zondag 25 oktober 2020

Werken door de draad van levens / door Jenny Schiltz, 21 okt.2020


Werken door de draad van levens 
door Jenny Schiltz, 21 okt.2020 

Ik wil een begrip delen dat vandaag doorkwam. Ik werkte met een cliënt en vond een zielestuk dat afgebroken was toen ze 12 was. Dit stuk was afgebroken vanwege angst dat haar vader zou sterven waardoor het gezin berooid achterbleef. Haar vader had op dat moment een gezondheidsangst, maar het was gewoon vrees, want hij leeft nog steeds en is 75-jaar.

De angst die ze als 12-jarige voelde heeft haar gedurende haar hele leven serieus beïnvloed. Het heeft haar bang gemaakt om kwetsbaar te zijn en op een ander te vertrouwen, wat haar relaties heeft belemmerd.

Het kind was zo bang dat het genezing nodig had om het om te keren. De gids met wie ik werkte hielp haar door haar te laten zien dat ze veilig, beschermd en verzorgd was en dat altijd zal zijn. Ze toonde elk leven als een jas, in een eindeloze kast van jassen die men draagt. Ze legde uit dat wat er met de jas gebeurt geen invloed heeft op de drager van de jas. De jas kan beschadigd worden, versleten raken en oud worden, maar de drager kan dat niet.

Ik vroeg de gids waarom zo vele mensen een trauma uit een vorig leven met zich meedragen. Ze antwoordde dat het komt omdat mensen zich vaak hechten aan de jas en het toneelstuk. Ze vergeten dat het simpelweg iets is dat maar een korte tijd wordt gedragen. Het is de gehechtheid aan het lichaam, aan de oorzaak, aan het verhaal, wat het grootste lijden veroorzaakt. Dat als we in plaats daarvan het leven door de ogen van de waarnemer bekijken het een tijdelijk avontuur wordt. Vanuit die ruimte kunnen we gemakkelijk een jas uitdoen en een andere aantrekken zonder het vuil of de slijtage mee te nemen van de vorige jas.

De 12-jarige van mijn cliënt accepteerde deze uitleg zo gemakkelijk, zoals kinderen dat vaak doen. Ze was opgewonden om zich bij haar volwassen zelf aan te sluiten en een leven te leiden zonder bang te zijn dat haar vader jong zal sterven.

Als ik nadenk over de dag, pauzeer ik om te onderzoeken waar ik zelf gehecht ben aan de jas, het verhaal of de oorzaak, in plaats van het allemaal als een tijdelijk avontuur te beschouwen. Met de energieën die met een hoge snelheid binnenstromen legt het al onze onzekerheden, overtuigingen en gehechtheden bloot. Het is de perfecte tijd om dingen voor eens en voor altijd te genezen, zodat we alles door de ogen van de nieuwsgierige, blije waarnemer kunnen bekijken.

Ik stuur jullie allemaal veel liefde. Reuze bedankt aan iedereen die dit werk ondersteunt en deelt.

Jenny Schiltz, website https://jennyschiltz.com