar artikel The Great Year and the Cycle of Ascension: 'Meer dan 30 oude culturen hebben de opkomst en ondergang van de menselijke beschaving vastgelegd in een enorme tijdcyclus van ongeveer 24.000 jaar (sommige bronnen zeggen 26.000 jaar) één voltooiing te maken. In deze grote cyclus stijgt de mensheid gedurende 12.000 jaar in bewustzijn en daalt gedurende de andere 12.000 jaar in bewustzijn. Deze opeenvolging van tijd wordt het Grote Jaar genoemd, een term die door Plato is bedacht.
De Pachakuti Mesa-traditie spreekt, zoals bij veel inheemse tradities, tot het deel van ons dat herinnert (her-Memberen) wie we zijn. Tijdens de ijzertijd vergat de mens dat ze een spiritueel wezen is en gefocust op een materieel bestaan. De beoefening van de mesa helpt ons om terug te komen in de juiste relatie met alles wat is en om opnieuw de subtielere rijken van energie en bewustzijn te erkennen en ermee om te gaan. Terwijl de mensheid volwassen wordt in de Bronstijd, realiseren we ons dat dominantie niet de enige strategie is. Er is een manier om in een heilige relatie met de aarde en al haar levende bewoners te leven. Deze harmonieuze "schoonheidswandeling" helpt ons een leven te leiden waarin we de aarde herkennen als een overvloedige hulpbron, een gewillige partner. Als dragers van dit sjamanistische medicijn dragen we collectief bij aan de ascentie van de mensheid.
Noam Chomsky sprak over de hoop voor de toekomst die schuilt in een terugkeer naar inheemse wijsheid, naar een wijsheid die weet hoe te leven in harmonie met moeder aarde. Deze wijsheid is overvloedig aanwezig op aarde; recht onder onze neus.
Een voorbeeld van deze inheemse wijsheid is te vinden in het oude Ierland. Tijdens de oudheid bestond er op het Emerald Island het concept van een koningschapsrecht. De heerser zou een ceremonieel huwelijk aangaan met de godin van het land, en alleen dan zou ze zorgen voor vruchtbaarheid en overvloed voor de mensen. Alleen als hij de godin van de soevereiniteit respecteerde, voorgesteld als het land zelf, werd hij geschikt geacht om te regeren. Het was de godin die hem zijn koningschapsrecht gaf. Het vrouwenlichaam was het land, en vrouwenrechten en milieurechten waren filosofisch tot één geheel verbonden.
Een soortgelijke rode draad is te vinden in de grondwet van de oorspronkelijke Iroquois Confederatie: vrouwen kozen de leiders. Het was het mannelijke dat leidde in de buitenwereld, maar het was het vrouwelijke dat de wijsheid had om dat leiderschap te verlenen, gebaseerd op een wijsheid die uit het hart kwam.
Het einde is echt een wedergeboorte, en de wedergeboorte is echt een herinnering. Moeder Aarde baart een nieuw paradigma door de goddelijke vrouwelijke principes van eenheid, onderlinge verbondenheid en liefde.
De tweede komst van Christus zou kunnen worden gezien als de komst van het Christusbewustzijn in ons allemaal, inclusief het goddelijke vrouwelijke Christusbewustzijn. Het vergeten vrouwelijke aspect van de godheid in elk van onze harten; de Sophia-Christos-sjabloon van bewustzijn, waar het mannelijke en vrouwelijke als één verenigd zijn.
Dit zal gebeuren wanneer we de moedergodin, het vrouwelijke principe van de godheid, in ons bewuste bewustzijn toelaten, haar open laten bloeien in ons hart. Ze baart het nieuwe paradigma door de transformerende baarmoeder van het goddelijke vrouwelijke. Dit is waarom het zo revolutionair is, waarom de bevallingspijnen zo desoriënterend zijn; omdat de menselijke beschaving haar is vergeten.
Ze zit al zo lang in de schaduw, achter de sluier, dat we bijna waren vergeten wie ze was en wat ze kon. Maar beschavingen tot 6000 voor Christus. zag de godheid in de eerste plaats als vrouwelijk, het mannelijke principe een later model dat uiteindelijk het goddelijke vrouwelijke uitdoofde.
Tot dan toe zagen oude culturen de natuur in al haar woeste majesteit als vrouwelijk en vrouwen als haar belichamingen. Onze voorouders kenden het verband tussen henzelf en de cycli van overvloed van de aarde. Oude gemeenschappen eerden de vrouwelijke goddelijke en vereerde vrouwen als incarnaties van het vrouwelijke aspect van God, de alomvattende Grote Moeder.
Overheersing, verovering en controle over Moeder Aarde en het vrouwelijke zijn illusies geboren uit angst. We zijn één met de aarde. In het nieuwe tijdperk zal het eenheidsbewustzijn de overhand hebben en zullen nederigheid en respect in het aangezicht van Moeder Aarde terugkeren. Dit virus is niets anders dan vernederend.
Een deel van het aanbreken van deze gouden eeuw betekent dat velen van ons als het ware uit de kast zullen komen, en zonder bang te hoeven zijn dat we zullen worden vervolgd voor energie en spirituele genezing, kunnen we onze waarheden spreken, omdat de nieuwe wereld onze genezing nodig heeft geschenken, om het nieuwe tijdperk in te luiden.
De lichtwerkers, de sjamanen, de oude zielen; degenen die zich herinneren, die in contact staan met spirituele gidsen, dieren en galactische wezens, verheffen zich naar kosmisch bewustzijn, één heilig hart per keer. Door naar de dieren te luisteren, naar de wijsheid van de bomen, de planten, de elementalen, kan genezing en expansie plaatsvinden. We zijn allemaal in staat tot de magie van co-creatie.
Samen met de wereld creëren, haar onze zegen geven en in ruil daarvoor zegeningen ontvangen, verhoogt onze vibratie. Het torusveld van het menselijk hart kan zich kilometers ver uitstrekken als je liefde en zegeningen uitzendt, wat het bio-energetische veld van de aarde beïnvloedt. Liefde, vrede, vreugde en vrijheid kunnen voor iedereen werkelijkheid zijn. We creëren onze realiteit; wij zijn de dromers van deze droom.
Het menselijk bewustzijn werkt, wanneer het gezuiverd is, op zeer vergelijkbare manieren. Amrita, elixer der goden genoemd, de steen der wijzen, is voor ons allemaal beschikbaar. We zijn allemaal alchemisten, met een krachtig hart en het vermogen om het loodzware gewicht van ons verleden om te zetten in een Gouden Dageraad.
John Black schrijft in zijn artikel The Warriors of the Rainbow Prophecy: “The Rainbow profecy, zoals het bekend is geworden, verwijst naar de bewaarders van de legendes, rituelen en andere mythen die nodig zullen zijn wanneer de tijd komt om de gezondheid op aarde. Er wordt aangenomen dat deze legendarische wezens zullen terugkeren op een dag van ontwaken wanneer alle mensen zich zullen verenigen en een nieuwe wereld van gerechtigheid, vrede en vrijheid zullen creëren, en zij zullen de 'Warriors of the Rainbow' worden genoemd. Ze zullen de waarden en de kennis die in de tijd verloren is gegaan opnieuw aanleren, en laten zien hoe wijsheid en buitengevoel te hebben, en hoe eenheid, harmonie en liefde de enige weg vooruit is”.
De Nieuwe Mens kan en zal de aarde helen en haar rechtmatige pracht herstellen. De stijging van het bewustzijn betekent een diepe deelname aan de harmonie van alle dingen. We zullen het water, de lucht reinigen, de dieren zullen trots en dankbaar zijn om een huis met ons te delen. We zullen een miljoen projecten zien opduiken van het creatieve genie dat voortkomt uit liefde, een miljoen bomen geplant, een miljoen harten die in vuur en vlam staan van dankbaarheid.
We zullen ons herinneren dat we zowel god als godin in ons hart hebben, we zullen ons herinneren dat we soeverein en vrij zijn, en onze aarde is het groene juweel van de melkweg. Alle stammen van de wereld zullen samenkomen als één Aardestam. Om haar te beschermen, om van haar te houden.
Het kan enige tijd duren, en in het begin lijkt het misschien op vernietiging, want we zijn ongetwijfeld in een tijd van duisternis gekomen. Maar er is een metafysische waarheid die vergeten is: er is altijd vernietiging, vernietiging, voor een grote wedergeboorte. Alles is energiek en heeft een diepere betekenis dan wat op het eerste gezicht lijkt. Dit is de tijd om onzekerheid te accepteren, om je over te geven aan de stroom, om de kwaliteiten van het goddelijke vrouwelijke naar voren te brengen die in feite kwaliteiten zijn van grote veerkracht. De Godin is uiteindelijk een strijdersgeest, niet van oorlog, maar van het overleven van het leven, de dood en de wedergeboorte van kosmische cycli, terwijl ze verbonden blijft met dat wat eeuwig is; de liefde voor de schepping.
Het goddelijke vrouwelijke bewustzijn is in opkomst, gedreven door kosmische krachten die veel groter zijn dan de politiek of het bekende verleden. De opkomst van haar waarden zal alles veranderen.
We zullen weten dat ons kleine soullied één rijke noot is in een enorm kosmisch orkest, en dat het op zichzelf staat in zijn schoonheid, maar dat het ook bijdraagt aan de harmonie van het geheel; de muziek van de sferen. Bijna als een orkest dat stemt voor een concert. In het begin is het een dissonant geraas van verschillende stemmen, maar terwijl ze zich op elkaar afstemmen, in de laatste ogenblikken voordat het gordijn opengaat, resoneren de instrumenten spectaculair samen.
Plots worden er geen off-key noten gespeeld. Geen moord, geen onenigheid, geen scheiding. Liefde, vrijheid en vreugde zullen ieders ervaring van de werkelijkheid zijn in deze Gouden Eeuw, zowel menselijk als niet-menselijk. Een grote harmonie zal ons allemaal overspoelen.
Het zal mooier zijn dan iemand zich kan voorstellen. Als we kalm blijven in de storm en in ons krachtige heilige hart blijven, zullen we, zodra het stof is neergedaald, wakker worden in een nieuw tijdperk, en dat wat er echt toe doet, zal alles zijn wat overblijft: LIEFDE.
**Door Jennifer Tarnacki
==============================
