Moeder Aarde Boodschap: Circa 2013, of was het gisteren nog?
Door: Pepper Keen Lewis – 3 Februari 2022
Dit bericht vereist een korte inleiding. Heb geduld met mij. Staat 2012 nog duidelijk in uw gedachten? Het is alweer tien jaar geleden; kun je het geloven? De jaren vlak voor 2012 waren geweldig, en het is waarschijnlijk dat ik velen van jullie toen voor het eerst ontmoet heb.
Toen 2012 ten einde liep, werd het leven ingewikkeld en op korte termijn gingen zowel mijn vader als mijn moeder in de overgang. Van daaruit ging het bergafwaarts en dat bleef zo voor een paar jaar. Ik heb in die jaren niet veel (kunnen) channelen, ik had er eerlijk gezegd de kracht niet voor. Het bericht dat u nu gaat lezen is een uitzondering, één van slechts een handvol.
Vorige week, toen ik op zoek was naar iets om te delen met mijn Grote Natuur klas, kwam ik deze boodschap tegen. Ik herinner me vaag dat ik ging zitten om het in ontvangst te nemen, en het toen in een lade wegstopte. Ik was nog niet klaar om terug te komen. Ik was nog ergens ver weg. Als ik het nu lees, vraag ik me af hoe ik het heb kunnen negeren, hoe het niet genoeg was om me weer in resonantie met mijn hart te brengen.
Ik heb het nu een paar keer gelezen en het hier neergelegd, zodat ik het met jullie kon delen. Het leest alsof het gisteren ontvangen had kunnen worden. Het leest alsof het voor mij is, voor jou, voor ons, voor nu.
GAIA’S BOODSCHAP:
Gedurende anderhalve tijd moet u leven als anderen, tussen wat echt is en wat illusie, onzeker over het verschil en verward over uw plaatsing. Leer de wegen van de wereld waarin uw bewustzijn zich beweegt. Zij moet u in alle opzichten echt schijnen. De mindere werelden zijn versluierd van de grotere; zij zijn ondersteboven en binnenstebuiten. Om de hogere waarheden te ontdekken en te herstellen, verwijdert u de blinddoek. Die is er bij uw geboorte op gelegd om te voorkomen dat het heldere licht van de waarheid uw wil om de waarheid in uw eigen tempo, op uw eigen manier en tijd te ontdekken, zou overwinnen. Wanneer u de volgende keer ontwaakt, zult u misschien schrik voelen, misschien angst – u zult zich misschien niet herinneren wat er gebeurd is of hoe u getransformeerd bent. Zoek niet tevergeefs naar dingen die u al weet. Vecht niet tegen een stroom die u spoedig duidelijk zal worden. Wacht een tijd, en wacht dan nog eens. Wacht tot u weet wat de wijzen weten. Laat de half wijzen maar beweren wat zij willen. Het doet er nu weinig toe, later minder.
Voelt u zich minder dan klaar, dan zult u toch klaar genoeg zijn. Probeer het, ook al worstelt u daarbij. Probeer het op verschillende manieren en in verschillende richtingen. Handel naar uw gedachten, zelfs als ze weinig licht werpen. De menselijke natuur is natuur genoeg. Doe moedige pogingen om over de grenzen heen te gaan die u omringen en omsluiten. Waarheid maakt het juk los; wijsheid ontbindt de keten. Wees onwankelbaar, standvastig en vastberaden in uw vooruitgang. Verlang ernaar het bewustzijn van uw lichamelijke ervaring samen te smelten met iets groters. U zult niet uitgenodigd, begeleid of geleid worden. Maar toch, wees de zoeker die u altijd geweest bent.
Op een dag zal de geschiedenis zichzelf tegenkomen op een weg waar het verleden en het heden samenkomen. Deze interessante en uitdagende tijd zal u zien strijden tegen uzelf. Pas op voor de gedachten die u oproept, want vele zullen minder dan nuttig zijn. De dagen en weken zullen zich onophoudelijk voortslepen; de tijd en de gemoederen zullen zich rekken, dan weer verstrakken.
In de mensenwereld zullen nieuwe ideeën steeds minder en te laat komen. In deze tijd zullen de middelen van de wereld de ene oever van de rivier droogleggen en de andere doen overstromen. Zaken en aangelegenheden van de wereld zullen weinig vrucht dragen. Zorgen en twisten zullen zich over heuveltoppen en horizonten bewegen. De grens van het ene land zal die van zijn buurland doen vervagen. Lange armen van over de zee zullen reiken in de zakken van de minder bedeelden, veel eisend en weinig biedend.
Alles zal dan zwaar wegen, en de wereld der mensen zal bezorgdheid kennen. Verplichtingen hebben de schuld doen rijzen, maar weinigen bekommeren zich om hoe hoog die berg is. Eenmaal ontwaakt, val dan niet in het slaapliedje, dat dagelijks uitstel biedt aan een verwarring die verteerd. Als het verstand onbewust blijft, zal er meer in de buurt van de rand komen, en er ook overheen. Het weefsel van de tijd zal rafelen en slingeren en het materiaal dat de aarde is, zal ruw zijn als zand, niet glad als zijde.
Als niets er toe doet, kunnen de zaken niet veranderen. Bedenk nu en altijd, dat het doel van het leven het leven zelf is; maak daarom, wat het leven betreft, het leven belangrijk! Faal niet in dit opzicht, want de prijs is hoog en de losprijs reeds lang geleden betaald. Hef uw fakkel hoger als u verder en verder wilt zien. U ziet misschien niet verder dan morgen plus één zonsopgang. Laat het zo zijn. De mist zal optrekken, uiteindelijk zal het zicht terugkeren.
Verdrijf uzelf niet in een hoek waar de hoeken te scherp zijn en geen uitweg meer bieden. Ga door, want de vrijheid wacht, maar niet voor lang of voor alles. Deuren die opengaan gaan ook weer dicht; ogen die alleen zien worden gemakkelijk verblind door valse waarheden en valse profeten. Zelfs ernstige zoekers kunnen van hun eigen licht beroofd worden. Bevrijd u van koorden die de geest binden en de enkels kluisteren. Wees sanguinisch, niet striemend. Schijn met een lantaarn in de hoeken en kloven, totdat alles er weer toe doet, voor allen en op alle manieren. Keer terug naar waar het weefsel van de tijd een heelal heeft uitgesneden en zijn werelden heeft gevormd.
Eis terug wat van u is. Begin opnieuw en u zult zien dat de cycli opnieuw beginnen en vernieuwen. Waarom wachten tot het einde? Elk einde is slechts een begin; een kortstondige pauze of uitstel omwille van de schijn, om een verleden te bekijken en het bij naam te noemen. De toekomst is naamloos en zelfs het nou dat in alle dingen is, kent zijn volgende avontuur niet. Er is een sleutel tot het leven. Het ritme en de kennis ervan openen elke deur en dimensie, zelfs die waar de tijd het ene ogenblik slaapt en het andere ogenblik vooruitraast. Ja, zelfs daar. De sleutels zijn in alles en overal. Zelfs in de lucht die u inademt en het water dat u drinkt. Er is geen uitzondering op de wet die alles en iedereen bindt en bevrijdt. En nu, de sleutels:
Hier volgen woorden die geen raadsels zijn, geen poëtische rijmpjes om te raadselen en te vermaken. Hier volgt een gids voor de mysteriën, een kaart die het waard is bestudeerd te worden. Hierin wordt symbolen een tong gegeven om mee te spreken, zoals u ogen gegeven worden om mee te zien. Het verstand is een vermogen om te leren en, als het nodig is, na te bootsen. Het weet wat waar is en wat echt is. Het oog van de geest steunt niet op lichamelijke zintuigen, niet op verstand, intelligentie, rede, of gezond verstand. Het ziet verder dan deze en rust alleen daar waar verstand en begrip elkaar kruisen. Eerst als vreemden, dan als verstrengelde minnaars, zou geen van beide een dwaze beloning opofferen om zijn vrijheid van de ander te kopen.
Distilleer uit de dingen die reeds begrepen zijn de zaden van de waarheid en u zult zijn als de vele facetten van de Natuur, vrij om te weten, dan om te zien, en tenslotte om te zijn. De wereld van de materiële dingen verandert voortdurend, maar is niet constant. Er zijn dingen die onveranderd blijven, maar toch van tempo en plaats wisselen, ziet u dat? Ideeën zijn vormen en vormen ideeën, en alleen kennis kent het verschil! Dat wat onveranderlijk is, kan alleen blijken door dat wat altijd verandert. Deze wet, boven andere, verklaart de waarheid zoals zij altijd bestaan heeft, onveranderd, zelfs door hen die vloeken en bevelen.
Stabiel het schip, gestadig zijn voortgang, de horizon vooruit de enig mogelijke bestemming, maar welke horizon, wanneer de ene en enige zich nog als vele vertoont? Waar is de pelgrim? Waar is de eenzame ster op haar reis om de verste zon? De hemellichamen zijn slechts eenzame goden die van u dromen. Doe uw ogen open en de zon zal u verblinden met wat echt is, sluit ze en keer terug naar het land der illusie. Illusies zijn als eilanden in de nevelen, zij scheiden gedachten van dingen en noemen ze pas uniek. Vaar deze snel voorbij! Roeispanen naar het water! De sluimerende silhouetten werpen schaduwen, zelfs op de golven. Ieder mens een zeeman op de drijfzeeën des levens!
Een mensenleven duurt, als de tijd het wil meten. Hoe lang kunt gij uw adem inhouden? Wanneer het discrete en het statische samenkomen, ontstaat er een geboorte, of het nu een ster of een sterrenkind is. Pas dan wordt klank symfonie, woordpoëzie, en symboolwetenschap. De waarde van een leven is zijn doel, dat geen mysterie is. Doel wordt helderheid en kwaliteit. Het doel van het leven is een zoeken naar het vergetene en het misplaatste. Het is de beweging van de sferen door de seizoenen van de tijd, gemeten in ademhalingen één voor één. Stel de reis niet uit, want de zon zal spoedig op haar vastgestelde uur ondergaan. Het is geen wedloop tegen de tijd, want die kan niemand winnen. Maar toch, wees de eerste en u zult nooit een laatste tellen.
Kanaal: Pepper Keen Lewis
Vertaling: Reinier
