Veel mensen zitten op dit moment zo laag in hun trilling, omdat er alleen maar wordt gefixeerd op alles wat er gebeurt in deze wereld. Mensen zijn bang en laten zich leiden door hun angst.
Natuurlijk is het niet altijd makkelijk in deze heftige tijd. De emoties mag je ook laten komen als je verdrietig, opstandig of teleurgesteld bent, het hoort er allemaal bij. Maar probeer toch iedere keer weer een pas op de plek te maken en te kijken naar wat je wel hebt, je zegeningen tellen.
Misschien ben je soms te zwaarmoedig en voel je je down, je vult van alles en nog wat in: “Hoe gaat de toekomst verlopen? Komen we hier wel uit? Moeten mijn kinderen en kleinkinderen uiteindelijk de rekening betalen?”.
Vraag je af of je hier op dit moment iets aan kunt veranderen, als het antwoord nee is, laat het dan los en geef het in handen van God en de engelen.
Natuurlijk, als je hoogsensitief bent is het niet altijd makkelijk om de energie van de ander los te laten.
We voelen de angst, boosheid en frustraties.
We voelen tussen wat er gezegd word en niet gezegd word. Probeer dit niet allemaal op jezelf te betrekken, dan leef je niet meer, maar wordt je geleefd. Dat kan niet de bedoeling zijn.
Ik kan natuurlijk wel lekker kletsen, doe het maar eens.
Ik heb ook mijn eigen down momenten, daar is geen ontkomen aan. Maar toch wil ik hier niet in verzanden en kijk hoe ik mijn eigen feestje kan maken.
Doe heerlijke muziek aan, joel lekker mee: “Niet altijd leuk voor de buren, ik zing namelijk heel zuiver”. Ga lekker dansen, en hey, wat is het leven dan fijn!
Ik haal leuke herinneringen op, waar ik zoveel om heb gelachen.
Zo ben ik voor wat jaren terug met mijn zoon naar Californië geweest.
Op de terugreis, het was natuurlijk een lange zit, vind ik het nooit zo fijn om in die kleine hokjes naar het toilet te moeten. Maar goed, het moest er maar eens van komen.
Ik ga naar het toilet, nog even gezellie een praatje gemaakt met de stewardessen en ik weer naar mijn plaats.
Ik ging zitten, en wat doe je dan, je pakt de rugleuning van de persoon voor je vast. Dus ook ik deed dat, ik dacht wat voelt die stoel toch anders?
Keek ik voor me, ooohhh mijn God, had ik het hoofd van de passagier voor mij vast.
Ik in mijn zo goed mogelijke Engels: “I am sooooo sorry!”, bleek het ook nog een Nederlander te zijn.
We hebben met elkaar in een deuk gelegen van het lachen.
Mijn zoon en ik, we hoefden elkaar maar aan te kijken en dan lagen we weer in een deuk. Zo haal ik veel mooie herinneringen terug en als ik eraan denk loop ik met een big smile door mijn huis.
Dit werkt zo helend en het verhoogt je trilling, waardoor jij weer dichter bij jezelf kunt blijven.
Daarnaast krijg je meer contact met je innerlijke IK die tegen je zegt: “Heb vertrouwen, het komt wel goed, schatje”.
Nee, ik heb het echt niet altijd makkelijk, zit in een rouwproces van mijn zus die vorig jaar op 64-jarige leeftijd is gestorven en alles wat erbij komt kijken in deze tijd.
Ik accepteer waar ik in zit, ben ik verdrietig, ook dat accepteer ik. Maar ik blijf kijken naar alles wat ik wel heb en loop vaak met een smile op mijn gezicht.
Probeer het maar eens uit, dan zul je zien dat je je een stuk beter gaat voelen.
Ik wens je veel succes!
Trudy Hekkert
©Alles mag gedeeld, of gedeeld en geplakt worden met vermelding van mijn naam en website.
